Julia Tymoszenko życiorys

Życiorys i biografia Julii Tymoszenko

Julia Tymoszenko przyszła na świat 27 listopada 1960 r. w Dniepropetrowsku (Ukraina). Jest politykiem. W 2005 oraz w latach 2007-2010 pełniła funkcję premier Ukrainy. Pierwsza kobieta na tym stanowisku w historii Ukrainy. 

Dzieciństwo i młodość

Przyszła na świat w rodzinie Wołodymyra Abramowycza Hryhiana i Ludmiły Nikołajiwnej Telehinej. Ma żydowsko-ormiańskie korzenie. Jej ojciec porzucił rodzinę, kiedy Julia miała zaledwie 3 lata. Utrzymanie rodziny i wychowanie córki spadło na matkę.

W wieku 19 lat Julia poślubiła Oleksandra Tymoszenko. Para znała się dwa lata. Jej mąż związany był z miejscową partią. Już rok po ślubie doczekali się córki, którą nazwali Jewhenija.

Małżeństwo i macierzyństwo nie przeszkodziły jej w edukacji. Julia Tymoszenko studiowała ekonomię w Dniepropetrowsku, a następnie na Kijowskim Narodowym Uniwersytecie Ekonomicznym, gdzie w 1999 r. zdobyła doktorat. 

Działalność zawodowa

Po ukończeniu studiów podjęła pracę w Zakładzie Budowy Maszyn im. Lenina, który zajmował się przemysłem zbrojeniowym. 

W 1988 r. razem z mężem założyli działalność gospodarczą. 

Praca w branży energetycznej (Zjednoczone Systemy Energetyczne Ukrainy) pozwoliła jej zgromadzić jeden z największych majątków na Ukrainie. W ZSEU pracował również jej mąż. 

Działalność polityczna 

Z polityką związana od 1996 r. Wtedy to dołączyła do Rady Najwyższej. W 1998 r. z powodzeniem ubiegała się o reelekcję. 

Niedługo później objęła funkcję wiceprzewodniczącej partii Hromadym. Wystąpiła z niej by dołączyć do nowego ugrupowania Batkiwszczyna. W 1999 r. została wicepremierem w rządzie Wiktora Juszczenki. 

Wraz z mężem byli oskarżeni między innymi o korupcję i niegospodarność. W 2001 r. Tymoszenko trafiła do aresztu. Została odwołana ze wszystkich stanowisk. W areszcie spędziła ponad miesiąc. Wyszła na wolność oczyszczona z zarzutów.

Blok Julii Tymoszenko

W 2001 r. powołała do życia koalicję polityczną pod nazwą Blok Julii Tymoszenko. W wyborach parlamentarnych startowała z list Bloku. Uzyskała mandat. 

Stanowisko premier Ukrainy objęła w 2005 r. po zakończeniu pomarańczowej rewolucji. Była premierem do 8 września 2005 r. Powodem jej odwołania był konflikt z prezydentem. 

Uzyskała jednak reelekcję w wyborach parlamentarnych w 2006 r. oraz w przedterminowych wyborach w 2007 r. Jej ugrupowanie razem z partią Regionów Ukrainy zdobyły najwięcej głosów wyborców. 

W tym samym roku Julia Tymoszenko ponownie stanęła na czele rządu ukraińskiego. Funkcję tę pełniła do marca 2010 r., kiedy to Rada Najwyższa Ukrainy ogłosiła wotum nieufności dla jej rządu. Nowym premierem został Mykoła Azarowa.

Tymoszenko została ponownie oskarżona, tym razem o doprowadzenie do strat w państwowej firmie Naftohaz. Aresztowano ją i skazano na 7 lat pozbawienia wolności. Przebywała w kolonii karnej w Charkowie do 2014 r. Wtedy to oczyszczono ją z zarzutów.  

Mimo że trzykrotnie ubiegała się o fotel prezydenta w 2010 (w II turze zmierzyła się w Wiktorem Janukowyczem), 2014 i 2019 r. nie udało jej się zdobyć wystarczającego poparcia. 

W wyborach parlamentarnych w 2014 i 2019 r. uzyskała mandat posła.