Św. Marek Ewangelista życiorys

Życiorys i biografia św. Marka Ewangelisty

Św. Marek Ewangelista (zwany również Janem lub Janem Markiem) jest autorem najstarszej i najkrótszej Ewangelii. Jeden z siedemdziesięciu dwóch uczniów, których Jezus wybrał, aby głosili Dobrą Nowinę. Zmarł śmiercią męczeńską najprawdopodobniej około 68 r. Jest świętym kościoła katolickiego, anglikańskiego, ewangelickiego, prawosławnego i ormiańskiego. 

Patron

Św. Marek patronuje pisarzom, notariuszom i murarzom. Jest również patronem Albanii, Bergamo i Wenecji. Można modlić się do niego w sprawach związanych z pogodą. 

Fakty z życia

Urodził się i wychował w Palestynie. Jego matka Maria pochodziła z Cypru, najprawdopodobniej to ona była właścicielką Wieczernika, gdzie odbyła się Ostatnia Wieczerza przed śmiercią krzyżową Jezusa. Możliwe, że kobieta zarządzała również Ogrójcem na Górze Oliwnej. Św. Marek został ochrzczony przez św. Piotra, najprawdopodobniej po zesłaniu Ducha Świętego na apostołów.

Św. Marek oraz św. Barnaba byli towarzyszami św. Pawła, kiedy ten wyruszał na swoją misję do Antiochii. W 49 r. w Perge zdecydowali się jednak odłączyć od św. Pawła i udali się na Cypr. Św. Marek nie zaakceptował trudu wyprawy do Małej Azji (przez góry Tauru). Decyzja ta spowodowała gniew u św. Pawła, który nie zgodził się już na późniejszy udział św. Marka w podróżach apostolskich. 

Ewangelia jego autorstwa powstała między rokiem 50 a 60. Miał wtedy przebywać w Rzymie razem ze św. Pawłem i św. Piotrem. Ewangelię spisał dzięki katechezom św. Piotra.

Ostatnie lata swojego życia spędził w Aleksandrii, tam ewangelizował i czynił cuda. Tradycja przyjmuje, że był jej pierwszym biskupem. Miał zostać zamordowany przez wyznawców boga Serapisa w czasach panowania cesarza Nerona lub Trajana. 

Na miejscu jego grobu powstała bazylika. Jego ciało spoczywało tam do IX wieku. Obawiano się, że relikwie zostaną sprofanowane przez miejscowych muzułmanów, dlatego też dwaj kupcy zdecydowali się na ich przeniesienie do Wenecji . 

Kult

Świętego przedstawia się jako arcybiskupa lub biskupa wschodniego rytu. W ręce ma księgę, często towarzyszy mu uskrzydlony lew, zwój lub drzewo figowe. 

Jest wspominany 25 kwietnia.