Izaak życiorys

Rys biograficzny Izaaka

Izaak to postać biblijna występująca w Księdze Rodzaju Starego Testamentu. Wraz ze swoim ojcem i synem jest zaliczany do patriarchów Izraela.

Przepowiednia związana z narodzeniem

Izaak był synem biblijnego patriarchy Abrahama i jego żony Sary. Jego imię z hebrajskiego Icchak oznacza śmiech i jest skróconą wersją wyrażenia oby Bóg się uśmiechnął/był życzliwy. Z jego przyjściem na świat wiązała się obietnica licznego potomstwa jaką Bóg dał jego ojcu. Rodzice Izaaka długo nie mogli mieć dziecka z powodu niepłodności Sary, według biblijnych przekazów doczekali się go dopiero w późnej starości. Z racji wieku w jakim byli Abraham i Sara, początkowo nie dowierzali w boską przepowiednię. Kobieta wręcz śmiała się z nieprawdopodobieństwa takiego wydarzenia. Dlatego też kiedy urodziła syna, jego imię związane było właśnie z tym śmiechem.

Wg żydowskiej tradycji urodził się między 2000 a 1400 p.n.e. w Beer-Szewie.

Ofiara

Jedno z bardziej znaczących wydarzeń w życiu Izaaka miało miejsce, gdy chłopiec miał trzynaście lat. Bóg wystawił na próbę jego ojca Abrahama, aby ten złożył swoje dziecko i prawowitego dziedzica w ofierze. Mimo ogromnego bólu i trudu, jaki niewątpliwie musiał przeżywać, Abraham chciał spełnić wolę Boga. Zabrał syna i razem wyszli na górę Moria, aby na niej złożyć ofiarę. Tuż przed zabiciem syna, Bóg powstrzymał Abrahama, widząc jego ogromną wiarę.

Dorosłość

Gdy Izaak osiągnął pełnoletność jego ojciec Abraham postanowił znaleźć dla niego żonę, wśród kobiet ze swojego rodzinnego miasta, Charanu. Wysłał swojego sługę, aby ten znalazł dla Izaaka odpowiednią kobietę, która wyrazi zgodę na przeprowadzkę do Kanaanu. Gdy ten przybył do miasta w Mezopotamii usiadł przy studni i prosił Boga o znak, aby ta kobieta, która da mu się napić wody, była kandydatką na żonę dla Izaaka. Okazała się nią Rebeka, córka Betuela i wnuczka Nachora – brata Abrahama. Jej rodzina zgodziła się wydać ją za krewnego mieszkającego w odległym miejscu, ale też ona sama mogła wyrazić na to zgodę, co nie było wówczas praktykowane.

Izaak spotkał sługę wraz ze swoją przyszłą żoną, gdy wracał z pola po skończonej pracy. Dziewczyna zauważyła go pierwsza i na jego widok zasłoniła swoją twarz.

Dalsze losy rodziny

Po ślubie, małżonkowie przez pewien czas nie mogli mieć dzieci. Wówczas Izaak prosił Boga aby dał mu potomstwo. Po pewnym czasie Rebeka urodziła bliźniaki – Ezawa i Jakuba.

Gdy nastał głód w Kanaanie rodzina musiała przenieść się do kraju Filistynów, a Izaak i Rebeka ukrywali, że są małżeństwem. Zdradziła ich mocna zażyłość i czuły uśmiech, jaki Izaak posyłał swojej żonie. Błogosławieństwo Boga towarzyszyło mu również na wygnaniu, gdzie uzyskiwał ogromne plony, co wzbudzało zazdrość Filistynów. Przepędzili go oni ze swej ziemi, ale również wtedy Izaak mógł liczyć na opiekę i błogosławieństwo.

Błogosławieństwo pierworodnego syna

Ezaw był starszym synem i to jemu należało się błogosławieństwo od ojca. Był jednak człowiekiem dzikim, porywczym i spotykał się z kobietami z Kanaanu, co nie podobało się jego matce. Gdy Izaak był już starszym człowiekiem i stracił wzrok chciał pobłogosławić swojego pierworodnego syna przed śmiercią. Rebeka, aby do tego nie dopuścić, uknuła podstęp, w wyniku którego młodszy Jakub przebrany za swojego brata „ukradł” mu błogosławieństwo.

Mimo rozczarowania Izaak nie cofnął swojego błogosławieństwa. Dzięki temu jego młodszy syn stał się prawdziwym protoplastą dwunastu pokoleń narodu Izraelitów.

Śmierć

Dożył późnej starości, według tradycji 180 lat. Został pochowany wraz ze swoją żoną w Hebronie, w grobowcu Abrahama.