Adam Mickiewicz życiorys

Biografia i życiorys Adama Mickiewicza

Adam Mickiewicz urodził się 24 grudnia 1798 roku w Zaosiu koło Nowogródka. Jeden z największych polskich poetów, obok Juliusza Słowackiego i Zygmunta Krasińskiego uważany za jednego z Trzech Wieszczów. Autor epopei narodowej Pan Tadeusz.

Dzieciństwo i lata młodości

Rodzina Adama pochodziła ze szlachty zaściankowej, ojciec Mikołaj był adwokatem i komornikiem. Matka Barbara była córką ekonoma. Najpierw uczęszczał do szkoły powiatowej w Nowogródku, następnie wyjechał do Wilna na studia. Z powodu trudnej sytuacji finansowej, spowodowanej śmiercią ojca w 1812 roku, zdecydował się również na studia nauczycielskie, które gwarantowały mu pracę. W Wilnie był jednym z założycieli towarzystwa Filomatów i Filaretów. Będąc na studiach zaczął tworzyć pierwsze utwory – na przykład Odę do młodości.

Od 1819 roku Mickiewicz uczył w gimnazjum w Kownie.

Więzienie i zesłanie

W 1823 roku został aresztowany za działalność patriotyczną, osadzono go w klasztorze bazylianów w Wilnie. Następnie został zesłany w głąb Rosji, odwiedził wówczas Petersburg, Odessę, Moskwę i Krym. Później udał się w długą podróż po Europie. W 1831 roku dotarł Wielkopolski i chciał wziąć udział w powstaniu listopadowym, jednak ostatecznie nie udało mu się przekroczyć granicy i pozostał w Dreźnie aż do roku następnego. W tym czasie w Dreźnie powstała III część Dziadów, a na Krymie Sonety Krymskie.

Pobyt w Paryżu

Adam Mickiewicz zamieszkał w Paryżu. W 1834 roku poślubił Cecylię Szymanowską, z którą miał szóstkę dzieci. We Francji zaangażował się w działalność emigracyjną oraz wykładał na uniwersytecie w Lozannie i w Collège de France.

Jest odpowiedzialny za stworzenie legionów polskich we Włoszech podczas Wiosny ludów. Był redaktorem Trybuny Ludów.

Śmierć

Adam Mickiewicz zmarł w Stambule 26 listopada 1855 roku, gdzie wyjechał, by stworzyć legion polski do walki z Rosją. Przyczyną jego śmierci była epidemia cholery, choć podejrzewano również otrucie. Początkowo pochowano go na cmentarzu w Paryżu, następnie w 1890 roku przeniesiono jego ciało do krypty w katedrze na Wawelu.

Wybrana twórczość

• Poezje t. 1 (1822)
• Poezje t. 2 (1823)
• Sonety krymskie (1826)
• Konrad Wallenrod (1828)
• III część Dziadów (1832)
• Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego (1832)
• Pan Tadeusz, czyli ostatni Zajazd na Litwie (1834)
• Liryki lozańskie (wydane pośmiertnie)