Pitagoras życiorys

Życiorys i biografia Pitagorasa

Matematyk i filozof grecki. Autor jednego z najważniejszych twierdzeń matematycznych, nazwanych jego imieniem. Założyciel tzw. szkoły pitagorejskiej. Jest postacią półlegendarną.

Związek pitagorejski

Związek ten obejmował określony model życia we wspólnocie, poddany ścisłym regułom, wyznaczonym przez całokształt nauk religijno-etycznych. Uczniowie zrzekali się własności prywatnej.

Był to rodzaj szkoły z elementami religijnymi, która była oparta na praktykach ascetycznych i misteryjnych, łącząca religijny mistycyzm z badaniami naukowymi, głównie w zakresie matematyki oraz przyrody. Uczniowie prezentowali konserwatywny program polityczny
i etyczno-społeczny. W szerszym kontekście pitagorejczykami nazywa się zwolenników kierunku religijnego, filozoficznego i naukowego, nazywanego pitagoreizmem.
System ten ukształtował się w VI-IV w. p.n.e.

Pitagorejczycy wprowadzili do filozofii religijnej koncepcję duszy, głosząc, że jest ona w stosunku do ciała niezależna i trwalsza, a tylko z powodu grzechu łączy się chwilowo z różnymi ciałami, jako jej więzieniami, z których, dzięki pokucie, może się wyzwolić.

W kwestiach metafizycznych przyjmowali, iż zasady wszelkiego bytu to liczby, a realne są jedynie cechy ilościowe. Pitagorejczycy byli zwolennikami dualizmu, jednocześnie podkreślając, że świat, który nazywali kosmosem, jest urządzony zgodnie z harmonią.
Również jednym z głównych obszarów ich zainteresowań, była matematyka i muzyka.

Matematyka, akustyka, astronomia

Wg Pitagorasa i jego uczniów, liczby były jedynym bytem realnym. Głosili, iż liczbom można nadać konkretną wielkość oraz kształt w formie powierzchni lub objętości.
Pitagorejczycy są autorami jednego z najważniejszych twierdzeń matematycznych, mianowicie twierdzenia Pitagorasa. Wedle tego twierdzenia, w trójkącie prostokątnym, kwadrat przeciwprostokątnej równa się sumie kwadratów przyprostokątnych.

W dziedzinie akustyki określili m.in. zależność matematyczną pomiędzy wysokością dźwięku, a długością struny. W astronomii podważyli system geocentryczny. Według nich prawidłowa była teoria, według której, ciała niebieskie pozostają we wzajemnych stosunkach liczbowych. Jeden z uczniów Pitagorasa, Filolaos, wymyślił pojęcie ognia centralnego, który miał być środkiem wszechświata, a wokół którego miało się poruszać słońce, ziemia oraz inne planety. Świat według tej koncepcji miał postać kuli zawierającej pięć elementów: ogień, wodę, ziemię, powietrze oraz eter.

Wybrane cytaty

Każde twierdzenie filozofa daje się obalić z taką samą łatwością, z jaką można go dowieść, nie wykluczając powyższego twierdzenia.

 Liczba jest istotą wszystkich rzeczy (wersja stwierdzenia „wszystko jest liczbą”).

Trudno jest iść przez życie wieloma drogami jednocześnie.Najkrótsze odpowiedzi „tak” i „nie” wymagają najdłuższego zastanowienia.