1854 życiorysów w bazie
codziennie nowe aktualizacje

Henryk Siemiradzki życiorys

   Twoim zdaniem...

Kto był według Ciebie lepszym artystą?

Życiorys i biografia Henryka Siemiradzkiego 

Henryk Siemiradzki przyszedł na świat 24 października 1843 r. w majątku Pieczeniegi w pobliżu Charkowa (Ukraina), zmarł 23 sierpnia 1902 r. w Strzałkowie. Wybitny polski malarz. Jeden z czołowych przedstawicieli akademizmu. 

Dzieciństwo i młodość 

Przyszedł na świat w wierzącej rodzinie Hipolita i Michaliny (z domu Pruszyńskich). Został wychowany w duchu patriotycznym. Jego ojciec był oficerem rosyjskiej armii. W dzieciństwie uczył się rysunku, uczęszczał do gimnazjum w Charkowie. 

Studiował nauki przyrodnicze na Uniwersytecie w Charkowie. Studia te wybrał, aby uszanować wolę rodziców. Dopiero po ukończeniu pierwszego kierunku w 1864 r. zdecydował się na rozpoczęcie nauki malarstwa na ASP w Petersburgu. Dzięki rządowemu stypendium miał środki finansowe pozwalające na wyjazdy do Monachium, Krakowa, Wenecji, Florencji, Neapolu i Rzymu. Jego stypendium trwało sześć lat. W czasie podróży Kraków wywarł na nim duże i bardzo pozytywne wrażenie. 

Henryk Siemiradzki ostatecznie zdecydował się osiąść w Rzymie (1872 r.). Zamieszkał przy via Gaeta. Jego willa przyciągała znane i cenione osobistości świata kultury i polityki. Gościł między innymi Henryka Sienkiewicza i Ignacego Paderewskiego. 

Praca artystyczna

W swojej pracy twórczej inspirował się antykiem. Już za życia był cenionym i nagradzanym twórcą. Wystawiał między innymi w prestiżowej Académie des Beaux-Arts w Paryżu. Uznanie krytyków zdobył dzięki obrazowi Orgia rzymska

W 1877 r. zdobył tytuł profesora Akademii Petersburskiej. Wystawiał w wielu europejskich miastach, w tym w Paryżu, Rzymie, Wiedniu, czy Berlinie. 

Do jego najsłynniejszych obrazów zalicza się Pochodnie Nerona (monumentalny obraz) czy Wazon czy kobieta. Pochodnie Nerona Siemiradzki w 1879 r. przekazał Muzeum Narodowemu w Krakowie, czym zainicjował jego działalność. 

Obrazy Siemiradzkiego można obecnie zobaczyć między innymi w Muzeum Narodowym w Krakowie i Warszawie, we Lwowskiej Galerii Sztuki oraz muzeach narodowych Rosji i Ukrainy. 

Na swoich obrazach najczęściej przedstawiał sceny z życia Rzymian (wczesne cesarstwo) oraz motywy biblijne.

Życie prywatne 

W wieku 20 lat wziął ślub ze swoją kuzynką, Maria miała wtedy 18 lat. Henryk i Maria mieli czwórkę dzieci. 

Należał do Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauki. Odznaczany wieloma nagrodami i orderami. 

Pasjonował się teatrem i muzyką. 

Śmierć 

Henryk Siemiradzki stracił mowę w 1901 r. Zmarł 23 sierpnia 1902 r.  w Strzałkowie (pod Częstochową) we własnym dworku, który kupił w 1884 r. Jego prochy przeniesiono do krypty zasłużonych na Skałce w Krakowie. 

Wybrane obrazy

  • Amor i Psyche (1894)
  • Chrystus i jawnogrzesznica (1873)
  • Chrystus i Samarytanka (1890)
  • Cyganka (1877)
  • Kurtyna Teatru Miejskiego w Krakowie (1892-94)
  • Kurtyna Teatru Miejskiego we Lwowie (1899-1901)
  • Nauczanie św. Piotra (1889)
  • Nimfa (1869)
  • Odjazd z wyspy nocą (1890)
  • Pochodnie Nerona (1876)
  • Sadzawka Fauna (1881)

Skomentuj / dodaj informacje o osobie

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.

− 3 = 1

Komentarze

Podobne biografie i życiorysy

Źródła

Zdjęcie pochodzi z portalu commons.wikimedia.org. Zdjęcie zostało wykorzystane na podstawie domeny publicznej. Autoportret Henryka Siemiradzkiego ze zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie.