Hildegarda z Bingen życiorys

Życiorys i biografia Hildegardy z Bingen

Doktor kościoła, reformatorka, kompozytorka, przez anglikanów, ewangelików i katolików uznawana za świętą.

Działalność religijna

Jako dziesiąte dziecko, w wieku trzech lat została oddana pod opiekę benedyktynek Judyty, w Disibodenbergu. Tam też uzyskała wykształcenie. W wieku 42 lat, po osiągnięciu wysokiego statusu w Kościele oraz wpływów, ujawniła, że już w wieku trzech lat miała wizję, które z wiekiem się nasiliły i pojawiały regularnie, dzięki czemu swobodnie komunikowała się z Bogiem. Hildegarda, dzięki wstawiennictwu hierarchów kościoła, uzyskała zgodę na rozpowszechnienie swoich wizji oraz nakaz, by dalej regularnie spisywała swoje objawienia. W swoich działaniach stała się prekursorką w upominaniu się o docenienie roli kobiet w kościele. Rosnąca sława Hildegardy ściągała do Disibodenbergu coraz więcej kobiet, które zapragnęły zostać mniszkami. Warunki bytowe stawały się coraz trudniejsze i myślano o rozbudowie i modyfikacji pomieszczeń mniszek. Pewnego dnia w roku 1150 Hildegarda nieoczekiwanie obwieściła, że Bóg polecił jej przenieść się z siostrami na wzgórze do Rupertsbergu. Plan spotkał się z gwałtownym sprzeciwem mnichów i rodzin mniszek.
Głoszone przez nią wizje były dla ludzi w średniowieczu głosem od samego Boga.
Hildegarda była obdarzona niecodziennymi umiejętnościami oratorskimi. Była w stanie na podstawie nabytej wiedzy zjednywać sobie popleczników.
Bardzo szybko Hildegarda, dzięki swojej wiedzy i zdolnościom, uzyskała rozgłos w ówczesnej Europie. Do tego stopnia traktowano ją jako autorytet, że po radę do niej udawali się biskupi i władcy.

Hildegarda wychodziła z założenia, że śpiew i ogólnie muzyka, powinny być integralną częścią liturgii. Wena twórcza według niej było przekazem boskim, czyli proces tworzenia wynikał z natchnienia spowodowanego przez Boga; sama skomponowała wiele utworów religijnych.
Hildegarda uważana jest za jedną z najważniejszych filozofek z czasów średniowiecza. Głównym obszarem jej zainteresowań była filozofia czterech żywiołów, wywodzącej się ze starożytnej Grecji.

Kanonizacja i wspomnienie

Kanonizacja rozpoczęta w 1227 roku nie została dokończona. 10 maja 2012 roku Benedykt XVI wpisał Hildegardę na listę świętych, a parę miesięcy później, 7 października, została ogłoszona doktorem kościoła. Przez niektórych chrześcijan, Hildegarda jest wręcz uważana za prekursorkę feminizmu w kościele.
W kościele Hildegardę wspomina się 17 września. Jest patronką naukowców oraz językoznawców.