codziennie nowe aktualizacje
Henryk Siemiradzki życiorys
Spis treści
Życiorys i biografia Henryka Siemiradzkiego
Henryk Siemiradzki przyszedł na świat 24 października 1843 r. w majątku Pieczeniegi w pobliżu Charkowa (Ukraina), zmarł 23 sierpnia 1902 r. w Strzałkowie. Wybitny polski malarz. Jeden z czołowych przedstawicieli akademizmu.
Dzieciństwo i młodość
Przyszedł na świat w wierzącej rodzinie Hipolita i Michaliny (z domu Pruszyńskich). Został wychowany w duchu patriotycznym. Jego ojciec był oficerem rosyjskiej armii. W dzieciństwie uczył się rysunku, uczęszczał do gimnazjum w Charkowie.
Studiował nauki przyrodnicze na Uniwersytecie w Charkowie. Studia te wybrał, aby uszanować wolę rodziców. Dopiero po ukończeniu pierwszego kierunku w 1864 r. zdecydował się na rozpoczęcie nauki malarstwa na ASP w Petersburgu. Dzięki rządowemu stypendium miał środki finansowe pozwalające na wyjazdy do Monachium, Krakowa, Wenecji, Florencji, Neapolu i Rzymu. Jego stypendium trwało sześć lat. W czasie podróży Kraków wywarł na nim duże i bardzo pozytywne wrażenie.
Henryk Siemiradzki ostatecznie zdecydował się osiąść w Rzymie (1872 r.). Zamieszkał przy via Gaeta. Jego willa przyciągała znane i cenione osobistości świata kultury i polityki. Gościł między innymi Henryka Sienkiewicza i Ignacego Paderewskiego.
Praca artystyczna
W swojej pracy twórczej inspirował się antykiem. Już za życia był cenionym i nagradzanym twórcą. Wystawiał między innymi w prestiżowej Académie des Beaux-Arts w Paryżu. Uznanie krytyków zdobył dzięki obrazowi Orgia rzymska.
W 1877 r. zdobył tytuł profesora Akademii Petersburskiej. Wystawiał w wielu europejskich miastach, w tym w Paryżu, Rzymie, Wiedniu, czy Berlinie.
Do jego najsłynniejszych obrazów zalicza się Pochodnie Nerona (monumentalny obraz) czy Wazon czy kobieta. Pochodnie Nerona Siemiradzki w 1879 r. przekazał Muzeum Narodowemu w Krakowie, czym zainicjował jego działalność.
Obrazy Siemiradzkiego można obecnie zobaczyć między innymi w Muzeum Narodowym w Krakowie i Warszawie, we Lwowskiej Galerii Sztuki oraz muzeach narodowych Rosji i Ukrainy.
Na swoich obrazach najczęściej przedstawiał sceny z życia Rzymian (wczesne cesarstwo) oraz motywy biblijne.
Życie prywatne
W wieku 20 lat wziął ślub ze swoją kuzynką, Maria miała wtedy 18 lat. Henryk i Maria mieli czwórkę dzieci.
Należał do Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauki. Odznaczany wieloma nagrodami i orderami.
Pasjonował się teatrem i muzyką.
Śmierć
Henryk Siemiradzki stracił mowę w 1901 r. Zmarł 23 sierpnia 1902 r. w Strzałkowie (pod Częstochową) we własnym dworku, który kupił w 1884 r. Jego prochy przeniesiono do krypty zasłużonych na Skałce w Krakowie.
Wybrane obrazy
- Amor i Psyche (1894)
- Chrystus i jawnogrzesznica (1873)
- Chrystus i Samarytanka (1890)
- Cyganka (1877)
- Kurtyna Teatru Miejskiego w Krakowie (1892-94)
- Kurtyna Teatru Miejskiego we Lwowie (1899-1901)
- Nauczanie św. Piotra (1889)
- Nimfa (1869)
- Odjazd z wyspy nocą (1890)
- Pochodnie Nerona (1876)
- Sadzawka Fauna (1881)
Podobne biografie i życiorysy
Źródła
Zdjęcie pochodzi z portalu commons.wikimedia.org. Zdjęcie zostało wykorzystane na podstawie domeny publicznej. Autoportret Henryka Siemiradzkiego ze zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie.
Komentarze