İsmail Enver życiorys

Biografia i życiorys İsmaila Envera

İsmail Enver to turecki wojskowy, polityk i dowódca armii tureckiej. Kierował rewolucją Młodych Turków oraz ludobójstwem Ormian. Urodził się 22 listopada 1881 roku w Stambule.

Wykształcenie

İsmail Enver pochodził z zamożnej rodziny. Po ukończeniu szkoły wyjechał na studia do Niemiec. Zainteresował się tu organizacją armii i strategiami wojskowymi. Po studiach wrócił do Turcji, gdzie został wysoko postawionym urzędnikiem tzw. paszą.

I wojna światowa

W czasie I wojny bałkańskiej obalono koalicję Unii Liberalnej i uchwalono dyktaturę wojskową, na czele której stanęli: İsmail Enver, Mehmet Talaat i Ahmed Cemal. Pomimo że władza była podzielona, to İsmail Enver w praktyce sam decydował o wielu sprawach. Nakazał wznowić działania wojenne, wskutek czego 2 miesiące później Turcja straciła większość terytoriów w Europie. Kilka miesięcy później dyktator uzyskał tytuł wicegeneralissimusem i oficjalnie przejął całą władzę. Zlecił powszechny pobór mężczyzn do armii, co wywołało braki rąk do pracy w rolnictwie.

Wojna z Rosją

Tydzień po awansie wypowiedział wojnę Rosji. Wydał rozkaz ataków na Kaukaz, które zakończyły się sukcesem. Los jednak się odwrócił i Turcja poniosła ogromną klęskę w bitwie pod Sarıkamış. İsmail Enver wrócił do Stambułu. W tym czasie wojska rosyjskie kierowały się w stronę stolicy Imperium Osmańskiego, aby uderzyć w samo serce państwa. Zaskoczony Enver oddał dowództwo Limanowi von Sandersowi, któremu udało się odeprzeć atak aliantów spod Gallipoli. Przez kolejne lata wojny İsmail Enver był wspierany przez generałów niemieckich.

Rok 1918 przyniósł porażkę dla wojsk tureckich w Palestynie i Mezopotamii. Dyktator jednak nie tracił nadziei, widział szansę na zwycięstwo, ponieważ Rosja była osłabiona przez rewolucję i wojnę domową. Utworzył nową Armię Islamu, rezygnując z pomocy Niemiec. Jego wojsko zaatakowało i zdobyło Republikę Armenii i Baku. W związku z tym, że alianci byli zwycięzcami, Turcja musiała zrzec się podpitych państw. Po tej klęsce İsmail Enver zrezygnował z urzędu i udał się na wygnanie.

Rzeź Ormian

Po porażce pod Sarıkamış przywódca obarczył winą ludność ormiańską. Oskarżył ich o sabotaż i rozkazał pojmanie żołnierzy ormiańskich, odbywających służbę w armii tureckiej. Zostali oni zesłani do obozów pracy, które były miejscem rzezi Ormian. Turcy utrzymują, że zginęło ok. 972 tysiące osób, zaś Ormianie oszacowali tę liczbę na ok. 1,5 miliona ofiar.

Ostatnie lata życia

İsmail Enver został osądzony zaocznie i skazany na karę śmierci za zbornie wojenne na ludności Ormian. W latach 1921-1922 przebywał w Moskwie, szukając sojuszników. Wstąpił do grupy zbrojnej. Poległ w walce 4 sierpnia 1922 w Tadżykistanie.