Epikur życiorys

Życiorys i biografia Epikura

Filozof grecki, przedstawiciel klasycznego nurtu greckiej filozofii klasycznej. Twórca epikureizmu.

Filozofia

Epikur dzielił filozofię na trzy części: fizykę, kanonikę oraz etykę. W etyce uznawał tożsamość dobra i szczęścia oraz życia moralnego i życia szczęśliwego. Za dostateczny warunek szczęścia uważał stan tzw. ataraksji, czyli braku cierpień i trosk, a za główne źródło cierpienia – przesądy i obawy, takie jak strach przed bogami i śmiercią. W kanonice wyznawał zasady sensualizmu i empiryzmu. W fizyce natomiast rozwinął atomistykę Demokryta; pojmował człowieka jako istotę zarazem biologiczną i społeczną.

Epikur jest jedną z najważniejszych postaci, która wpłynęła na rozwój nauki. Stwierdził bowiem, iż nie powinno się brać niczego na wiarę, ale uznawać to, co zostało przebadane drogą obserwacji i logiki.

Jego nauki częściowo odeszły od idei ówczesnych filozofów i myślicieli, jednak nadal trzymały się podstawowych twierdzeń, m.in. Demokryta.

Epikureizm

Myśli Epikura doprowadziły do powstania prądu filozoficzno-etycznego, który uznawał za cel życia indywidualne szczęście, a filozofię za środek służący do jego osiągnięcia.
Za początek tego nurtu w filozofii uznaje się ok. 306 r. p.n.e., kiedy to został założony tzw. „Ogród”, w którym mieściła się szkoła filozoficzna. W czasie rozwoju chrześcijaństwa, epikureizm wyklęto.

Epikurejczycy głosili teorię etyczną utożsamiającą życie szczęśliwe z życiem moralnym.
Za warunek wystarczający do osiągnięcia szczęścia uważali brak cierpień. W wyniku postawy epikurejczyków, często ich postawę porównywano z duchem hedonizmu, jako postawy wyrażające się w dążeniu do nieograniczonego korzystania z uciech życiowych.

Epikur w swoim nauczaniu jako jeden z pierwszych Greków zerwał z bogobojnością. Wykorzystywał bogów jako przykład przyjemności. Nawoływał do unikania posiadania nieprawdziwych wizji na temat bogów.

Postawa epikurejska często była krytykowana, głównie przez stoików. Krytyka najczęściej kierowana była na dwa aspekty: egoizmu, gdyż epikurejczycy często kładli nacisk na indywidualne zaspokajacie swoich potrzeb i uszczęśliwianie siebie samych oraz na egalitaryzm, gdyż w praktyce, na życie w duchu epikurejskim, między innymi ze względów materialnych, nie każdy może sobie pozwolić.

Zachowało się bardzo niewiele dzieł filozofa. Informacje na temat Epikura czerpiemy dziś z listów jednego z jego uczniów, Lukrecjusza. Epikur był również jednym z mistrzów Karola Marksa.