Św. Jakub życiorys

Życiorys i biografia św. Jakuba

Św. Jakub żył w pierwszym wieku. Był jednym z 12 apostołów, uczniów Jezusa Chrystusa. Jakub zwany Większym jest świętym kościoła katolickiego, starokatolickiego, anglikańskiego, ewangelickiego, ormiańskiego, koptyjskiego i prawosławnego. 

Patron

Św. Jakub jest patronem Hiszpanii i Portugalii. Modlą się do niego pielgrzymi, sieroty, producenci kapeluszy oraz pracownicy hospicjów. 

Fakty z życia

Przyszedł na świat w rodzinie Zebedeusza i Salome. Jego matka była wśród kobiet, które odkryły pusty grób Jezusa i jego zmartwychwstanie. Św. Jakub miał młodszego brata św. Jana (twórca jednej z Ewangelii). Obaj byli apostołami. Urodzili się i żyli nad jeziorem i tam pracowali jako rybacy. 

Św. Jakub oraz św. Jan przyłączyli się do Jezusa bardzo wcześnie. W związku z tym brał udział w wielu ważnych wydarzeniach, w tym przemienieniu na Górze Tabor, czy modlitwie Jezusa w Ogrodzie Oliwnym. 

Działalność po zmartwychwstaniu Jezusa

Św. Jakub wyruszył na misję do Hiszpanii. Nie udało mu się jednak nawrócić tamtejszej ludności. Dlatego też powrócił do Judei i objął funkcję biskupa Jerozolimy. 

Informacje na temat św. Jakuba znajdują się w Ewangeliach oraz w Dziejach Apostolskich. Zmarł śmiercią męczeńską najprawdopodobniej w Jerozolimie. Król Herod Agryppa skazał go na śmierć po tym, jak nawrócił jednego z miejscowych czarnoksiężników, Hermogenesa. Zmarł przez ścięcie w 44 r. Był pierwszym spośród 12 apostołów, który poniósł śmierć męczeńską. Drugi męczennik kościoła katolickiego (po św. Szymonie).

Według legend kat św. Jakuba nawrócił się na wiarę chrześcijańską, po tym gdy męczennik pocałował go przed wykonaniem wyroku. Ciało świętego w cudowny sposób łodzią bez wioseł dotarło do Hiszpanii. Tam uległo roztopieniu i przemienieniu w sarkofag. Dzikie byki zaciągnęły go do pogańskiego zamku. Tam po latach miał odnaleźć je Karol Wielki. 

Santiago de Compostela

W Santiago de Compostela znajduje się jego grób. Pielgrzymują tam ludzie z całego świata. Często niosą ze sobą tak zwany krzyż św. Jakuba. 

W XII wieku powstała legenda związana z osobami pielgrzymującymi do Santiago de Compostela. Według niej syn pewnych pielgrzymów został oskarżony o to, że ukradł cenny kielich. Jego rodzice cały czas modlili się do św. Jakuba, aby ocalił ich syna. Kiedy chłopca powieszono, to właśnie św. Jakub miał podtrzymywać go na szubienicy i ocalić przed śmiercią. Zaskoczeni rodzice pośpiesznie poinformowali o tym sędziego, który im nie uwierzył. Miał powiedzieć, że chłopiec jest zapewne tak samo żywy jak upieczone kury, które piekł na ruszcie. Po tym słowach kury ożyły. 

Kult

Święty wspominany jest 25 lipca w kościołach katolickim, anglikańskim i ewangelickim. Z kolei w kościele prawosławnym wspomina się go dwukrotnie 13 maja i 13 lipca według kalendarza gregoriańskiego. 

Jego relikwie najprawdopodobniej zostały przeniesione do Santiago de Compostela w VII wieku. 

Św. Jakuba przedstawia się jako starca, najczęściej nosi płaszcz i długą suknię, a także kapelusz (symbol pielgrzyma). Obok niego można zobaczyć kij, bukłak, księgę, miecz, torbę lub zwój. 

Jakubem Większym został nazwany przez św. Marka Ewangelistę. To on wprowadził rozróżnienie pomiędzy dwoma apostołami o tym samym imieniu. 

Możliwe, że Jezus powołał Jakuba i Jana do grona swoich uczniów nad rzeką Jordan. 

W średniowieczu powstała legenda, że św. Jakub udał się zaraz po Zesłaniu Ducha Świętego do Hiszpanii. Do dziś św. Jakub jest pierwszym patronem Hiszpanii i Portugalii.