Mariusz Błaszczak życiorys

Życiorys i biografia Mariusza Błaszczaka

Mariusz Błaszczak przyszedł na świat 19 września 1969 r. w Legionowie. Polski polityk, poseł i szef kancelarii Prezesa Rady Ministrów w latach 2005-2007, pełnił funkcje ministra spraw wewnętrznych (2015-2018) i ministra obrony narodowej (od 2018 r.). Z wykształcenia historyk. 

Dzieciństwo i młodość 

Przyszedł na świat w rodzinie Lucjana i Danuty Błaszczaków. Studiował na Uniwersytecie Warszawskim, który ukończył w 1995 r. Zdobył tytuł magistra historii. Swoją edukację kontynuował na studiach podyplomowych na UW oraz Wyższej Szkole Przedsiębiorczości i Zarządzania im. Leona Koźmińskiego. Uczył się zarządzania w administracji, rozwoju lokalnego oraz specyfiki samorządowej. 

W młodości był członkiem Niezależnego Zrzeszenia Studentów oraz Stowarzyszenia Katolickiej Młodzieży Akademickiej. 

Działalność zawodowa

Pracował w Urzędzie Miasta Legionowo. W 2001 r. zatrudnił się w Przedsiębiorstwie Energetyki Cieplnej „Legionowo”.

Działalność polityczna 

Należał po Porozumienia Centrum, a następnie Prawa i Sprawiedliwości. 

Po raz pierwszy w wyborach samorządowych wystartował w 2002 r. Ubiegał się o stanowisko prezydenta miasta Legionowo. Bez powodzenia startował z ramienia PiS. 

Po nieudanym starcie w wyborach przeniósł się do Warszawy, gdzie w latach 2002-2004 był zastępcą burmistrza dzielnicy Wola. Następnie sam został burmistrzem dzielnicy Śródmieście. 

Startował w wyborach parlamentarnych w 2005 r. Nie zdobył wystarczającej liczby głosów i nie uzyskał mandatu poselskiego. W tym samym roku zaczął pełnić funkcję szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów (premierem był wtedy Kazimierz Marcinkiewicz). 

W latach 2006–2007 zasiadał w sejmiku mazowieckim.

Błaszczak pozostał na stanowisku szefa kancelarii do listopada 2007 r. - już w rządzie Jarosława Kaczyńskiego. Dodatkowo powołano go na stanowisko ministra bez teki w marcu 2007 r. Ministrem-członkiem Rady Ministrów był do września 2007 r. Wtedy to mianowano go na stanowisko sekretarza stanu KPRM (zachował stanowisko szefa kancelarii). Ministrem bez teki został ponownie od 11 września do 16 listopada 2007 r. 

Wystartował w wyborach parlamentarnych w 2007 r. z listy PiSu. Tym razem zdobył mandat i dołączył do grona posłów na Sejm. Mandat zdobył również w wyborach parlamentarnych w latach 2011, 2015, 2019. 

Sprawował funkcję rzecznika prasowego klubu parlamentarnego PiS oraz przewodniczącego klubu. 

W rządzie Beaty Szydło pełnił funkcję ministra spraw wewnętrznych i administracji (od 16 listopada 2015 r.). Stanowisko zachował w rządzie Mateusza Morawieckiego, który utworzono 11 grudnia 2017 r. 

W styczniu 2018 r. został odwołany z resortu MSWiA i powołany na stanowisko ministra obrony. Tym samym w MON zastąpił Antoniego Macierewicza. Wszedł również w skład II rządu Mateusza Morawieckiego, pozostając na czele MON.