Sefora życiorys

Życiorys i biografia Sefory

Postać biblijna występująca w Księdze Wyjścia Starego Testamentu. Córka kapłana Madianitów, żona Mojżesza.

Pochodzenie

Sefora była jedną z siedmiu córek Jetry (nazywanego też Reul) – kapłana Madianitów. Był to naród wywodzący się, podobnie jak Izraelici, od Abrahama. Zamieszkiwali pustynie, prowadzili koczowniczy tryb życia i byli pasterzami.

Jej imię jest tłumaczone jako „ptak/ptaszyna”.

Nie wiadomo zbyt wiele na temat jej życia przed poznaniem swojego męża, jedynie to, że wraz ze swoimi siostrami wypasała stada.

Małżeństwo z Mojżeszem

Gdy Mojżesz po zabójstwie Egipcjanina musiał uciekać z kraju, udał się na pustynię. Po wielogodzinnej wędrówce zatrzymał się przy studni, dokąd przyszła Sefora wraz ze swoimi siostrami. Zaczerpnęły wody i chciały napoić swoje zwierzęta, jednak w tym samym czasie nadeszli inni pasterze i przegonili kobiety, chcąc wykorzystać rozlaną już wodę. Mojżesz widząc całe to zajście stanął w obronie córek Jetry i napoił ich trzodę.

Gdy dziewczęta wróciły do domu wcześniej niż zwykle, ojciec zdziwiony zapytał o przyczynę. A kiedy dowiedział się o obcokrajowcu, który im pomógł, zaprosił go do swojego domu. Mojżesz przyjął zaproszenie, zgodził się również zamieszkać u tej rodziny. W podziękowaniu za pomoc, Jetro dał mu za żonę jedną ze swoich córek – Seforę.

Mimo, iż było to zaaranżowane małżeństwo, darzyli się wzajemnym uczuciem. Sefora przejęła religię i zwyczaje męża, z kolei Mojżesz zajął się wypasaniem stada swojego teścia.

Dzieci

Mieli dwóch synów. Pierwszy z nich, został nazwany Gerszom – „obcy”. Pokazuje to, że Mojżesz mimo wszystko nie pogodził ze swoją sytuacją i tęsknił za swoimi rodakami. Pierworodny syn był też obrzezany, według żydowskiego zwyczaju. Wraz z upływem czasu coraz bardziej przyzwyczajał się do swojej sytuacji życiowej, co miało wyraz w imieniu drugiego syna – Elizer oznacza „Bóg jest pomocą”.

Objawienie się Jahwe na górze Horeb zmieniło na zawsze życie rodziny. Bóg wzywał Mojżesza do wyprowadzenia Izraelitów z niewoli egipskiej, ten musiał więc opuścić dom swojego teścia.

Sefora wraz z dziećmi towarzyszyła mu w podróży do Egiptu.

Ocalenie życia

W Księdze Wyjścia pojawia się fragment, iż jednej nocy ocaliła ona życie swojemu mężowi. Jahwe chciał go pozbawić życia prawdopodobnie za niewypełnienie prawa. Sefora wzięła wtedy ostry kamień i obrzezała swojego młodszego syna, a jego napletkiem dotknęła nóg Mojżesza mówiąc: „Oblubieńcem krwi jesteś ty dla mnie”. Wówczas Bóg odstąpił od niego, a żona tym samym ocaliła mu życie. Ta historia jest intepretowana jako gniew Stwórcy przeciwko niedotrzymaniu przymierza Abrahama, mówiącego o obrzezaniu izraelskich chłopców. Jest to też jeden z dwóch fragmentów w całej Biblii, gdzie to kobieta (tutaj nie będąca nawet Izraelitką) dokonuje obrzezania.

Dalsze losy

Gdy Mojżesz przebywał w Egipcie i wraz z Aaronem nakłaniał faraona do wypuszczenia Izraelitów, Sefora wraz z dziećmi prawdopodobnie wróciła do domu swojego ojca. Misja jej męża wymagała dużego poświęcenia, przez co nie mógł poświęcić wystarczająco dużo czasu swojej rodzinie.

Kiedy Izraelici przebywali już na pustyni przybyła wraz z synami i swoim ojcem do Mojżesza w odwiedziny. Nie wiadomo jednak, jak dalej potoczyły się losy kobiety i czy wędrowała wraz z mężem do Ziemi Obiecanej, czy może powróciła do swojego rodzinnego kraju.