Justyna Święty-Ersetic życiorys

Życiorys i biografia Justyny Święty-Ersetic

Polska biegaczka specjalizująca się w dystansie 400 m. Wielokrotna medalistka imprez rangi mistrzowskiej w sztafecie 4x400 m. Mistrzyni Europy w biegu na 400 m. z 2018 r.

Pochodzenie, edukacja

Urodziła się 3 grudnia 1992 r. w Raciborzu. W 2011 r. ukończyła  Liceum Ogólnokształcącego Mistrzostwa Sportowego im. Janusza Kusocińskiego w tym mieście, następnie studiowała na katowickiej Akademii Wychowania Fizycznego. W 2006 r. zaczęła trenować biegi w klubie Victoria, znajdującym się w rodzinnym mieście. Jej pierwszym trenerem był Piotr Morka, następnie Kazimierz Stępień (w latach 2009-2011). Po ukończeniu liceum zaczęła reprezentować barwy AZS-AWF Katowice i od tego czasu nieprzerwanie trenuje pod okiem Aleksandra Matusińskiego.

Kariera juniorska

Justyna zaczęła swoją karierę w 2009 r. Wtedy, jeszcze jako licealistka, została reprezentantką Polski w sztafecie szwedzkiej (każdy z 4 zawodników pokonuje kolejno dystanse 100-200-300-400 m) na mistrzostwach świata juniorów młodszych. Zajęła wówczas 6 miejsce. Dwa lata później w trakcie mistrzostw Europy juniorów biegnąc w sztafecie 4x400 m. zajęła z koleżankami drugie miejsce. Owocny okazał się też start w mistrzostwach Europy juniorów rozgrywany w Tampere (2013 r.). Święty-Ersetic zdobyła tam dwa medale: brązowy w indywidualnym biegu na 400 m. oraz złoty w sztafecie.

Pierwsze starty seniorskie

Przez pierwsze lata startów na seniorskich zawodach w randze mistrzostw Jusyna nie zajmowała miejsc medalowych, jednak jej forma pokazywała, że jest w stanie powalczyć o najwyższe miejsca w niedalekiej przyszłości.

Od 2012 r. praktycznie nieprzerwanie (z wyjątkiem 2017 r.) zajmuje miejsca medalowe w trakcie lekkoatletycznych mistrzostw Polski, w biegu na 400 m. Łącznie zdobyła 8 medali: trzykrotnie stawała na najwyższym stopniu podium (2013, 2016, 2020), dwa razy została wicemistrzynią kraju (2014, 2018) oraz trzykrotnie zajmowała trzecie miejsce (2012, 2015, 2019).

Jest aktualną halową rekordzistką Polski w biegu na 400 m. Zdobyła go z czasem 51,34 s. w trakcie HME rozgrywanych w 2021 r. w Toruniu.

Igrzyska Olimpijskie

Do tej pory dwukrotnie uczestniczyła w Igrzyskach Olimpijskich. Do Londynu, jak sama mówiła, pojechała zdobyć doświadczenie, bez nastawienia na konkretny wynik. Mając wówczas 19 lat była pod ogromnym wrażeniem wielkości imprezy, a przed startem towarzyszyła jej duża presja. Justyna startowała w sztafecie 4x400 m. z którą ostatecznie odpadła z rywalizacji w eliminacjach.

Cztery lata później wyniki były już nieco lepsze. W biegu indywidualnym dotarła do półfinału, a świetny występ z koleżankami ze sztafety we wcześniejszych etapach zapewnił im start w finale konkurencji. Ostatecznie Polki zajęły 7 miejsce, z czasem 3:27,28.

Mistrzostwa Europy

Jest wielokrotną medalistką halowych mistrzostw Europy. Największe sukcesy odniosła w sztafecie 4x400 m. – dwukrotne mistrzostwo w Belgradzie (2017) i Glasgow (2019) oraz brąz w Pradze (2015). Indywidualnie na dystansie 400 m. zdobyła dwa medale: brąz w trakcie zawodów rozgrywanych w 2017 r. w Belgradzie (był to równocześnie pierwszy medal zdobyty na seniorskich mistrzostwach) oraz srebro z halowych mistrzostw Europy w Toruniu w 2021 r. W trakcie tych zawodów Justyna poprawiła swój rekord życiowy na hali. Miała wystartować również w finale sztafetowym, jednak tuż przed zawodami odezwała się u niej drobna kontuzja, która uniemożliwiła start (Polki bez Justyny w składzie zajęły trzecie miejsce).

Święty-Ersetic zapisała się w historii polskiego sportu dzięki występowi na mistrzostwach Europy w Berlinie, w 2018 r. Zdobyła wówczas dwa złote medale – w rywalizacji indywidualnej oraz w sztafecie. Co najważniejsze, dokonała tego w jeden dzień, a obydwa finały dzieliło jedynie 90 min. przerwy. Jak wspominała w wywiadach, trener załatwił u organizatorów imprezy meleksa, który zaraz po biegu indywidualnym przewiózł ją i Igę Baumgart-Witan na stadion rozgrzewkowy, gdzie przez niemal cały przerwę regenerowały się leżąc. Endorfiny i doskonała forma pozwoliły na zdobycie kolejnego medalu, a Polki zaczęły być nazywane „aniołkami Matusińskiego” (od nazwiska ich trenera). Równocześnie, w trakcie indywidualnego startu, Justyna osiągnęła drugi najlepszy czas na tym dystansie w historii polskiego sportu, zaraz po Irenie Szewińskiej.

Mistrzostwa Świata

Wraz ze sztafetą czterokrotnie zdobyła medale mistrzostw świata. W zawodach rozgrywanych na hali było to dwukrotnie drugie miejsce: w Portland (2016) i Birmingham (2018). W trakcie mistrzostw odbywających się na otwartym stadionie zdobyła brązowy medal w Londynie (2017) oraz srebrny dwa lata później w Doha (2019).

W rywalizacjach indywidualnych nie osiągała spektakularnych sukcesów zajmując dalsze miejsca bądź odpadając z rywalizacji przed biegami finałowymi.

Inne zawody

Jako zawodniczka świetnie odnajdująca się w biegach sztafetowych wraz z drużyną dwukrotnie zdobyła złoty medal w trakcie Uniwersjady (Gwangju 2015 i Tajpej 2017), a także złoto i srebro w ramach rywalizaji IAAF World Relays (odpowiednio Yokohama 2019 i Nassau 2017).

W trakcie Światowych Wojskowych Igrzysk Sportowych rozgrywanych w 2019 r. w Wuhan zajęła indywidualnie trzecie miejsce (bieg na 400 m.), oraz pierwsze wraz z drużyną (sztafeta 4x400 m.).

Życie prywatne i ciekawostki

Jest żoną Dawida Ersetica, zapastnika klasycznego. Pobrali się we wrześniu 2017 r., ale znają się już od liceum, gdzie chodzili razem do klasy. Jak obydwoje przyznają w wywiadach są dla siebie nawzajem ogromnym wsparciem mimo, że zarówno Justyna jak i Dawid często wyjeżdżają na zgrupowania i przez to niejednokrotnie mijają się „w drzwiach”. W trakcie mistrzostw Europy w 2018 r. w Berlinie mąż Justyny wraz z resztą rodziny dopingował ją na trybunach. Po jej pierwszej wygranej operatorom udało się uchwycić moment ogromnego wzruszenia na twarzy Dawida.

Jak mówi o sobie sama, zawsze miała uparty i zadziorny charakter, który przydaje się w trakcie treningu i zawodów. Mimo osiągniętych już ogromnych sukcesów wie, że stać ją na więcej i jest wręcz „nieobliczalna”.

W 2018 r. Święty-Ersetic rozpoczęła służbę wojskową. Jej obecną jednostką jest Centrum Szkolenia Wojsk Inżynieryjnych i Chemicznych we Wrocławiu, gdzie jako szeregowa jest członkiem Wojskowego Zespołu Sportowego.

Ma 165 cm wzrostu.

W 2020 r. otrzymała statuetkę „Złotych kolców” i tym samym tytuł Lekkoatlety Roku w Polsce.