Georg Wilhelm Friedrich Hegel życiorys

Georg Wilhelm Friedrich Hegel - życiorys i biografia

Georg Wilhelm Friedrich Hegel - filozof niemiecki, jeden z pionierów klasycznej filozofii niemieckiej. Pracował jako dyrektor gimnazjum. Od 1816 roku był profesorem w Norymberdzie, a później w Berlinie, gdzie wykładał filozofię, historię oraz sztukę. Urodzony 27 sierpnia 1770 roku.

Filozofia Georga Hegela

Początki zainteresowań Hegla w filozofii wiążą się z filozofią religii i niewielkimi dziełami dotyczącymi istoty chrześcijaństwa. Początkowo Hegel głosił tezę tzw. religii ludowej, która miała być próbą pogodzenia współczesnego mu chrześcijaństwa ze starożytną religią grecką. Był przeciwny ówczesnej hermetycznej religii. Dążył do głębszej refleksji moralnej w tym zakresie.

Hegel stworzył system filozoficzny, który stanowił racjonalistyczną i dialektyczną postać idealizmu obiektywnego. System obejmował logikę, filozofię przyrody oraz filozofię ducha. Podstawowym założeniem filozofii Hegla było uznanie, że cała rzeczywistość kształtuje się według jednej, rozwijającej się dialektycznie idei. Idea to stanowiproces realizowania się absolutu (czyli rozumu historycznego), zmierzającego do uświadomienia sobie swojej własnej wolności. Dzieje ludzkości, będąc etapem w tym procesie, przechodzą przez stadia ducha subiektywnego (rozwoju jednostki), ducha obiektywnego (rozwoju społeczeństwa) oraz ducha absolutnego (rozwoju kultury).

Według Hegla realizacja idei świadomości wolności w dziejach dokonuje się poprzez instytucje społeczne, stosunki społeczne, moralność i państwo, osiągając formy najwyższe w sztuce, religii i filozofii. Prowadzi ona od wolności jedynie władcy, przez wolność niektórych (tak jak w starożytnej Grecji i Rzymie), do wolności wszystkich.
Przebieg rozwoju historii nie jest według Hegla harmonijny. Dokonuje się on w drodze rewolucyjnych skoków, wskutek ujawniania się wewnętrznych sprzeczności w zjawiskach, które wyczerpały już swoje możliwości ewolucyjne i podlegają alienacji i negacji.

System filozoficzny Hegla charakteryzowały: panlogizm, głoszący tezę o tożsamości myśli i bytu oraz wynikającej z niej rozumności i logiczności praw rozwoju świata, a także historii.
Drugą doktryną był historyzm, wedle którego każde zjawisko jest momentem koniecznym dla historycznego procesu rozwoju.

Percepcja

Filozofia Hegla wywarła znaczny wpływ na rozwój filozofii europejskiej, zwłaszcza niemieckiej. Stała się jednym z głównych źródeł marksizmu. Karol Marks podejmując jej problem i metodę, nadał im materialistyczną interpretację. Społeczeństwo cywilne Hegla zostało zaadaptowane przez Marksa, jako ekonomiczna baza.

W wykładach Hegla uczestniczył Adam Mickiewicz. Wpływ filozofii heglowskiej miał duży wpływ na twórczość Zygmunta Krasińskiego oraz Cypriana Kamila Norwida.

Najważniejsze dzieła

Fenomenologia ducha (1807), Nauka logiki (1812-1816), Encyklopedia nauk filozoficznych (1817), Zasady filozofii prawa (1821), Wykłady z historii filozofii, Ustrój Niemiec i inne pisma polityczne.