Jan Paweł II życiorys

Życiorys i biografia Jana Pawła II

Jan Paweł II, a właściwie Karol Wojtyła, przyszedł na świat 18 maja 1920 r. w Wadowicach, niewielkim miasteczku w województwie małopolskim; zmarł 2 kwietnia 2005 r. w Watykanie. Był pierwszym papieżem spoza Włoch od 1523 roku, wcześniej kardynał, metropolita krakowskim. Święty kościoła katolickiego.

Jan Paweł II był również poetą, pisarzem i nauczycielem, zawsze kochał aktorstwo, góry i piesze wyprawy. 

Karol Wojtyła został wybrany na papieża po śmierci Jana Pawła I (jego pontyfikat trwał jedynie 33 dni). W czasie swojego pontyfikatu był mocno zaangażowany w transformacje demokratyczne w państwach bloku wschodniego, walczył o pojednanie wyznawców różnych religii, dużo podróżował. Spośród wszystkich dotychczasowych papieży beatyfikował i kanonizował największą liczbę osób (łącznie ponad 1800 osób).  Jego poglądy na antykoncepcję, celibat księży, czy święcenia kobiet są uznawane za konserwatywne.

Osobistym sekretarzem Jana Pawła II w czasie całego pontyfikatu był Stanisław Dziwisz.

Dzieciństwo i młodość

Był drugim synem Karola Wojtyły i Emilii Kaczorowskiej. Starszy brat Karola, Edmund ukończył medycynę w Krakowie, pracował jako lekarz. Siostra Karola, zmarła jeszcze przed jego narodzinami w 1916 r. – przeżyła tylko kilkanaście godzin po porodzie. Jego ojciec był wojskowym urzędnikiem, matka dorabiała jako szwaczka. Od dzieciństwa uwielbiał góry, jazdę na nartach i piłkę nożną. Przez rówieśników nazywany był Lolkiem.

Kiedy miał 9 lat, zmarła jego matka, trzy lata później zmarł Edmund (zaraził się szkarlatyną, kiedy opiekował się swoimi pacjentami). W ten sposób Karol Wojtyła został sam z ojcem.

Karol w 1938 r. ukończył gimnazjum państwowe w Wadowicach, był ministrantem, interesował się teatrem. Zdecydował się na rozpoczęcie studiów polonistycznych na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Studia były jednym z powodów jego i ojca przeprowadzki do stolicy Małopolski. Niestety wraz z wybuchem II wojny światowej jego dalsza edukacja została wstrzymana, Karol rozpoczął pracę w zakładach chemicznych w Solvay, kamieniołomie w Zakrzówku, oczyszczalni wody w Borku Fałęckim. Pracował fizycznie.

W 1941 r. zmarł jego schorowany ojciec. Rok później Karol podjął decyzję o wstąpieniu do seminarium duchownego w Krakowie. Na Wydziale Teologicznym UJ obronił tytuł magistra teologii. Wolny czas poświęcał na pisanie poezji. 

Wczesne lata kapłaństwa

Karola Wojtyłę na kapłana wyświęcił kardynał Adam Stefan Sapieha, było to 1 listopada 1946 r. Niedługo po święceniach, Karol Wojtyła wyjechał do Rzymu, tam na Papieskim Uniwersytecie św. Tomasza z Akwinu rozpoczął dalszą edukację. Doktorat obronił w 1948 r., podobnie jak praca magisterska poświęcony on był postaci św. Jana od Krzyża. W tym samym roku trafił na swoją pierwszą parafię, gdzie został wikariuszem i katechetą (parafia w Niegowici). Już w 1949 r. przeniesiono go do parafii św. Floriana w Krakowie. W obu miejscach szczególną uwagę poświęcał młodzieży, zaczął również pisywać do czasopism katolickich.

W 1951 r. rozpoczął przygotowywania do pracy habilitacyjnej, jednak ówczesne Ministerstwo Oświaty nie zatwierdziło jego pracy. Po tym zdarzeniu Karol Wojtyła powrócił do swoich obowiązków, dodatkowo zaczął wykładać w seminariach i na KULu (teologię, etykę małżeńską, historię filozofii). Z czasów jego pracy, jako wykładowcy, przetrwało wiele anegdot.

Biskup i kardynał

Biskupem pomocniczym Krakowa został w 1958 r. Wtedy też wybrał hasło przewodnie, które towarzyszyło mu do końca życia: Totus Tuus, czyli Cały Twój. Niedługo później odbył się II synod watykański, którego Karol Wojtyła był aktywnym uczestnikiem.

Mocno zaangażował się w proces beatyfikacji siostry Faustyny. Już w 1964 r. (8 marca) został arcybiskupem metropolitą krakowskim, a nieco ponad rok później kardynałem (mianował go papież Paweł VI). Nie zrezygnował z prowadzenia wykładów dla studentów, rozpoczął również starania o stworzenie Papieskiej Akademii Teologicznej (pisał w tej sprawie do władz PRL). Bardzo lubił i podziwiał kardynała Stefana Wyszyńskiego. 

Po śmierci papieża Jana Pawła I, 16 października 1978 r., Karol Wojtyła został wybrany 264. papieżem. Wskazało go aż 103 kardynałów spośród 111. Kilka dni później, bo 22 października odbyła się uroczysta msza święta, która stanowi oficjalny początek jego pontyfikatu. Karol Wojtyła to jeden z najmłodszych kardynałów, którzy zostali wybrani na papieża (miał wtedy 58 lat) i pierwszy papież Polak. 

Papież

Jego pontyfikat wyznaczały liczne pielgrzymki, pierwszą z nich odbył w styczniu 1979 r., odwiedził wtedy Meksyk. Następnie w czerwcu 1979 r. udał się do Polski. Wrzesień i październik to czas pielgrzymki do Irlandii, USA oraz Turcji. Podczas podróży spotykał się nie tylko z politykami, ale również z przedstawicielami lokalnych kościołów.

W 1981 r. (13 maja) doszło do pierwszego zamachu na życie Jana Pawła II. Podczas audiencji na placu św. Piotra, turecki zamachowiec Ali Ağca postrzelił papieża. Postrzał spowodował rozległe obrażenia wewnętrzne, papież przeszedł trwającą sześć godzin operację. W związku z tym, że zamach miał miejsce w dzień objawień Matki Boskiej Fatimskiej, papież właśnie jej dziękował za ocalenie.

Do drugiego zamachu na życie papieża doszło rok później, kiedy to w Fatimie dziękował za ocalone życie. Bagnetem zaatakował go wtedy były ksiądz Juan María Fernández y Krohn.

Papież wspierał powstający w Polsce Związek Zawodowy „Solidarność”, co zdaniem historyków przyczyniło się do upadku komunizmu w krajach bloku wschodniego. W czasie trwania w Polsce stanu wojennego Jan Paweł II prowadził rozmowy z władzami polskimi. 

Kolejną pielgrzymkę papież odbył do Wielkiej Brytanii, gdzie spotkał się z królową Elżbietą II (głową kościoła anglikańskiego). Później udał się do Afryki Środkowej, Holandii.  27 października 1986 r. w Asyżu spotkali się przedstawiciele największych religii świata, modlili się tam o pokój.

Na początku lat 90. Jan Paweł II przeszedł operację stawu biodrowego. Mimo to nadal dużo podróżował (m.in. Ameryka Środkowa, Filipiny, Kuba). W 1992 r. zdecydował o wydaniu nowego Katechizmu Kościoła Katolickiego.

Zbliżało się nowe tysiąclecie, które Jan Paweł II chciał uczynić czasem dialogu między różnymi religiami. W 2000 r. w marcu udał się do Ziemi Świętej, tam w Jerozolimie spotkał się z premierem Izraela i modlił się przy Ścianie Płaczu. 

Lata 90. i początek XXI w to również czas kiedy Jan Paweł II podupadł na zdrowiu, postępowała u niego choroba Parkinsona, przeżył również operację usunięcia guza nowotworowego, który wykryto na jelicie grubym. 

Papież pielgrzym

Papież odbył ponad 100 pielgrzymek. Często był pierwszym papieżem, który odwiedził dany kraj. W Polsce Jan Paweł II był dziewięć razy, tym samym Polska była najczęściej odwiedzanym przez niego krajem. Dodatkowo Jan Paweł II bardzo chętnie podróżował po Włoszech (prawie 100 podróży).

Śmierć

Papież na zdrowiu podupadł w lutym 2005 r., przeszedł w wtedy zabieg tracheotomii, miał zapaść sercowo-naczyniową. Zmarł 2 kwietnia o godz. 21:37. 

Kult

Jego ciało zabalsamowano i wystawiono w Bazylice św. Piotra, tam odwiedzali je pielgrzymi z całego świata. W jego pogrzebie, który odbył się 8 kwietnia 2005 r.  wzięli udział przedstawiciele ponad 150 państw oraz około 300 tys. wiernych. Jego ciało złożono w Grotach Watykańskich w grobowcu w podziemiach Bazyliki Świętego Piotra. Następnie, po beatyfikacji, trumnę z jego ciałem wyjęto i przeniesiono w miejsce pochówku bł. Innocentego XI, w Kaplicy Świętego Sebastiana Bazyliki św. Piotra.

Proces beatyfikacji Jana Pawła II rozpoczęto nadzwyczaj szybko, bo już miesiąc po pogrzebie papieża (tradycja nakazuje odczekania minimum pięć lat). 

Jana Pawła II beatyfikował jego następca Benedykt XVI 1 maja 2011 r., już 27 kwietnia 2014 r., został on kanonizowany przez papieża Franciszka.