Św. Cecylia z Rzymu życiorys

Życiorys i biografia św. Cecylii z Rzymu

Nieznana jest data urodzenia św. Cecylii, wiadomo jedynie, że zmarła pomiędzy 230, a 231 r. Św. Cecylia to dziewica i męczennica. Jest świętą kościoła katolickiego i prawosławnego, wymieniana w Kanonie Rzymskim. 

Patronka

Jest patronką muzyków, a szczególnie członków chórów, organistów, lutników i zespołów muzyczno-wokalnych. 

Fakty z życia 

Zapiski dotyczące życia Cecylii to głównie pochodzące z V wieku akta męczenników (z łac. Acta martyrum). To zapiski, które opowiadają o męczeńskiej śmierci ofiar prześladowań religijnych. Ponadto, jej dzieje spisane zostały przez włoskiego dominikanina, Jakuba de Voragine w tak zwanej Złotej legendzie. Spisał on w niej żywoty świętych, legendy i podania dotyczące ich życia i śmierci. Urodziła się w dobrze postawionej rzymskiej rodzinie. Przyjmuje się, że potrafiła grać na organach lub innym instrumencie. 

O Cecylii wiadomo, że przyjęła wiarę chrześcijańską i postanowiła żyć w czystości. Poślubiła Waleriana, późniejszego świętego, który zginął śmiercią męczeńską kilka dni przed nią. To Cecylia nawróciła zarówno jego, jak i jego brata Tyburcjusza (również późniejszego świętego) na chrześcijaństwo. Złota legenda opowiada o nawróceniu Waleriana. Cecylia miała w czasie nocy poślubnej powiedzieć mu, że Anioł Stróż jest przy niej, a on będzie mógł zobaczyć go jedynie po przyjęciu chrztu. Walerian przyjął więc chrzest z rąk papieża Urbana. Zgodnie z obietnicą Cecylii zobaczył anioła, który trzymał wieńce z róż i lilii. Według podań Tyburcjusz nawrócił się, gdy odwiedzając brata, poczuł niesamowity zapach kwiatów i ten zdradził mu ich znaczenie. 

Walerian i Tyburcjusz zostali przyłapani przez żołnierzy na grzebaniu ciał zamęczonych chrześcijan. Aresztowano ich i próbowano zmusić do oddania czci bożkom, kiedy odmówili, poddano ich torturom, a następnie ścięto mieczem. 

Żołnierze na rozkaz namiestnika Almachiusza aresztowali również Cecylię, która podobnie jak jej mąż odmówiła oddania czci bożkom. Ponoć, żołnierze, których zachwyciła jej uroda, błagali ją by wykonała rozkaz. Jej upór i wiara wpłynęła na nawrócenie kilkuset osób. 

W odwecie za odmowę umieszczono ją w najgorętszym pomieszczeniu term rzymskich, tak zwanym caldarium. Chciano, aby pod wpływem wysokiej temperatury osłabła i udusiła się. Według legend zamiast zniewalającego gorąca odczuwała jedynie powiew wiatru. Cecylia przeżyła te tortury, dlatego też postanowiono ostatecznie ściąć ją mieczem. Tutaj również rzymscy żołnierze napotkali trudności. Mimo kilku uderzeń mieczem nie udało im się ściąć głowy świętej. Cecylia konała trzy dni, z jej szyi wypływała krew, którą ówcześni chrześcijanie zebrali i czcili jako relikwię. 

Dopiero w pierwszej połowie IX wieku odnaleziono jej ciało w katakumbach św. Kaliksta. Na polecenie papieża św. Paschalisa I przeniesiono je do bazyliki jej imienia, która powstała w Rzymie pomiędzy III, a IV wiekiem. Bazylika powstała w miejscu domu świętej. 

Kult

Jeden z kardynałów bazyliki św. Cecylii, Paolo Emilio Sfondrati, w 1599 r., przy świadkach otworzył sarkofag świętej. Odnalazł nietknięte ciało, pokryte zakrwawionym welonem. Na tej podstawie powstała słynna rzeźba Stefano Madero, która przedstawia marmurową świętą. 

Od jej imienia w Policach od 1994 r. odbywa się wydarzenie muzyczne: Polickie Dni Muzyki Cecyliada. 

Przedstawiana jest w czasie modlitwy ze wzniesionymi rękami w pozycji stojącej, trzyma palmę męczeństwa. Obok niej często przestawia się anioła oraz różne instrumenty muzyczne, miecz, wieniec symbolizujący śmierć męczeńską. 

W kościele katolickim wspomina się ją 22 listopada, w prawosławnym wspominana jest razem z mężem 5 grudnia według kalendarza gregoriańskiego.