Eleanor Roosevelt życiorys

Życiorys i biografia Eleanor Roosevelt

Eleanor Roosevelt była amerykańską działaczką na rzecz praw człowieka i żoną 32. prezydenta USA, Franklina Delano Roosevelta. Urodziła się 11 października 1884 roku w Nowym Jorku i również tam zmarła 7 listopada 1962 roku.

Rodzina

Była dzieckiem Anny Livingston Hall i Elliota Roosevelta, który był młodszym bratem prezydenta USA Theodore Roosevelta. Po śmierci rodziców Eleonor i jej dwóch braci byli wychowywani przez babcię.

Młodość i małżeństwo

W wieku 15 lat wyjechała do Londynu do prywatnej szkoły. Po trzech latach powróciła do Nowego Jorku. Nazwisko Roosevelt było zarówno jej nazwiskiem panieńskim, jak i po mężu, gdyż w 1905 roku, w wieku 20 lat poślubiła swojego dalekiego krewnego, Franklina Delano Roosevelta. Kilka miesięcy później wyjechali w podróż poślubną do Europy. Przez wiele lat po ślubie zajmowała się domem i dziećmi, a w tym czasie rozwijała się kariera polityczna jej męża. Jako młody prawnik stał się bliskim współpracownikiem prezydenta Wilsona. W 1920 roku starał się o fotel wiceprezydenta z ramienia demokratów. Rok później zachorował na chorobę Heinego-Medina (zwaną też polio), co sprawiło, że musiał poruszać się na wózku inwalidzkim. Eleanor nalegała, by nie rezygnował z kariery politycznej i zdobywała poparcie dla niego poprzez wygłaszanie przemówień i zapraszanie polityków. Praktycznie to ona prowadziła kampanie polityczną męża.

Pierwsza dama Stanów Zjednoczonych

Po zwycięskich wyborach prezydenckich w 1932 roku, Rooseveltowie wprowadzili się do Białego Domu. Franklin sprawował tę funkcję przez cztery kadencje, podczas których Eleonor lojalnie mu towarzyszyła i osobiście doradzała. Była pierwszą w historii Pierwszą Damą, która organizowała konferencje prasowe, jeździła po kraju i spotykała się z ludźmi, przyglądając się sytuacji ekonomicznej i społecznej jego obywateli i wspierając ich w czasie wielkiego kryzysu. Po śmierci męża opuściła Biały Dom, jednak pozostała aktywna politycznie.

Działalność społeczna

Jako pierwsza dama zaczęła wykorzystywać swoją pozycję w działalności społecznej. Działała w sprawie polepszenia praw kobiet, ich aktywizacji wyborczej oraz praw mniejszości narodowych. Uważała, że wszyscy ludzie są równi i tak powinni być traktowani. Dochody ze swojej działalności publicystycznej w całości przekazywała na cele charytatywne. Prezydent Harry S. Truman mianował Eleonorę delegatem nowo powstałej Organizacji Narodów Zjednoczonych. Funkcję tę sprawowała do 1953 roku. Przewodniczyła też Komisji Praw Człowieka w ONZ i odegrała znaczącą rolę przy opracowywaniu Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka przyjętej w 1948 roku.

Życie prywatne

Z Franklinem Delano Rooseveltem Eleanor miała jedną córkę, Annę, i pięciu synów: Jamesa, Franklina, Elliotta, Franklina Delano i Johna Aspinwalla. W 1918 roku kobieta odkryła, że jej mąż ma romans z sekretarką, Lucy Mercer, co wywołało kryzys w ich małżeństwie. Para postanowiła jednak, że łatwiej będzie utrzymywać pozory szczęścia rodzinnego. Okazało się, że Eleanor także utrzymywała intymne stosunki z kimś spoza małżeństwa. Jej bliską przyjaciółką była dziennikarka Lorena Hickok. Odkryto korespondencje, jaką prowadziły obie panie. Pierwsze listy pochodzą z 1932 roku. Kobiety słały je do siebie przez kolejne 30 lat. Bywały dni, w których wysyłały sobie nawet po dwa listy. Treść listów jednoznacznie wskazuje na to, że łączył je silny związek emocjonalny i seksualny. Korespondencja obu pań została udostępniona opinii publicznej w latach 70.

Śmierć

Eleonor Roosevelt zmarła 7 listopada 1962 roku, w wieku 78 lat. Została pochowana w grobowcu rodzinnym, obok swojego męża, a w jej pogrzebie uczestniczyli, między innymi, prezydenci John F. Kennedy, Harry S. Truman i Dwight D. Eisenhower. W 1996 roku w Nowym Jorku wybudowano pomnik upamiętniający jej działania. Jest to pierwszy pomnik w historii, który postawiono, by uczcić pamięć żony prezydenta.