Max Ernst życiorys

Życiorys i biografia Maxa Ernsta

Max Ernst przyszedł na świat 2 kwietnia 1891 r. w Brühl pod Kolonią, zmarł 1 kwietnia 1976 r. w Paryżu. Był malarzem i pisarzem, surrealistą. Zajmował się również rzeźbą i grafiką. 

Dzieciństwo i młodość 

Urodził się w wielodzietnej, katolickiej rodzinie, miał ośmioro rodzeństwa. Już od dziecka miał kontakt ze sztuką, jego ojciec Philipp był głuchoniemym malarzem. W wieku 17 lat Max rozpoczął studia filozoficzne w Bonn, tam nawiązał liczne znajomości, poszerzał swoje horyzonty, czytając Freuda, brał również udział w seansach spirytystycznych. Uczył się tam też historii sztuki, literatury i psychologii. W 1909 r. podjął pierwsze malarskie próby, były to głównie portrety i autoportrety. Ostateczną decyzję o kierunku swojej przyszłości podjął w 1911 r. Duży wpływ wywarła na niego znajomość z Hansem Arpem, którego poznał w Kolonii w 1914 r. 

Służył w wojsku w czasie I wojny światowej. Służył na froncie zachodnim i wschodnim. Czas wojny odcisnął piętno na jego psychice. Do Kolonii powrócił w 1918 r. Był zaangażowanym komunistą. 

Kariera artysty

W 1919 r. powstały jego pierwsze kolaże. Inspirował się Picassem i van Goghiem. Jeden z najbardziej znanych przedstawicieli dadaizmu i surrealizmu. Nie miał artystycznego wykształcenia. Jego sztuka polegała głównie na eksperymentalnym nastawieniu. W wieku 29 lat był już znanym i szanowanym twórcą kolaży. Swoje prace wystawiał między innymi na targach w Berlinie oraz później w Paryżu (1921 r.). W tym czasie ilustrował wiersze Paula Eluarda. 

W 1922 r. postanowił zamieszkać w Paryżu. Kiedy tylko pojawił się nowy nurt w sztuce – surrealizm, Ernst natychmiast dołączył do ruchu (1924 r.). W latach późniejszych dwa razy był z niego wyrzucany, kolejno w 1938 r. i 1954 r.

W Paryżu imał się różnych prac, aby móc się utrzymać i kontynuować swoją malarską pasję. W 1923 r. w domu Éluardsa przygotował serie malowideł ściennych. Niespełna rok później wyjechał z Paryża i udał się do Düsseldorfu, a następnie do południowo-wschodniej Azji. Cały czas wystawiał i sprzedawał swoje prace. Do Paryża powrócił pod koniec 1924 r., podpisał wtedy kontrakt z Jacques'em Viotem. Dzięki niemu mógł malować w pełnym wymiarze godzin. 

W 1925 r. zafascynował się grafiką. Odkrył wtedy nową technikę graficzną – frottage. Do jej odkrycia zainspirował go wygląd drewnianej podłogi. Technika polega na odciskaniu na kartce faktury dowolnych przedmiotów. Wymyślił również tak zwaną technikę chwytu, w której zdrapuje się farbę, aby odkryć przedmioty znajdujące się pod nią. Technika ta została wykorzystana do stworzenia jednego z jego najbardziej znanych obrazów: Forest and Dove. Rzeźbić zaczął w 1934 r. 

We wrześniu 1939 r. został internowany. Kiedy zwolniono go po kilku tygodniach, wyjechał do Ameryki. Wraz z żoną zamieszkali w Sedonie (Arizona), gdzie Ernst wybudował dom. Często przyjmowali gości, artystów z całego świata. Tam też powstała książka Beyond Painting, która przyniosła mu dużą popularność i sukces finansowy. Od początku lat 50. dużo podróżował do Francji. W 1954 r. dostał nagrodę główną na Biennale w Wenecji. 

Życie prywatne

Był trzykrotnie żonaty. Po raz pierwszy wziął ślub ze studentką historii sztuki Luisą Strauss w 1918 r. Dwa lata później na świat przyszedł ich syn Ulrich, nazywany Jimmy, poszedł w ślady ojca i również został malarzem. Zaraz po jego narodzinach małżeństwo przestało istnieć. Max Ernst zdradzał swoją żoną między innymi z Galą Eluard (żoną swojego przyjaciela), Marie-Berthe Aurenche, a także brytyjską malarką Leonory Carrington. Swoją drugą żonę poznał na początku lat 40., była nią Peggy Guggenheim. Byli parą zaledwie rok, Ernst zakończył małżeństwo z powodu nowej miłości. Jego trzecią żoną była Dorothea Tanning, amerykańska malarka i pisarka. Ślub wzięli w 1946 r. 

Śmierć 

Zmarł 1 kwietnia 1976 r. w Paryżu, do którego powrócił po pobycie w Arizonie. Pochowano do na paryskim cmentarzu Père-Lachaise.

Wybrane dzieła

Obrazy

• O tych mężczyznach nic nie wiedzą (1923)
• Dwoje dzieci są zagrożone przez słowika (1924)
• Kobieta, starzec i kwiat (1924)
• Paris Dream (1924–25)
• Seria leśna , np. Forest and Dove (1927), The Wood (1927)
• Seria Loplop , np. Loplop przedstawia Loplop (1930), Loplop przedstawia młodą dziewczynę (1930)
• Totem i tabu (1941)
• Dzień i noc (1941–42)
• Kuszenie świętego Antoniego (1945)
• Świat naiwnych (1965)
• Narodziny galaktyki (1969)

Rzeźby

• Bird (ok. 1924)
• Habakuk (1934)
• Edyp (1934, dwie wersje)
• Moonmad (1944)
• Niespokojny przyjaciel (1944)
• Koziorożec (1948)
• Król bawi się z królową (1954