Św. Elżbieta od Trójcy Przenajświętszej życiorys

Życiorys i biografia św. Elżbiety od Trójcy Przenajświętszej

Św. Elżbieta od Trójcy Przenajświętszej, a właściwie Elżbieta Catez przyszła na świat 18 lipca 1880 r. w Avor, zmarła 9 listopada 1906 r. w Dijon. Francuska święta. Była zakonnicą i pisarką. 

Fakty z życia

Urodziła się w rodzinie Franciszka Józefa Cateza oraz Marii Rolland. Jej ojciec służył w wojsku, miał stopień kapitana. Była energicznym dzieckiem, ojciec miał nazywać ją diablątkiem. Mężczyzna zmarł kiedy Elżbieta miała siedem lat. Ze względów finansowych rodzina musiała przeprowadzić się do Dijon, gdzie zamieszkała niedaleko zakonu karmelitanek. 

Dziewczynka wychowana została przez surową matkę. Była sympatyczną i lubianą w okolicy osobą, grała na fortepianie. Nic nie  budziło w tej takiej miłości jak Jezus. Już w wieku 14 lat zdecydowała, że chce zachować czystość. W dorosłym życiu Elżbieta wielokrotnie podkreślała, jak ważnym wydarzeniem była dla niej Pierwsza Komunia Święta.

Podjęła decyzję o życiu zakonnym, chciała przystąpić do żeńskiego zakonu karmelitów bosych. Przez kilka lat ukrywała tę decyzję przed matką. Kiedy zebrała się na odwagę i jej zwierzyła się z tego, matka nie zaakceptowała jej decyzji. Aby nakłonić córkę do zmiany planów zaczęła ograniczać jej życie religijne, przykładowo poprzez ograniczenie w przyjmowaniu komunii świętej. Srogość matki nie powstrzymała Elżbiety. 

Widząc upór córki, matka zgodziła się, żeby dziewczyna wstąpiłą do zakonu, jak tylko ukończy 21 lat. Elżbieta wstąpiła do zakonu karmelitanek w Dijon 2 sierpnia 1901 r. Już kilka miesięcy później, w grudniu otrzymała habit. Po dwóch latach złożyła śluby zakonne (1903 r.). 

W zakonie przyjęła imię od Trójcy Przenajświętszej, w późniejszych latach obrała również: Laudem Gloriæ, czyli ku chwale Majestatu. 

Choroba i śmierć

Po pięciu latach posługi zakonnej u Elżbiety zdiagnozowano chorobę Addisona. Elżbieta bardzo cierpiała, mimo to traktowała chorobę jak krzyż od Boga.

Choroba szybko postępowała. W sierpniu 1906 r. kobieta uczestniczyła w swoich ostatnich rekolekcjach. Prowadziła dziennik, w którym zapisywała swoje przemyślenia duchowe z rekolekcji. 30 października po raz ostatni wstała z łóżka.

Zmarła 9 listopada. Kilka dni wcześniej udzielono jej namaszczenia chorych. Ostatnim wypowiedzianym przez nią zdaniem było: Idę do Światła, do Miłości, do Życia. 

Kult

Elżbieta zmarła w opinii świętości. Jej beatyfikacji dokonał Jan Paweł II 25 listopada 1984 r., kanonizował ją papież Franciszek 16 października 2016 r. 

Święta wspominana jest 9 listopada. 

Życie świętej zostało spisane przez matkę przeoryszę Germaine. Fakty z jej życia można również poznać dzięki licznym listom, które pisała za życia.