Ernest Hemingway życiorys

Życiorys i biografia Ernesta Hemingway'a

Pisarz i dziennikarz amerykański, uznawany za jednego z największych twórców literackich XX wieku. Uczestnik I wojny światowej, korespondent wojenny podczas wojny domowej w Hiszpanii. Urodzony 21 lipca 1899 roku.

Młodość, udział w wojnach, podróże i twórczość

Hemingway wychowywał się na przedmieściach Chicago. Jego ojciec był lekarzem, a matka muzykiem. Podczas nauki w szkole średniej zdobył pierwsze szlify dziennikarskie – pisał artykuły do gazetki szkolnej. Po ukończeniu szkoły zaczął pracę w gazecie „The Kansas City Star”.

Na początku 1918 roku pojechał na front włoski, na którym służył, jako kierowca ambulansu. Został ciężko ranny 8 lipca i przez kolejne kilka miesięcy przebywał w szpitalu. Do Stanów Zjednoczonych wrócił w styczniu 1919 roku. Wydarzenia wojenne i związek z pielęgniarką Agnes von Kurowsky, stały się inspiracją dla powstania powieści Pożegnanie z bronią.

Niedługo po powrocie do USA, wyjechał do Toronto, gdzie pracował, jako redaktor i korespondent dla pisma „Toronto Star Weekly”. Od września 1920 roku ponownie zamieszkał w Chicago. Wziął ślub z Hadley Richardson i w 1921 roku wyjechała do Paryża.

W Paryżu Hemingway nawiązał znajomość z Gertrude Stein, która w znacznym stopniu wpłynęła na jego karierę pisarską. Była też jego mentorką. Oprócz Gertrudy Stein, Hemingway poznał także innych pisarzy i artystów, takich jak James Joyce czy Pablo Picasso. W Paryżu Hemingway cały czas pisał dla „Toronto Star”. 10 października 1923 Hemingway po raz pierwszy został ojcem. W 1925 poznał Francisa Scotta Fitzgeralda.
W międzyczasie wraz z żoną odwiedził Włochy oraz Hiszpanię. Podróż do Hiszpanii zainspirowała go do napisania książki pt. Słońce też wschodzi. Została ona opublikowana w październiku 1926 roku. W międzyczasie pogorszeniu uległo jego małżeństwo z Hadley Richardson. W styczniu 1927 roku doszło do rozwodu. W maju tego samego roku pisarz ożenił się z dziennikarką, Pauliną Pfeiffer. Para przeniosła się do Stanów w marcu 1928 roku i zamieszkała w Key West.

28 czerwca urodził się drugi syn Hemingwaya, Patrick. W tym samym roku samobójstwo popełnił ojciec Hemingwaya, co miało bardzo duży wpływ na pisarza.
Podczas pobytu w Key West Ernest Hemingway pracował nad powieścią Pożegnanie z bronią. Podczas pobytu w Hiszpanii, w 1929 roku, tworzył powieść Śmierć po południu.
12 listopada 1931 na świat przyszedł trzeci syn pisarza, Gregory Hancock.

W 1933 roku Hemingway z żoną Pauliną udali się do Afryki. Podróż zainspirowała pisarza do stworzenia książki Śniegi Kilimandżaro i Zielone wzgórza Afryki. W 1934 roku podczas żeglugi po wyspach karaibskich trafił do Bimini na Bahamach, gdzie pracował nad książką Mieć i nie mieć.

W 1937 roku uczestniczył w wojnie domowej w Hiszpanii, którą relacjonował dla agencji North American Newspaper Alliance. Z tego okresu pochodzi powieść dramatyczna pt. Piąta kolumna.
W 1939 roku Hemingway zamieszkał na Kubie. W tym czasie związał się z dziennikarką Marthą Gellhorn. Z Pauliną Pfeiffer rozwiódł się w 1940 roku. 21 listopada tego samego roku wziął ślub z Marthą. Martha stanowiła dla Hemingwaya inspirację do stworzenia powieści pt. Komu bije dzwon, która uchodzi za jedną z najlepszych w jego dorobku. Na początku 1941 roku para chwilowo przebywała w Chinach.

Po dołączeniu przez USA do II wojny światowej. Hemingway w latach 1942-1944 patrolował na swej łodzi wody wzdłuż wybrzeża Kuby.
Od maja 1944 do marca 1945 roku Hemingway przebywał w Europie. Był świadkiem jednych z najkrwawszych walk w Europie podczas II wojny, w lesie Hurtgen.
W 1946 Hemingway po raz trzeci się ożenił, tym razem z Mary Welsh. W styczniu rozpoczął pracę na powieścią Rajski ogród.

W 1952 roku opublikował jedną ze swoich najsłynniejszych powieści, pt. Stary człowiek i morze. Za książkę otrzymał nagrodę Pullitzera. Ostatnie lata swojego życia spędził w Idaho, w USA. Ostatnią książką, która została wydana pośmiertnie, było Ruchome święto.

Ernest Hemingway popełnił samobójstwo 2 lipca 1961 roku.

Charakterystyka twórczości

Hemingway w swoich książkach często kreował bohatera twardego, zdecydowanego, który w rzeczywistości skrywał wiele bólu. Zazwyczaj posługuje się prozą, oszczędną w środki stylistyczne. W jego książkach znajduje się wiele wątków autobiograficznych, stąd też kluczem do jego powieści mogą być biografie i życie prywatne pisarza. Hemingway był świadkiem wielu wydarzeń, które opisuje, co sprawia, że jego dzieła są niebywale realistyczne.

Wybrane dzieła

Słońce też wschodzi (1926), Pożegnanie z bronią (1929), Mieć i nie mieć (1937), Komu bije dzwon (1940), Śmierć po południu (1932), Zielone wzgórza Afryki (1935), Stary człowiek
i morze (1952), Wyspy na Golfsztormie (1970).