Olga Boznańska życiorys

Życiorys i biografia Olgi Boznańskiej

Olga Boznańska przyszła na świat 15 kwietnia 1865 r. w Krakowie, zmarła 26 października 1940 r. w Paryżu. Jedna z najbardziej znanych polskich malarek Młodej Polski. Zasłynęła z portretów.

Dzieciństwo i młodość 

Urodziła się w rodzinie Adama Nowiny Boznańskiego oraz Eugenii de Mondain. Jej ojciec pracował jako inżynier. Matka była francuskiego pochodzenia. Małżeństwo miało dwie córki. Obie dziewczynki od maleńkości otoczone były sztuką, która była wielką życiową pasją matki. Już w dzieciństwie Olga uczyła się rysunku. Nauki pobierała u Antoniego Adama Piotrowskiego oraz Kazimierza Pochwalskiego. Z czasem zapisała się również na Kurs Malarski im. Adriana Baranieckiego. 

Kształciła się również za granicą. W 1886 r. zdecydowała się na wyjazd do Monachium. Tam uczęszczała do szkół Karla Kricheldorfa i Wilhelma Dürra. 

Działalność artystyczna 

Od 1896 r. prowadziła swoja pracownię. Jej kariera szybko nabierała tempa, wystawiała obrazy m.in. w Paryżu, Monachium, Krakowie, Warszawie, Berlinie i Wiedniu. 

Szczególne uznanie przyniosły jej prace Portret malarza Pawła Nauena, który nagrodził arcyksiążę Karol Ludwik oraz Portret miss Mary Breme. 

Od 1898 r. na stałe przeniosła się do Paryża. Dołączył do Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka” i Stowarzyszenia Artystów Polskich w Paryżu. Z czasem dołączyła również do Société Nationale des Beaux Arts.

Pierwsza indywidualna wystawa jej prac odbyła się w 1898 r. Jej obrazy nagradzano na wielu międzynarodowych wystawach, w tym w New Gallery w Londynie, czy Wystawie Światowej w Paryżu. Razem z Monetem i Renoirem jako reprezentantka Francji wystawiała w 1912 r. w Pittsburghu. Ze swoimi pracami wróciła tam ponownie w 1923 r. 

Realizowała się również jako pedagog w Académie de la Grande Chaumière i Académie Vitti. 

Do swojego rodzinnego miasta powróciła jeszcze w 1932 r. Była to jej ostatnia wizyta w Krakowie, gdzie mieszkała w kamienicy przy ul. Piłsudskiego 21. Przed śmiercią sporządziła testament, w którym należące do niej pomieszczenia w kamienicy zapisała krakowskiej ASP. Zmarła 26 października 1940 r. 

Charakterystyka twórczości

Przedstawicielka postimpresjonizmu. Sławę zyskała dzięki licznym portretom, które wyszły spod jej pędzla. Najchętniej tworzyła w swoje pracowni, dlatego też większość portretów jej autorstwa ma w tle właśnie pracownię lub widoki z okna. Jej portrety charakteryzował rys psychologiczny malowanego. Malowała również kwiaty, martwą naturę oraz wnętrza. 

Tworzyła na płótnie lub zagruntowanej tekturze (od 1893 r.). Najchętniej korzystała z ciemnych tonów (brązy, szarości, czerń). Jej prace wyróżnia mglistość, brak twardych linii, kształtów i kontrastu kolorów. Swój styl wykształciła ok. 1900 r. 

Inspirowały ją prace Moneta, Leibla i Whistlera. 

Życie prywatne 

Do 1900 r. zaręczona z malarzem Józefem Czajkowskim. 

Wybrane prace

• Autoportret z japońską parasolką - 1892
• Dziewczynka z koszem jarzyn w ogrodzie - 1891
• Młoda kobieta z dzieckiem - 1902
• Portret pani w białym kapeluszu - 1906
• Portret Heleny Chmielarczykowej - 1909
• Portret młodej kobiety w bieli - 1912