codziennie nowe aktualizacje
Niccolo Machiavelli życiorys
Spis treści
Życiorys i biografia Niccolo Machiavelli
Włoski filozof okresu renesansu. Twórca ówczesnej myśli politycznej, autor traktatu o pełnieniu władzy pt. Książę. Dyplomata, prawnik. Od jego nazwiska powstało pojęcie makiawelizm.
Pochodzenie i edukacja
Niccolò di Bernardo dei Machiavelli urodził się 3 maja 1469 r. we Florencji. Były to czasy, gdy obecne terytorium Włoch było podzielone na liczne małe państwa-miasta, skonfliktowane ze sobą nawzajem. Pochodził ze starego rodu miejskiego, o korzeniach szlacheckich. Był trzecim dzieckiem i równocześnie pierwszym synem. Jego ojciec, Bernard di Niccolò Machiavelli był prawnikiem, tak więc syn poszedł w jego ślady. Uczył się łaciny, gramatyki i retoryki.
Kariera
W 1449 r. po zakończeniu edukacji rozpoczął pracę w II kancelarii Republiki Florenckiej. Zajmował się tematyką wojenną i administracyjną. W krótkim czasie awansował na szefa kancelarii i miał niebagatelny wpływ na politykę Florencji. Na przełomie XV i XVI wieku uczestniczył w licznych wyprawach dyplomatycznych, m.in. do Francji, Hiszpanii czy Państwa Papieskiego, a także innych Państw-Miast na terenie współczesnych Włoch.
Uwięzienie
W wyniku wojen i wkroczenia wojsk hiszpańskich do Florencji, w 1512 r. do władzy doszedł ród Medyceuszy. Pracowników poprzedniego ustroju, w tym Machiavellego aresztowano i uwięziono. Był on oskarżony o spisek i torturowany. Po wypuszczeniu na wolność zabroniono mu mieszkać w mieście. Przeniósł się do wiejskiej posiadłości w San Casciano, gdzie powstało wiele z jego dzieł.
Po kilku latach próbował zbliżyć się do dworu, nigdy jednak nie dotarł ponownie do głównego nurtu polityki. Powrócił do Florencji w 1519 r. Na polecenie kardynała Giulia de' Medici, ówczesnego kierownika uniwersytetu napisał historię miasta.
Oprócz najbardziej znanego traktatu Książę napisał również liczne dzieła o tematyce politycznej, wojskowej. Tworzył też komedie obyczajowe, m.in. Mandragora, czyli napój zapładniający, która stała się klasykiem renesansowego teatru. Ogromną wartość historyczną ma również jego obszerna korespondencja.
Poglądy
Najbardziej znana maksyma Machiavellego to „cel uświęca środki”. Przez to powiedzenie jego działalność i reszta poglądów była oceniana negatywnie. Sam autor uważał jednak, że maksymy nie można rozumieć i stosować w sposób dosłowny, a tylko w stanach prawdziwej konieczności.
Ponadto filozof wychodził z założenia, że człowiek ma złą naturę, a jego postępowanie wynika z żądzy władzy i posiadania. Właściwe zachowanie jest wynikiem dopiero wyższej konieczności, wywołane przez okoliczności. Równocześnie był zdania, że człowiek może w znaczny sposób kształtować swój los, a fortuna sprzyja tym, którzy są odważni. Uważał, że aby państwo funkcjonowało prawidłowo, należy stworzyć ustrój, który będzie wymuszać konkretne zachowania. Za wzór stawiał starożytną Republikę Rzymską, której obywatele posiadali ważną cechę: Virtu – sprawczość, energię, aktywność i zdolność do podejmowania inicjatyw. Zauważał brak tych cech w współczesnych sobie państwach, również w państwie papieskim. Krytycznie odnosił się również do chrześcijańskiej filozofii, która według niego sprzyjała rozwijaniu u ludzi lenistwa i bierności.
Książę
Najbardziej znane dzieło Niccolo zostało wydane w 1532 r. Zawarte są w nim poglądy dotyczące kształtowania ustroju państwa i sposobów kierowania nim oraz cechy dobrego władcy (tytułowego księcia). Machiavelli ze swoich obserwacji wysnuł wniosek, że każde państwo po etapie upadku i zubożenia ma okresy wzrostu i rozwoju swojej świetności. W momencie przejściowym zachodzącym od anarchii do stabilizacji konieczny był władca kierujący państwem twardą ręką.
Książę jest dziełem, w którym opisane są mechanizmy, według których działają państwa, a także szereg metod i sposobów rozwiązania różnorakich problemów. Machiavelli opisywał w dziele swoje spostrzeżenia na temat ustrojów innych państw, gdzie silna, scentralizowana władza królewska prowadzi do ich dobrobytu. Świadomość powtarzalności różnych mechanizmów i stałości ludzkiej natury to według Niccolo klucz do sukcesu w postaci sprawnie działającego państwa.
Rewolucyjne jak na tamte czasy poglądy, krytyka Kościoła i wykluczenie w działalności państwa pierwiastka boskiego spowodowały, że Książę i inne dzieła florenckiego polityka zostały w 1559 r. wpisane do Indeksu Ksiąg Zakazanych.
Życie prywatne
W 1501 r. ożenił się z Mariettą Corsini. Mieli dwie córki i trzech synów.
Śmierć
Niccolo Machiavelli zmarł 21 czerwca 1527 r. we Florencji mając 58 lat. Został pochowany w tamtejszym kościele Santa Croce.
Podobne biografie i życiorysy
Źródła
Zdjęcie pochodzi z portalu https://pl.wikipedia.org/wykorzystane na podstawie domeny publicznej; fragment portretu autorstwa Santi di Tito
Komentarze