Ezaw życiorys

Rys biograficzny Ezawa

Ezaw to postać występująca w biblijnej Księdze Rodzaju. Starszy z dwójki synów Izaaka i Rebeki, brat Jakuba.

Pochodzenie i znaczenie imienia

Ezaw pochodził z rodziny nomadów zamieszkujących Kanaan. Jego rodzicami byli Rebeka i Izaak – syn Abrahama, patriarchy i ojca założycieli narodu izraelskiego. Jego imię z języka hebrajskiego znaczy owłosiony, czerwonawy. Został tak nazwany z powodu dużego owłosienia ciała, z jakim się urodził. Ezaw był starszym bratem bliźniakiem Jakuba. Obydwaj według przekazów biblijnych walczyli między sobą już w łonie matki. Byli późnymi dziećmi swoich rodziców – Izaak miał 60 lat, gdy bliźnięta przyszły na świat. Żył w VIII wieku przed naszą erą.

Jako pierworodny syn, Ezaw miał odziedziczyć majątek i władzę. Gdy dorósł, stał się zręcznym i silnym myśliwym żyjącym w polu. Miał też porywczy charakter, w przeciwieństwie do swojego brata, którego cechowało spokojne usposobienie. Z powodu zdolności myśliwskich, Ezaw był mocno faworyzowany przez ojca, gdyż przyrządzał mu jego ulubione potrawy z upolowanych zwierząt. Z kolei matka obstawała za młodszym synem.

Konflikt z Jakubem

Różnice i konflikty między braćmi zaostrzyły się, gdy pewnego dnia Ezaw wracał zmęczony po pracy w polu. Spotkał Jakuba gotującego potrawę z soczewicy i poprosił, by go nią poczęstował. Brat zgodził się podzielić jedzeniem, pod warunkiem, że Ezaw odstąpi mu swój przywilej pierworództwa.

Starszy bliźniak przystał na taki układ, lekkomyślnie oddając bratu swoje prawo.

Utrata błogosławieństwa

Dość nieszczęśliwie Ezaw stracił również błogosławieństwo swojego ojca, które przysługiwało mu jako pierworodnemu. Gdy Izaak zestarzał się i stracił wzrok zawołał do siebie Ezawa. Rozkazał mu iść na polowanie, przygotować potrawę z zabitego zwierzęcia i mu ją przynieść. Całą rozmowę podsłuchała Rebeka i kiedy starszy syn poszedł na polowanie zawołała Jakuba, rozkazała mu zabić zwierzę należące do trzody i sama ugotowała potrawę.

Młodszy z braci przebrał się za starszego ubierając jego szaty i okrywając sobie ręce i kark skórkami kozy, tak żeby imitować owłosienie Ezawa. Wszedł do namiotu ojca, podał mu posiłek i otrzymał błogosławieństwo. Gdy starszy z braci powrócił z polowania i przyszedł do Izaaka z ugotowanym daniem, okazało się, że padł ofiarą podstępu, a ojciec pobłogosławił już Jakubowi. Tym samym spełniła się przepowiednia, którą otrzymała Rebeka jeszcze przed urodzeniem synów – starszy z braci od tego momentu miał być sługą młodszego.

Gdy okazało się, że Izaak nie może cofnąć swojego błogosławieństwa i dać go Ezawowi, wpadł on w gniew i chciał zabić brata. Z tego też powodu Jakub musiał uciekać do rodziny matki.

Rodzina

Gdy starszy z braci miał 40 lat wybrał sobie za żony kobiety z rodu Hetytów, który był w Biblii określany jako pogański. Były to Ada, Oholibama i Basmat. Pochodzenie jego wybranek było powodem do zmartwienia Izaaka i Rebeki. W późniejszym czasie miał jeszcze jedną żonę, tym razem wywodzącą się z rodu Izmaelitów. Machalat, była córką Izmaela, przyrodniego brata Izaaka.

Ezaw dał początek innemu narodowi – Edomitom. Zamieszkał w górach Seir, w krainie Edom i jako pierwszy mieszkaniec tego miejsca stał się protoplastą całego rodu. Jego synowie to: Elifaz (syn Ady), Reuel (syn Basmat) oraz synowie Oholibamy: Jeusz, Jalam i Korach. Edom graniczyło ono również z późniejszym państwem Izraelitów, a obydwa narody były ze sobą przez lata w konflikcie. Wiele wieków po życiu Jakuba i Ezawa, z narodu Edomitów wywodził się Herod Wielki – znienawidzony przez Izraelitów król.

Zgoda między braćmi

Gdy po ponad 20 latach od ucieczki z domu, Jakub wracał w rodzinne strony wraz ze swoją rodziną, Ezaw był zamożnym i wpływowym człowiekiem. Młodszy z braci wysłał do niego poselstwo z prośbą o życzliwe przyjęcie. Starszy wyszedł mu na spotkanie wraz z grupą czterystu ludzi. Usłyszawszy o tym Jakub podzielił swój dobytek na dwa obozy aby w razie napadu nie stracić wszystkiego na raz. Ponadto wybrał dużą liczbę owiec, kóz, wielbłądów, krów, bydła i osłów i wysłał Ezawowi w podarunku. Liczył, że tym czynem dodatkowo przebłaga i zmniejszy gniew brata. Gdy w końcu doszło do spotkania, bracia pogodzili się ze sobą padając sobie w ramiona.

Ezaw w kulturze

Postać Ezawa przeniknęła do kultury jako symbol osoby, która przez swoją lekkomyślność traci wszystko. Istnieje również powiedzenie: oddać coś za miskę soczewicy – co oznacza oddać coś bardzo ważnego za bezcen.