Barack Obama życiorys

Życiorys i biografia Baracka Obamy

Barack Obama przyszedł na świat 4 sierpnia 1961 r. w Honolulu (Hawaje). 44. Prezydent USA (dwie kadencje), wcześniej od 2005 do 2008 senator. Laureat pokojowej nagrody Nobla w 2009 r. 

Młodość i wykształcenie

Przyszedł na świat w rodzinie Baracka Obamy seniora oraz Ann Dunham. Jego ojciec urodził się w Kenii w afrykańskim ludzie Luo, pracował jako ekonomista, matka miała angielskie korzenie i była antropologiem. Rodzice rozstali się, kiedy ich syn miał dwa lata. 

Dwa lata po rozwodzie matka Baracka poślubiła Indonezyjczyka Lolo Soetoro. Ten związek przetrwał do lat 70. Z tego małżeństwa przyszła na świat córka Maya. Przenieśli się do Dżakarty (Indonezja), gdzie młody Barack rozpoczął edukację. Z kolei jego ojciec z czasem powrócił do Kenii. Miał jeszcze siedmioro dzieci. 

W wieku dziesięciu lat Barack wrócił do rodzinnego Honolulu, tam zamieszkał z dziadkami ze strony matki. Do 1979 r. uczył się w Punahou School. 

Edukację kontynuował ma Occidental College w Los Angeles, a następnie Columbia University w Nowym Jorku. Studiował politologię ze specjalizacją stosunki międzynarodowe.  

Po ukończeniu pierwszego stopnia studiów podjął pracę zawodową (1983 r.). Z czasem zamieszkał w Chicago. Realizował się jako działacz społeczny. Nieustannie poszerzał swoje kompetencje i zdobywał wiedzę. Stopień magistra uzyskał w Harvard Law School w 1991 r. 

Działalność zawodowa

Po ukończeniu edukacji wrócił do Chicago i podjął pracę w kancelarii Miner, Barnhill & Galland. Tam przez trzy lata odpowiadał za reprezentowanie w sądach działaczy społecznych. Prowadził też sprawy związane z dyskryminacją oraz obroną praw człowieka. 

W latach 1993-2004 uczył prawa konstytucyjnego na University of Chicago Law School. 

Działalność polityczna w senacie

Od 1996 r. do 2004 r. pełnił funkcję senatora stanowego Illinois. Reprezentował 13. dystrykt Chicago. Już wtedy prezentował swój projekt reformy opieki zdrowotnej, pracował przy reformie opieki społecznej, walczył też z korupcją i rasizmem. Równocześnie działał na rzecz zmian ustawy dotyczącej kary śmierci. 

Ważnym momentem w jego karierze było przemówienie na Narodowej Konwencji Demokratów w 2004 r. w Bostonie. Wspominał w nim swoją rodzinę, w tym dziadka walczącego w II wojnie światowej. Pozwolił sobie również na krytykę polityki Busha w sprawie wojny w Iraku. 

Przemówienie odbyło się szerokim echem w mediach i zostało dobrze przyjęte przez społeczeństwo. 

W wyborach do Senatu (miejsce w nim zwolnił Republikanin Peter Fitzgerald), które odbyły się w 2004 r. konkurował z Alanem Keyesem. Obama pokonał rywala i zdobył 70% poparcie mieszkańców Illinois.Tym samym uzyskał nominację do Senatu Stanów Zjednoczonych. 

Działalność w Senacie

Przysięgę składał 4 stycznia 2005 r. Był zaangażowany w obrady komisji: spraw zagranicznych (w tym podkomisji ds. europejskich), zdrowia, edukacji i pracy, bezpieczeństwa wewnętrznego, ds. weteranów. Poza komisjami aktywnie włączył się w walkę o wzmożoną ochronę granic. Ważnym elementem jego pracy były ustawy Lugar-Obama oraz Coburn-Obama Transparency Act (poświęcona jawności finansowej). Blisko współpracował z senatorami Dickiem Lugarem oraz Tomem Coburnem. Sprzeciwiał się dalszemu prowadzeniu wojny w Iraku.

Jego obowiązki wiązały się również w podróżami zagranicznymi. Jako senator odwiedził między innymi Rosję, Irak, czy Kenię.

W 110. Kongresie (wybory do niego wybrali Demokraci w 2007 r.) Obama sprzeciwiał się korupcji. Prowadził również kilka projektów związanych z energetyką. 

Senatorem był do 16 listopada 2008 r.

Wybory prezydenckie

Swój start w wyborach ogłosił 10 lutego 2007 r. Na kampanię wyborczą zebrał rekordową kwotę (90 milionów dolarów na kampanię przedwyborczą). Był kandydatem Partii Demokratycznej oraz pierwszym Afroamerykaninem startującym w wyborach prezydenckich. 

W prawyborach partyjnych Demokratów zmierzył się z Hillary Clinton. Pokonał ją w stanach Iowa i Karolinie Południowej. Ostateczną nominację partyjną otrzymał 28 sierpnia 2008 r. na konwencji Demokratów. 

Jego program wyborczy zakładał między innymi zwolnienie z podatków osoby starsze o niskich dochodach, podniesienie do 28 % podatku od zysków kapitałowych oraz podniesienie podatku od dochodów powyżej 102 tys., rekomendował wprowadzenie krajowego systemu ubezpieczeń zdrowotnych. Jego hasła wyborcze brzmiały: Change We Can Believe in, Change We Need oraz Yes We Can.

O fotel prezydenta Obama konkurował z republikaninem Johnem McCainem. Elektorzy popierający Obamę w głosowaniu 4 listopada 2008 r. zdobyli 365 mandatów Kolegium na 538 możliwych. Ostatecznie Kolegium Elektorskie wybrało go na 44. prezydenta USA 15 grudnia 2008 r. Obama wygrał zdobywając 365 głosów elektorskich w stosunku do 173 oddanych na McCaina. Niespełna miesiąc później Obama został zaprzysiężony. Tym samym został pierwszym czarnoskórym prezydentem USA.

Po raz drugi wystartował w wyborach prezydenckich w 2012 r. Pokonał w nich Mitta Romneya.

Prezydentura

W czasie swoich dwóch kadencji walczył o doinwestowanie edukacji, służby zdrowia, odnawialnych źródeł energii oraz wsparcia dla osób bezrobotnych. Programy te planował sfinansować między innymi poprzez podwyżki podatków dla najbogatszych Amerykanów oraz opodatkowanie korporacji. 

Jego wiceprezydentem był Joe Biden (46. prezydent USA). 

W wyborach prezydenckich w 2016 r. poparł Hillary Clinton. Zgodnie z konstytucją sam nie mógł starać się o trzecią kadencję. Ta przegrała jednak wybory z Donaldem Trumpem. 

Nowego prezydenta USA Obama wraz z żoną podjęli w Białym Domu 10 listopada 2016 r. 

Oficjalnie prezydentura Obamy zakończyła się 20 stycznia 2017 r. 

Życie prywatne

Swoją żoną poznał w firmie prawniczej Sidley & Austin w 1988 r. Michelle Robinson miała być jego doradczynią. Wzięli ślub w 1992 r. 

Mają dwie córki: Malia Ann oraz Natasha. Obie przyszły na świat z wykorzystaniem procedury in vitro. 

Zarówno Barack jak i jego żona są autorami książek. Michelle napisała bestseller pt. Becoming. Moja historia, z kolei jej mąż napisał: Odziedziczone marzenia. Spadek po moim ojcu, The Audacity of Hope: Thoughts on Reclaiming the American Dream oraz Ziemia Obiecana. 

W 2009 r. za walkę o pokój i ograniczenie arsenałów nuklearnych przyznano mu Pokojową Nagrodę Nobla.