Dariusz Michalczewski życiorys

Dariusz Michalczewski - życiorys i biografia

Dariusz Michalczewski - pięściarz, boksujący w wadze półśredniej. Były mistrz świata federacji WBO, WBA oraz IBF. Obecnie promotor i menadżer bokserski. Urodzony 5 maja 1968 roku.

Początki kariery

Dariusz Michalczewski przygodę z boksem rozpoczął w wieku 12 lat. Wcześniej trenował zapasy oraz piłkę nożną. Boks zainteresował go za sprawą wujka. Michalczewski najpierw trenował w Stoczniowcu Gdańsk, w którym 1 maja 1983 roku stoczył swoją pierwszą walkę,
a później w barwach Czarnych Słupsk.

Pierwszym osiągnięciem było zdobycie mistrzostwa Polski juniorów w wadze półśredniej, w roku 1985. Dwa lata później powtórzył osiągnięcie już w kategorii seniorskiej. W 1988 roku wyjechał na treningi do RFN, skąd nie powrócił do Polski, za co został zdyskwalifikowany dożywotnio przez Polski Związek Bokserski. Michalczewski wkrótce otrzymał obywatelstwo niemieckie i w 1991, pod niemiecką banderą, zdobył tytuł mistrza Europy w wadze półciężkiej.
Na zawodowstwo przeszedł w sierpniu 1991 roku.

Kariera seniorska

Jako profesjonalista, Michalczewski zadebiutował 16 września 1991 roku w Hamburgu, wygrywają w 2 rundzie z Fredericiem Porterem.
Trzy lata później, 10 września, Michalczewski wywalczył tytuł mistrza świata organizacji WBO, po wygranej na punkty walce, w kategorii półciężkiej. Niedługo potem zdobył ten sam tytuł ponownie, tylko w kategorii junior ciężkiej. Ostatecznie jednak waga półciężka pozostała dla pięściarza zasadniczą.

Kolejne lata, to absolutna dominacja Dariusza Michalczewskiego, który nie przegrał żadnego pojedynku. W 1998 roku został okrzyknięty bokserem roku oraz przyznano mu tytuł najlepszego sportowca roku w Europie.
14 września 2002 pierwszy raz stoczył walkę w barwach polskich, a walkę z Richardem Hallem okrzyknięto najlepszą walką roku. Rok później, 18 października, Michalczewski odniósł swoją pierwszą porażkę w karierze. Przegrał z meksykaninem Julio Cesarem Gonzalezem.

W 2005 roku Dariusz Michalczewski ponownie stanął do walki o tytuł mistrza świata organizacji WBA i odniósł swą drugą i ostatnią porażkę w karierze. 1 czerwca 2005 roku Michalczewski ogłosił zakończenie kariery.

Działalność publiczna

Dariusz Michalczewski po zakończeniu kariery bokserskiej zaangażował się w działalność charytatywną, a w 2003 roku założył fundację „Równe Szanse”. W 2014 roku zaangażował się w Kampanię Przeciw Homofobii i głośno postulował wprowadzenie w Polsce związków partnerskich oraz umożliwienia osobom homoseksualnym adopcję dzieci.

9 listopada wraz z Janem Borysewiczem i zespołem Scorpions wystąpił na scenie, śpiewając utwory „Zawsze tam, gdzie Ty” oraz „Rock you like a hurricane”.
W 2015 roku ukazała się autobiografia pięściarza, pt. „Tiger. Bez cenzury”.

Życie prywatne

Michalczewski był dwukrotnie żonaty z Dorotą Chwaszczyńską, z którą również dwukrotnie się rozwiódł. Ma z tego małżeństwa dwóch synów. Drugie małżeństwo, z Patrycją Ossowską, trwało od 2006 do 2008 roku. W kwietniu 2009 roku ożenił się po raz trzeci, z Barbarą Imos, z którą ma dwoje dzieci.