1854 życiorysów w bazie
codziennie nowe aktualizacje

Jan Kepler życiorys

   Twoim zdaniem...

Kto był według Ciebie lepszym naukowcem?

Biografia i życiorys Jana Keplera

Matematyk i astronom pochodzenia niemieckiego. Twórca praw ruchu planet, nazwanymi później od jego nazwiska. Urodził się 27 grudnia 1571 roku.

Lata młodości

Kepler od najmłodszych lat interesował się matematyką i już w wieku przedszkolnym przejawiał zdolności w tej dziedzinie. Później, na skutek obserwacji przelotu komety oraz zaćmienia księżyca, Kepler zainteresował się astronomią, czego wynikiem było seminarium astronomiczne. Po jego ukończeniu, podjął w 1589 roku studia teologiczne. Na Uniwersytecie w Tybindze zapoznał się z pracami Mikołaja Kopernika i stał się ich propagatorem.

Praca naukowa

Przeprowadzka do Grazu, zbiegła się z wydaniem przez Keplera pierwszej poważnej publikacji astronomicznej, która broniła tez stawianych przez system kopernikański.
Wraz z końcem 1596 roku Kepler (za zgodą władz uczelni) opublikował pracę – Misterium - w której opisał boski geometryczny plan wszechświata.
W swojej pracy łączył teorię heliocentryczną z teorią geocentryzmu, co jak na tamte czasy było dość śmiałą próbą wyjaśnienia, jak zbudowany jest wszechświat.
Po ślubie z Barbarą Muller, w 1597 roku, Jan Kepler przystąpił do rozbudowy dzieła swojego życia.
1 stycznia 1600 roku Kepler wyjechał do Pragi, by współpracować z Tychonem Brahe – duńskim astronomem. Brahe, choć początkowo niechętnie, udzielił Keplerowi dostępu do swoich danych i obliczeń, co zaowocowało rozpoczęciem współpracy i sprowadzeniem się Keplera do Pragi wraz z rodziną. Zbiegło się to z prześladowaniami religijnymi, mającymi miejsce w Grazu, więc cała rodzina po kilku miesiącach zamieszkała w Pradze.
Rok później, w 1601, na skutek śmierci Tychona Brahe, Jan Kepler otrzymał stanowisko cesarskiego matematyka. Oprócz porad astrologicznych dla cesarza, zajmował się on również doradztwem politycznym. Dodatkowo, dzięki swojej pozycji na dworze cesarskim mógł praktykować luteranizm. Finalnie, dzięki pracy na cesarskim dworze, Jan Kepler zdobył wiele kontaktów, co umożliwiło znaczne przyspieszenie pracy nad swoimi teoriami.
W 1604 roku Kepler i jego asystent zaobserwowali na niebie pojawienie się gwiazdy Supernova.

Książka Astronomia Nova zawierała pierwsze dwa prawa Keplera.
W ujęciu religijnym Słońce było symbolem Boga i ono sprawiało, że wszystkie planety poruszały się.
Następne lata to okres intensywnej pracy nad zrozumieniem praw rządzących wszechświatem.  Pod koniec pobytu w Pradze Kepler nawiązał współpracę z Galileuszem.
Po śmierci cesarza Rudolfa II Habsburga, Jan Kepler przeniósł się do Linzu, gdzie w latach 1612-1626 wykładał matematykę na tamtejszym uniwersytecie.
Odkąd ukończył Astronomia Nova, Kepler dążył do wydania kompendium wiedzy o astronomii. Dokonał tego tworząc trzy częściowe dzieło Epitome astronomia Copernicanae. Pierwszy tom (księgi I–III) został wydany w 1617 roku, drugi (księga IV) w 1620 roku, a trzeci (księgi V–VII) w 1621.
W 1623 roku Kepler ukończył tworzenie Tablic Rudolfińskich, które zawierały położenie ok. 1500 gwiazd. Dzieło ukazało się w 1627 roku.
Jan Kepler zmarł podczas podróży do Ratyzbony, 15 listopada 1630 roku.

Prawa Keplera

Kepler na podstawie ruchu planet sformułował trzy prawa. I: orbita każdej planety jest elipsą, a słońce znajduje się w jednym z jej ognisk. II: promień wodzący planety zakreśla równe pola w równych odstępach czasy. III: Sześciany półosi wielkich orbit dowolnych dwóch planet mają się do siebie jak kwadraty ich okresów obiegu.

Rodzina

Jan Kepler był dwukrotnie żonaty: najpierw z Barbarą Muller, później (od 1613 r.) z Susanną Reuttinger. Miał pięcioro dzieci z pierwszego małżeństwa, z których troje zmarło w dzieciństwie i siedmioro z drugiego. Również z drugiego troje dzieci zmarło przedwcześnie.

Skomentuj / dodaj informacje o osobie

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.

24 + = 30

Komentarze

Podobne biografie i życiorysy

Źródła

Obraz - Jan Kepler w 1620 roku. domena publiczna, https://commons.wikimedia.org/