Św. Dorota z Cezarei życiorys

Życiorys i biografia św. Doroty z Cezarei

Św. Dorota z Cezarei żyła na przełomie III i IV wieku w Cezarei Kapadockiej (tureckie miasto). Święta kościołów katolickiego i prawosławnego. Męczennica za wiarę. 

Patronka

Św. Dorota patronuje ogrodnikom, botanikom, młodym małżeństwom, a także górnikom. 

Fakty z życia

Św. Dorota została wymieniona w Martyrologium Hieronymianum. Jest to jedno z niewielu źródeł, które podaje informacje na temat życia świętej. Jego twórcą jest św. Hieronim, który żył w V wieku.

Wiadomo, że święta żyła na terenie Cesarstwa Rzymskiego, jej ojciec był rzymskim senatorem. Dzięki wysokiemu stanowisku ojca św. Dorota otrzymała solidne wychowanie.  

Żyła w czasach panowania cesarza Dioklecjana. 

Męczeństwo i śmierć

Na śmierć skazał ją namiestnik cesarski Saprycjusz. Św. Dorota była więziona ze: św. Krystyną oraz św. Kalistą. Początkowo kobiety namawiały ją do odrzucenie chrześcijaństwa i tym samym ocalenia życia. Jednak św. Dorota ich nie posłuchała, kobietom tak zaimponowała jej postawa, że same wybrały śmierć męczeńską. Wszystkie trzy zginęły razem. Wybrano dla nich wyjątkowo okrutną śmierć. Kobiety spalono w beczce ze smołą. 

Według podań, św. Dorota przed śmiercią miała spotkać Teofila, który był pisarzem i poganinem. Młodzieniec zaczął szydzić z kobiety idącej na śmierć. Zapytał ją, czemu tak śpieszno jej do śmierci. Kobieta miała mu odpowiedzieć, że czekają na nią niebiańskie ogrody. Nawiązała się pomiędzy nimi rozmowa, poganin powiedział, że uwierzy jeśli zobaczy teraz owoce. Wtedy na drodze stanęło dziecko z koszem pełnych owoców i pięknych kwiatów. Teofil uwierzył. Za wiarą również został ścięty mieczem. Możliwe, że zginął on razem z nią. 

Kult 

Wspomina się ją 6 lutego w kościele katolickim. W kościele prawosławnym jej wspomnienie przypada 19 lutego według kalendarza gregoriańskiego. 

Święta jest bardzo popularna we Włoszech, Niemczech, Szwecji i Polsce. 

W Polsce była bardzo popularna w dwudziestoleciu międzywojennym. W czasie Bożego Narodzenia odbywały się wtedy inscenizacje jej śmierci. 

Święta przedstawiana jest w koronie i królewskim stroju. Obok niej można zobaczyć chór aniołów, trzy jabłka i lilie, a także krzyż, miecz i palmę męczeństwa. 

Z postacią świętej wiąże się wiele przysłów.