Nabuchodonozor życiorys

Życiorys i biografia Nabuchodonozora

Postać biblijna, król Babilonii, panował w latach 604–562 p.n.e. Budowniczy Babilonu.

Przekaz biblijny

Pochodził z tzw. dynastii chaldejskiej. Był największym spośród władców państwa nowobabilońskiego. Za jego panowania doszło do zdobycia Jerozolimy.
W bibliach jego imię zapisuje się na różne sposoby. Forma oparta jest na zapisie hebrajskim: Nebukadnezar w Biblii Poznańskiej, Nebukadnesar w Biblii Warszawskiej, Nebukadneccar i Nebukadreccar w Przekładzie Nowego Świata oraz greckim/łacińskim: Nabuchodonozor w Biblii Gdańskiej, Biblii Warszawsko-praskiej i Biblii Tysiąclecia.
Według niektórych przekazów biblijnych, pod koniec swojego panowania Nabuchodonozor stracił zmysły na okres siedmiu lat, po czym odzyskał pełnię zdrowia. W oparciu o opisy choroby zawarte w Biblii niektórzy uważają, że mógł on cierpieć na choroby psychiczne.

Podboje

Nabuchodonozor zasłynął z wielu podbojów. Początkowe nie były zbyt udane, jak np. mająca miejsce w  601 r. p.n.e. wyprawa do Egiptu. Na dodatek w kilku państwach zależnych od Babilonu, między innymi w Judei, wybuchły bunty. Król zdecydowanie i szybko stłumił te niepokoje, zdobywając Jerozolimę w 597 r. p.n.e. i zabierając króla Jojakina, jako jeńca do Babilonu. Ostateczne zdobycie Jerozolimy nastąpiło w 587 r. p.n.e.
Dzięki licznym i zwycięskim wojnom król zdobył poważne fundusze na kontynuację prac swojego ojca, mających na celu odbudowę Babilonu i uczynienie go jednym z najwspanialszych miast ówczesnego świata. Prace te były niezbędne, gdyż w ostatnim stuleciu istnienia państwa asyryjskiego Babilon ucierpiał wielkie zniszczenia ze względu na ciągłe bunty przeciwko Asyrii.

Najważniejsze budowle Babilonu:

• Odbudowa świątyni boga Szamasza;
• prace przy odnowieniu i ulepszeniu dróg procesyjnych;
• odbudowa  świątyni bogini Guli-Ninkarrak we wschodniej części Babilonu;
• prace przy budowie mostu przez Eufrat;
• wzniesienie tzw. „Muru medyjskiego”.