Św. Szczepan życiorys

Życiorys i biografia św. Szczepana

Św. Szczepan był pierwszym męczennikiem za wiarę. Jego postać pojawia się w Modlitwie Eucharystycznej Kanonu rzymskiego. Jest uznawany za świętego zarówno przez wiernych kościoła prawosławnego, jak i katolickiego. Jego imię z greckiego oznacza wieniec. 

Patron

Jest patronem wielu polskich miejscowości, w tym Szczepanowa. Dodatkowo patronuje również archidiecezji wiedeńskiej. Modlą się do niego kamieniarze, tkacze oraz kucharze.

Fakty z życia 

Był żydowskiego pochodzenia. Należał do odłamu nawróconych hellenistów. Posługiwał się językiem greckim. Sprawował posługę jako diakon kościoła - był jednym z siedmiu diakonów wybranych do posługi ubogim. Dodatkowo Szczepan został wyznaczony do nauczania i głoszenia Słowa Bożego. 

Został zabity przez ukamienowanie ok. 36 r. Zabili go Żydzi z Jerozolimy. Sądu na nim dokonała Wysoka Rada zwana również Sanhedryn. Zarzucano mu, że łamie prawo. Jego największą winą było publiczne przyznanie się do wiary w Jezusa. 

Możliwe, że świadkiem śmierci Szczepana był Szaweł. Miał w czasie wykonywanie wyroku pilnować szat rzucających kamieniami Żydów.  

Postać św. Szczepana jest wspominana w Dziejach Apostolskich. Pojawia się tam jako pierwszy diakon. 

Kult

Czczony zaraz po śmierci. Święty jest przedstawiany w szacie liturgicznej diakona tak zwanej dalmatyce. Szczepan malowany jest jako młodzieniec z kadzielnicą i naczyniem na kadzidło lub krzyżem w rękach. Często pokazywany jest w trakcie ukamienowania. Jego atrybuty to: kamenie ułożone na Ewangelii. gałązka palmowa. 

Wspomnienie Świętego przypada 26 grudnia w kościele katolickim (drugi dzień Świąt Bożego Narodzenia). W tym dniu w Polsce istnieje tradycja, zgodnie z którą w kościele po mszy lub w jej trakcie rzuca się zbożem. 

W cerkwi prawosławnej jest wspominany czterokrotnie: 9 i 17 stycznia, 15 sierpnia, 28 września według kalendarza gregoriańskiego. 

Jego grób odkryto w 415 r. W miejscu tym została wzniesiona bazylika.