Bł. Stefania życiorys

Życiorys i biografia bł. Stefanii

Bł. Stefania Quinzani przyszła na świat w 1457 r. w Orsinuovi pod Brescią, zmarła 2 stycznia 1530 r. Włoska błogosławiona. Za życia była tercjarką dominikańską i mistyczką. Zasłynęła ze swoich stygmatów. 

Fakty z życia 

Pochodziła z ubogiej włoskiej rodziny Lorenza Quinzani. Nieopodal jej domu rodzinnego mieszkał późniejszy błogosławiony kościoła katolickiego, brat Mateusz Carreri. Dominikanin dostrzegł w dziewczynce swoją duchową naśladowczynie. Sam był mistykiem i stygmatykiem. Nauczał ją nie tylko katechizmu, tłumaczył jej również zawiłości wiary, uczył się modlić. Kiedy zmarł Stefania miała 14 lat. 

Już w wieku siedmiu lat, dziewczynka miała wizje, w których objawiali się jej święci oraz Jezus wraz z Matką. Miała również wizje ze św. Tomaszem z Akwinu. To właśnie w czasie swoich objawień otrzymała natchnienie do ascetycznego życia oraz siłę do przestrzegania surowego postu. W bardzo młodym wieku ślubowała czystość. Po śmierci swojego duchowego przewodnika, Stefania miała wizję, w której go zobaczyła. Zaraz po tym objawieniu otrzymała stygmaty, pojawiły się one na stopach i dłoniach. Miała wtedy 15 lat. Stygmaty towarzyszyły jej do końca życia - odnawiały się w każdy piątek. 

Do Trzeciego Zakonu św. Dominika wstąpiła w 1489 r. Z czasem w Soncino została przełożoną Sióstr Trzeciego Zakonu Dominikanek, który zakładała. Całe życie ciężko pracowała, mimo chorób i osłabienia postem. Opiekowała się cierpiącymi i potrzebującymi. Walczyła z licznymi pokusami i udręką. 

Przez cały czas towarzyszyły jej objawienia, w których doznawała męki Jezusa. Autentyczność jej wizji potwierdzają świadkowie, których zeznania zachowały się do czasów współczesnych. 

Błogosławiona mimo braku wykształcenia teologicznego, bardzo umiejętnie wypowiadała się na tematy związane z wiarą. 

Zmarła 2 stycznia 1530 r. 

Kult

Za życia miała być obdarzona umiejętnością czytania w myślach i głoszenia proroctw. Miała też przewidzieć dzień swojej śmierci. 

Kult błogosławionej stał się powszechny dzięki jej biografii autorstwa dominikanów: Bartholomeo'a z Mantui i Battista z Salò.

Jej kult 14 grudnia 1740 r. został uznany przez papieża Benedykta XIV. 

Wspomnienie błogosławionej przypada 2 stycznia. Przedstawia się ją w czasie kontemplacji.