codziennie nowe aktualizacje
Św. Mateusz Ewangelista życiorys
Spis treści
Życiorys i biografia św. Mateusza Ewangelisty
Św. Mateusz Ewangelista, zwany również Lewim, jest postacią pojawiającą się w Nowym Testamencie. Był celnikiem i jednym z 12 apostołów, chrześcijańska tradycja przypisuje mu autorstwo Ewangelii. Święty Kościoła katolickiego, anglikańskiego, ewangelickiego, ormiańskiego, koptyjskiego, prawosławnego.
Patron
Patronuje księgowym, celnikom, urzędnikom podatkowym, strażnikom granicznym. Modlą się do niego również alkoholicy.
Pochodzenie
Przyszedł na świat w rodzinie Alfeusza. Dorastał w Nazarecie w Galilei. Znane jest również jego inne imię - Lewi. Możliwe, że to Jezus nadał mu imię Mateusz, kiedy wziął go na swojego ucznia. Imię Mateusz wywodzi się z języka hebrajskiego i oznacza dar Boga.
Tradycja głosi, że pracował jako celnik lub poborca podatków w Kafarnaum. Jego zawód nie cieszył się szacunkiem wśród Żydów. W związku z tym, że celnicy pobierali opłaty na rzecz Rzymu, uznawano ich za sługusów i osoby nieuczciwe. Mateusz odpowiadał za pobieranie opłat za przeprawienie się przez jezioro i przewóz towarów. Możliwe, że pracował też jako kierownik lub naczelnik celników w Galilei.
Ewangelia
Ewangelia św. Mateusza została napisana po hebrajsku lub aramejsku. Powstała pomiędzy 50 a 60 rokiem. Z czasem przetłumaczono ją na grekę. Jego Ewangelia rozpoczyna się od genealogii Jezusa. Mateusz spisał w niej wiele szczegółów dotyczących życia i nauki Jezusa, opisał między innymi Kazanie na Górze, przypowieści wygłaszane przez Jezus np. o kąkolu, perle, czy dziesięciu pagonach.
Ewangelia miała powstać z myślą o nawróconych z judaizmu chrześcijanach. Jego Ewangelię charakteryzuje zobrazowanie wypełniania się w osobie Jezusa wszystkich proroctw mesjańskich Starego Testamentu. Ukazywał, że w Jezusie zrealizowały się proroctwa biblijne.
Życie i śmierć
Niewiele wiadomo o życiu świętego. Najprawdopodobniej Jezus spotkał go w Kafarnaum. Tam też powołał go do grona swoich uczniów. To Mateusz zorganizował ucztę dla Jezusa, apostołów, celników i swoich bliskich. Faryzeusze zarzucili wtedy Jezusowi, że łamie prawo bratają się z celnikami. Jezus wstawił się jednak za nimi i pozostał na uczcie.
Po zmartwychwstaniu i wniebowstąpieniu Jezusa, Mateusz miał nauczać wśród Żydów. Później miał nawracać pogan. Możliwe, że odwiedził Etiopię, Pont, Persję, Syrię i Macedonię.
Nieznane są fakty dotyczące śmierci świętego. Możliwe, że zginął jako męczennik za wiarę w Etiopii lub Persji. Data jego śmierci podawana przez historiografię cerkiewną to 60 r.
Jego relikwie od X w znajdują się we włoskim mieście Salerno w dolnym kościele.
Kult
Święty jest wspominany 21 września w kościołach katolickim, ewangelickim i anglikańskim. Cerkiew wspomina go 29 listopada i 13 lipca według kalendarza gregoriańskiego. Natomiast kościół koptyjski wyznaczył jego wspomnienie na 9 i 18 października.
Święty jest przedstawiany jako mężczyzna w średnim wieku (sztuka zachodnia) lub starzec (sztuka bizantyjska). Znany jest jego wizerunek z Ewangelią w ręce lub w trakcie jej pisania. Na obrazach często towarzyszy mu uskrzydlona postać.
Jego atrybuty to: topór, lanca, księga, pióro, miecz lub halabarda, sakwa i torba podróżna.
Komentarze
Podobne biografie i życiorysy
Źródła
Zdjęcie pochodzi z portalu commons.wikimedia.org. Zdjęcie zostało wykorzystane na podstawie domeny publicznej. Wizerunek świętego: Św. Mateusz z Ewangeliarza Ebbona, szkoła z Reims. Mateusz Ewangelista z "Ewangeliarza Ebbona" (IX wiek). Źródło: Giraudon/Art Resource, NY.
Błąd. Ewangelia Św. Mateusza została napisana pomiędzy 80 a 90r. po narodzinach Chrystusa.