James Cook życiorys

Życiorys i biografia Jamesa Cooka

Podróżnik, żeglarz i kartograf angielski. Trzykrotnie opłynął ziemię. Podczas podróży odkrył m.in. archipelag Fidżi, wyspy w Polinezji, czy Nową Kaledonię. Przyczynił się w znacznym stopniu do rozwoju kartografii.

Pierwsza podróż dookoła świata

Podróż rozpoczęła się 26 sierpnia 1768 roku w Plymouth. Załoga liczyła 94 osoby. Cook podążał szlakiem, który wytyczył Magellan.
13 kwietnia 1769 roku dotarli do Zatoki Matavai, przy Tahiti. Załoga została przez tubylców powitana pokojowo i strony przez następne tygodnie prowadziły handel. 3 czerwca James Cook zaobserwował przejście Wenus przez tarczę Słońca.

13 lipca załoga odpłynęła z Tahiti. Tydzień później zostały przez nią odkryte wyspy nazwane Wyspami Towarzystwa.

8 października Cook dotarł do północnej wyspy Nowej Zelandii, na której doszło do walki z Maorysami. Dopiero 23 października załodze udało się przybić do Zatoki Cooka, jednak większość czasu spędziła na wodach Nowej Zelandii.
Po wypłynięciu z Nowej Zelandii, Cook zdecydował się na powrót do Wielkiej Brytanii. 20 kwietnia załoga zaobserwowała nowy ląd, który okazał się Australią, a statek Cooka został pierwszym europejskim statkiem, który dopłynął do wschodniego wybrzeża Australii.

Podróż zakończyła się 13 lipca 1771 roku w Downs. Podczas podróży zmarło 36 członków załogi.

II podróż

Niedługo po zakończeniu podróży, Cook został wyznaczony przez Towarzystwo Królewskie do przeprowadzenia kolejnej ekspedycji.

13 lipca 1772 roku Cook drugi raz wypłynął. Tym razem w podróży brały udział dwa statki. Ekspedycja była pierwszą, która dotarła do południowego koła podbiegunowego.
Dokonała tego 17 stycznia 1773 roku. Wobec antarktycznej mgły i złych warunków, dwa statki rozdzieliły się. Jeden dotarł do Nowej Zelandii, w której doszło do walki z tubylcami, w wyniku której, statek zawrócił do Wielkiej Brytanii.

Okręt, którym dowodził Cook, skierował się ku Antarktyce, do której jednak nie udało mu się dobić. Popłynął do Tahiti, by uzupełnić zapasy, po czym wrócił do Wielkiej Brytanii.
Po powrocie został mianowany kapitanem i przeszedł na czasową emeryturę.

III podróż

Emerytura nie trwała długo. W 1776 roku stanął na czele ekspedycji, która miała na celu odnalezienie Przejście Północno-Zachodnie. Dwa lata później został pierwszym Europejczykiem, który dotarł na Hawaje.

W sierpniu 1778 roku Cook przepłynął przez Cieśninę Beringa i skierował się w stronę wybrzeży Alaski. Wobec zamarzniętych wód, skierował się w stronę wybrzeży Syberii, a potem z powrotem w kierunku Ciśnienie Beringa. W 1779 roku powrócił na Hawaje.
Co istotne, coraz częściej dochodziło do spięć tubylców z przybyłymi na ich ziemie podróżnikami. Doszło do walki, w której James Cook zginął wraz z czterema innymi marynarzami.

Upamiętnienie

• W 1975 roku powstało Towarzystwo Kapitana Cooka. Początkowo towarzystwo skupiało filatelistów zbierających znaczki pocztowe prezentujących tematy związane
  z Cookiem, z czasem przekształcając się w globalne towarzystwo skupiające entuzjastów
  i historyków badających dzieje Cooka;
• Szkoła w Great Ayton, w której uczył się James Cook, zburzono w 1785 roku, by na jej miejscu wybudować schronisko dla ubogich. Dzisiaj w budynku mieści się Muzeum Szkoły Jamesa Cook. Z kolei w Marton znajduje się Muzeum Miejsca Narodzin Cooka. W Grape Lane, w budynku, w którym pracował młody James Cook, znajduje się muzeum odtwarzające wnętrze osiemnastowiecznego domu;
• W Cooktown, w Australii, mieści się Muzeum Historyczne Jamesa Cooka.