Tadeusz Rozwadowski życiorys

Tadeusz Rozwadowski - życiorys i biografia

Tadeusz Rozwadowski - żołnierz, głównodowodzący Sztabu Generalnego Wojska Polskiego podczas bitwy warszawskiej w 1920 roku. Na początku dwudziestolecia międzywojennego Generalny Inspektor Jazdy i Kawalerii Wojska Polskiego.

Młodość i wykształcenie

Tadeusz Rozwadowski pochodzi z rodziny o tradycjach wojskowych. Jego przodkowie walczyli w polskich powstaniach. Większość członków jego rodziny była wojskowymi. Wychowywał się w dworku szlacheckim, w miejscowości Babin.

Po ukończeniu gimnazjum we Lwowie, Rozwadowski zaczął naukę w Szkole Kadetów Kawalerii w Hranicach. Wtedy też zadecydował o pójściu w kierunku wojskowości.
Lata 1882-1886 to czas studiów Rozwadowskiego na Wojskowej Akademii Technicznej w Wiedniu. Akademię ukończył zdobywając stopień podporucznika artylerii. Następnie wstąpił do Szkoły Wojennej w Wiedniu, gdzie awansował na stopień porucznika. W maju 1894 roku, gdy był już pełnoprawnym wojskowym, awansował do stopnia kapitana. Przez okres edukacji Rozwadowski nauczył się pięciu języków.

W 1907 roku powrócił na tereny Galicji, konkretnie do Stanisławowa. Sześć lat później nawiązał kontakt z ruchem strzeleckim, który kładł podwaliny pod późniejsze Legiony Polskie.

I wojna światowa

Po wybuchu wojny Rozwadowski objął dowództwo nad 12. Brygadą Artylerii w armii Austro-Węgierskiej. Zasłużył się zdobywając Gorlice oraz zastosowaniem nowej taktyki polegającej na ostrzelaniu przeciwnika artylerią chwilę przed natarciem wojsk piechoty. Jako coraz bardziej doświadczony wojskowy, często wchodził w konflikty z Naczelnym Dowództwem, przez co
1 lutego 1916 roku został przeniesiony w stan spoczynku. Wobec tego, niebawem podjął współpracę z Radą Regencyjną.

W roku 1918 został szefem Sztabu Generalnego Wojska Polskiego i rozpoczął tworzenie armii polskiej. Jest twórcą schematu organizacji polskich władz wojskowych, wedle którego sprawowano nadzór nad wojskiem.
W obliczu powrotu do kraju Józefa Piłsudskiego, Rozwadowski nie mogąc dojść z nim do porozumienia w sprawie tworzenia armii, podał się do dymisji.

Działalność w Polsce niepodległej

Wobec dymisji, Rozwadowski przeniósł się do Lwowa, gdzie organizował wojsko. W 1920 roku Rozwadowski został mianowany szefem Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. Rozpoczął również przygotowania do wojny z bolszewizmem.

Tadeusz Rozwadowski jest twórcą koncepcji i strategii walki podczas bitwy warszawskiej. Jest to jedna z jego największych zasług dla Rzeczypospolitej. W 1921 r. generał został szefem Generalnego Inspektoratu Jazdy.

Rozwadowski wobec przewrotu majowego

Tadeusz Rozwadowski podczas przewrotu stanął po stronie rządu. Zwolenników Piłsudskiego uważał za buntowników i dążył do pacyfikacji zrywu. Po zwycięstwie Piłsudskiego, Rozwadowski wraz z innymi oficerami został internowany. Później, wbrew zapewnieniom marszałka, Rozwadowski został aresztowany i osadzony w więzieniu w Wilnie.
30 kwietnia 1927 roku został przeniesiony w stan spoczynku, a 18 maja został zwolniony z więzienia.

Po wyjściu często chorował i stan jego zdrowia znacznie się pogorszył. Końcówkę życia poświęcił na pisanie traktatów i referatów wojskowych.
Tadeusz Rozwadowski zmarł 18 października 1928 roku w Warszawie.