Barabasz życiorys

Życiorys i biografia Barabasza

Postać biblijna z Nowego Testamentu. Współwięzień Jezusa Chrystusa, który ostatecznie został przez Piłata uwolniony. Jego imię może być rozumiane, jako „syn ojca”.

Przekaz biblijny

Barabasz był przestępcą, którego więziono za rabunek i morderstwo, który dzięki domaganiom tłumu został (na rzecz Jezusa) ułaskawiony. Być może był jednym z przywódców powstania antyrzymskiego. Barabasz, jak wskazują zapiski Ewangelii, był buntownikiem. „Był on wtrącony do więzienia za jakiś rozruch powstały w mieście i za zabójstwo" czytamy u ewangelisty Łukasza (Łk 23, 17-25); "Był tam jeden, zwany Barabaszem, uwięziony z buntownikami, którzy w rozruchu popełnili zabójstwo" znajdujemy z kolei u Marka.
Bardzo możliwe, że Barabasz był członkiem Sykariuszy. Było to ugrupowanie zbrojne, występujące przeciwko władzy rzymskiej, które skrytobójczo zabijały Rzymian. Byli to buntownicy przeciw Imperium Rzymskiemu. Barabasz w pewnym sensie był więc bojownikiem o wolność.
Z racji postawy Barabasza, dla Żydów domagających się wyroku dla Chrystusa, było oczywiste, że wolą oszczędzić Barabasza, który walczył o wolność żydowską. Głosowanie za uwolnieniem Barabasza przez Żydów można uznać za akt wsparcia patriotycznego, swego rodzaju ruch prowolnościowy, a nie obronę bandyty. Orygenes (komentator Pisma Świętego) wskazuje, że we wczesnych manuskryptach można się doszukać zapisków, że pełne imię Barabasza brzmiało Jezus Barabasz. Skłoniło to późniejszych biblistów do wysuwania hipotezy, że przed Piłatem stanął tylko jeden oskarżony, a nie dwóch.

Historyczność postaci

W Ewangeliach można doszukać się informacji o historyczności postaci Barabasza. Ewangelia Mateusza opisuje go jako „znaczącego więźnia”. Benedykt XVI wskazuje, że Barabasz był kimś w rodzaju przywódcy politycznego, w którym Żydzi upatrywali znaczenie mesjańskie. Według nich miał on być wybawicielem narodu spod rzymskiego panowania. Jego postać w teologii i religii spełnia bardzo doniosłą rolę.

Barabasz w nauce kościoła

Przez setki lat uważano, że ludność, która wstawiła się przed Piłatem za Barabaszem, nienawidziła Jezusa Chrystusa. W efekcie uważano, iż wina za śmierć Chrystusa jest po stronie Żydów. Coraz częściej wskazuje się na fakt, że lud Jerozolimy nie wybierał zero-jedynkowo pomiędzy niewinnym człowiekiem, a mordercą, ale bardziej nieznany nauczyciel i bojownik o wolność.
Przez Benedykta XVI Barabasz został nazwany „żydowskim powstańcem”.