Św. Brygida Szwedzka życiorys

Życiorys i biografia św. Brygidy Szwedzkiej

Święta Brygida Szwedzka, a właściwie Birgitta Birgersdotter urodziła się w 1303 r. (nie jest znana dokładna data), zmarła 23 lipca 1373 r. Brygida była katolicką zakonnicą, założycielką Zakonu Najświętszego Zbawiciela (Brygidki). Jest świętą Kościoła Katolickiego. Matka ośmiorga dzieci, w tym św. Katarzyny Szwedzkiej. 

Patronka

Św. Brygida jest patronką Europy i Szwecji, opiekuje się również osobami umierającymi. 

Fakty z życia - dzieciństwo i młodość 

Córka Birgera Perssona oraz Ingeborg Bengtsdotter. Jej ojciec był sędzią, matka pochodziła z królewskiej dynastii (Folkungowie), która w XII i XIII wieku panowała w Szwecji, Norwegii i Danii. Tym samym była krewną rodziny królewskiej. Pochodziła z bardzo religijnej rodziny, jej ojciec podróżowała nawet do Hiszpanii, by modlić się przy grobie św. Jakuba Compostelli. 

Podania donoszą, że urodziła się w 1303 r. w Upplandzie, gdzie jej ojciec był głównym sędzią. Później stanowisko to objął również jej brat, następnie syn i wnuk. Matka Brygidy zmarła, zanim dziewczynka wydoroślała. Od tego czasu zajmowała się nią Katarzyna Bengtsdotter (żona brata jej ojca), a Brygida przeprowadziła się do Aspanas.

Od dzieciństwa była blisko Boga. Kiedy miała kilka lat, po raz pierwszy objawiła się jej Dziewica Maryja. Niedługo po tej wizji mała Brygida zobaczyła również Jezusa na krzyżu. Wizje to towarzyszyły jej także w dorosłym życiu.

Ślub wzięła w wieku 13 lat. Niechętnie poślubiła Ulfa Gudmarssona, który miał wówczas 19 lat. Ponoć początkowo żyli w białym małżeństwie, ale później Brygida urodziła mu ośmioro dzieci (czterech synów i cztery córki). Była dobrą i troskliwą matką, szczególną wagę przywiązywała do wykształcenia dzieci, wynajmowała specjalnych pedagogów, którzy byli też katolikami. 

W małżeństwie dbała nie tylko o bliskich, dużo uwagi poświęcała swojemu rozwojowi duchowemu. Dużo pielgrzymowała, często razem z małżonkiem. Odbyli między innymi podróż do Hiszpanii, którą przed laty podążał jej ojciec. Cała pielgrzymka trwała około roku, podczas niej mąż Brygidy poważnie zachorował (było to na przełomie lat 1341/1342), w związku z chorobą zdecydował się zamieszkać w klasztorze cystersów. Brygida również zamieszkała w klasztorze. Ulf zmarł w 1344 r. lub 1346 r. Podobno Brygida miała wizję, w której św. Dionizy zapowiedział rychłą śmierć jej męża. 

Brygida była bardzo hojna, wpierała finansowo klasztory i zakonników, a także fundacje charytatywne. 

Fakty z życia - droga do świętości

Po śmierci męża całkowicie poświęciła się modlitwie i umartwianiu. Na bieżąco śledziła doniesienia ze świata polityki. Jeśli poczytania króla, papieża lub innych ważnych osobistości jej nie odpowiadały, natychmiast pisała do nich listy ze skargami i nawoływaniem do zmiany. Często kary boże, które przepowiadała, spełniały się. Podobno papież Innocenty VI, który nie posłuchał jej prośby, by powrócił do Rzymu, niedługo później zmarł (zgodnie z jej zapowiedzią). Brygida twierdziła, że wszystkie proroctwa otrzymuje podczas widzeń Maryi, Jezusa i świętych. 

Około roku 1350 zamieszkała w Rzymie. Kierowała nią chęć założenia zakonu (na to musiał wyrazić zgodę papież podczas audiencji). W oczekiwaniu na przyjazd papieża, który przebywał w Awinionie, bardzo dużo pielgrzymowała. Swoją koncepcję zakonu dla kobiet przekazała papieżowi Urbanowi V dopiero w 1368 r., dwa lata później reguła św. Brygidy została zaakceptowana. Oficjalnie zatwierdzono ją jednak już po jej śmierci w 1378 r. Brygida  miała też wizję związaną z ówczesnym papieżem, który miał nagle zachorować i umrzeć (wizja ta się spełniła i papież zmarł krótko po wyjeździe z Rzymu). 

Śmierć

W 1371 r. odbyła pielgrzymkę do Ziemi Świętej, w tym czasie zmarł jej syn (była to śmierć już drugiego dziecka Brygidy). Bardzo to przeżyła, pokrzepieniem mogło być dla niej jedynie widzenie, w którym przekazano jej wiadomość, że jej modły pomogły w zbawieniu syna. 

Po ciężkiej fizycznie i emocjonalnie podróży wróciła do Rzymu w 1373 r., tam też zmarła. Podania głoszą, że znała datę swojej śmierci. Pochowano ją w Szwecji. 

Kult

Jej proces kanonizacyjny trwał 14 lat (od 1377 do 1391 r.), prowadziło go czterech kardynałów. Już w 1396 r. ustanowiono ją patronką Szwecji. Święty Jan Paweł II w 1999 r. mianował ją patronką Europy. 

Wszystkie swoje wizje św. Brygida pieczołowicie spisywała, z czasem ukazały się one w formie księgi. Wywołała ona wielkie kontrowersje w czasach średniowiecza (kiedy to była najbardziej popularna), gdyż zawierała proroctwa dotyczące możnych tamtejszych czasów, nawoływanie do zmiany postępowania i zapowiedź rychłych kar. Księgi św. Brygidy ukazały się jeszcze za jej życia, ona sama konsultowała je z teologami. 

Często przedstawiana jest w habicie, czerwonym welonie z białą, płócienną koroną. Na ikonach obok niej znajdują się między innymi: pióro, serce i krzyż, a także kapelusz (symbol licznych pielgrzymek).

W Kościele Katolickim wspomina się ją 23 lipca.