Piotr Małachowski życiorys

Życiorys i biografia Piotra Małachowskiego

Piotr Małachowski to lekkoatleta, specjalizujący się w rzucie dyskiem. Srebrny medalista igrzysk olimpijskich w Pekinie (2008) oraz Rio de Janeiro (2016), mistrz świata z Pekinu (2015), dwukrotny wicemistrz świata (Berlin 2009 oraz Moskwa 2013), a także dwukrotny zdobywca Mistrzostwa Europy w Barcelonie (2010) oraz Amsterdamie (2016).

Pochodzenie i początki kariery

Urodził się 7 czerwca 1983 w Żurominie, w dzieciństwie mieszkał w Bieżuniu. Rzut dyskiem zaczął uprawiać w wieku 13 lat, gdy jego talent został odkryty przez nauczyciela wychowania fizycznego. Ciekawostką jest, że w jednym z jego pierwszych rzutów, rozbił szybę fiata 126p. Mając 15 lat, trafił do szkoły sportowej w Ciechanowie. Tam startując w zawodach osiągnął wynik 31 metrów. Dzięki pomocy nauczycieli udało mu się trafić pod skrzydła Witolda Suskiego, z którym trenował przez znaczną część swojej kariery. W trakcie juniorskich startów zaliczył 10 miejsce na Mistrzostwach Polski kadetów (1999), 5 miejsce na Mistrzostwach Europy juniorów (2001), 9 miejsce w 2003 roku na tej samej imprezie, oraz 6 miejsce na Mistrzostwach Świata juniorów. Osiągał także sukcesy na krajowym podwórku, zdobywając tytuł Młodzieżowego Mistrza Polski w 2003 roku.

W tym czasie trenował w klubach WMKS Płońsk, Skra Warszawa, AZS-AWF Warszawa. W 2004 roku, wstąpił do Wojska Polskiego, a sportowo związał się ze Śląskiem Wrocław.

Kariera seniorska i dalsze sukcesy

Zmagania wśród seniorów rozpoczął bardzo dobrze – w 2004 roku zdobywając brązowy medal Mistrzostw Polski, a w kolejnym roku zostając mistrzem kraju. 2006 rok przyniósł dla Małachowskiego kolejne wyróżnienie – pobił 21-letni rekord Polski w rzucie dyskiem, na zawodach w Maladze rzucił na odległość 66,21m. Rekord ten pobijał jeszcze kilkukrotnie, między innymi na zawodach w Kownie w 2007 roku (66,61m), mityngu w Halle w 2008 roku (66,65m) Grand Prix im. Janusza Sitwy w Sopocie w 2008 roku (68,65m), podczas Mistrzostw Świata w Berlinie w 2009 roku po walce ze swoim rywalem Robertem Hartwigiem (69,15m) oraz osiągając 71,84m w 2013 roku podczas zawodów w Holandii.

Regularnie startował w wielu krajowych i międzynarodowych zawodach zarówno mniejszej wagi, jak i mityngach Diamentowej Ligi, zajmując w nich wysokie miejsca. W 2010 i 2016 roku zwyciężył w klasyfikacji generalnej Diamentowej Ligi, w 2013 zajął w tym cyklu drugie miejsce.

W krajowym czempionacie, od 2004 roku rokrocznie stawał na podium. 12 razy został Mistrzem Polski, 3 razy wicemistrzem (2011, 2017, 2019) oraz brązowym medalistą (2004). W 2016 roku, rzutem na odległość 68,10 ustanowił rekord Mistrzostw Polski.

Mistrzostwa Świata

W tej imprezie w kategorii seniorskiej zadebiutował w 2007 roku w Osace, gdzie zajął 12 miejsce z wynikiem 60,77m. W kolejnych startach, medalowe pozycje, przeplatał słabszymi występami. Mistrzostwa w Berlinie w 2009 roku zakończył ze srebrnym medalem zdobytym po wspaniałej walce z reprezentantem gospodarzy Hartwigiem, kolejne mistrzostwa w 2011 roku ukończył na 9 miejscu. Z Moskwy w 2013 roku powrócił z kolejnym srebrnym medalem, natomiast w 2015 w Pekinie zdobył tytuł Mistrza Świata dzięki rzutowi na odległość 67,40m. Kolejne imprezy w 2017 oraz 2019 roku nie były już dla niego tak udane – zajął odpowiednio 5 i 17 miejsce.

Z racji tego, że jest żołnierzem, w 2009 roku wziął udział w Mistrzostwach Świata Wojskowych w Sofii, gdzie zdobył złoty medal.

Mistrzostwa Europy

Debiut w tej imprezie zaliczył w 2006 roku w Goeteborgu, zajmując 6 miejsce. W kolejnych edycjach Mistrzostw Europy, dwukrotnie zdobył złoto – w 2010 roku w Barcelonie z wynikiem 68,87m oraz w 2016 roku w Amsterdamie osiągając 67,06m. W roku 2013 wystąpił w wojskowej edycji tej imprezy, gdzie zajął 3 miejsce.

Igrzyska Olimpijskie i Światowe Igrzyska Wojskowych

Piotr Małachowski trzykrotnie startował na Igrzyskach Olimpijskich, skąd przywiózł dwa srebrne medale. W 2008 roku w Pekinie, rzut na odległość 67,82m dał mu wicemistrzostwo olimpijskie. Przegrał z Estończykiem Gerdem Kanterem, który rzucił 68,82m. W 2016 roku w Rio de Janeiro, mimo rzutu na 67,55m, musiał uznać wyższość Christopha Hartinga – brata swojego rywala sprzed lat. Na igrzyskach w Londynie w 2012 roku, zajął 5 miejsce, rzucając 67,19m.

Światowe Igrzyska Wojskowych również kończył z medalami – 2007 rok ze złotym i 2015 rok ze srebrnym medalem. Startował również w 2011 roku, jednak tam zajął 10 miejsce.

Ciekawostki

Grał na trąbce w Orkiestrze Ochotniczej Straży Pożarnej.

W 2004 roku rozpoczął zasadniczą służbę wojskową, od 2005 roku jest zawodowym żołnierzem. Służył w 2. Batalionie Dowodzenia Śląskiego Okręgu Wojskowego, 10 Wrocławskim Pułku Dowodzenia, oraz w Centrum Szkolenia Wojsk Inżynieryjnych i Chemicznych im. gen. Jakuba Jasińskiego we Wrocławiu.

Stopień wojskowy Piotra Małachowskiego to plutonowy.

Odznaczony Orderem Odrodzenia Polski Polonia Restituta, Krzyżem Zasługi oraz Medalem „za zasługi dla obronności kraju”.