Andrzej Gołota życiorys

Andrzej Gołota - życiorys i biografia

Andrzej Gołota to pięściarz wagi ciężkiej, brązowy medalista olimpijski. Pierwszy polski pięściarz, który walczył o zawodowe Mistrzostwo Świata. Urodzony 5 stycznia 1968 roku.

Początki kariery Andrzeja Gołoty

Andrzej Gołota trenował w Legii Warszawa, w której barwach zdobył 4 tytuły Mistrza Polski w wadzie ciężkiej, w latach 1986-1990. Pierwszy sukces międzynarodowy w czasach juniorskich osiągnął na mistrzostwach świata w 1985 roku, na których zdobył tytuł wicemistrza. Rok później wygrał mistrzostwa Europy. W 1988 roku jeszcze jako amator, zdobył brąz na Igrzyskach Olimpijskich w Seulu.

Obok walk na ringu, Gołota wdawał się również w bójki i awantury uliczne. W 1990 roku postawiono mu zarzut rozboju przy użyciu niebezpiecznego narzędzia. Tego samego roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych i zamieszkał w Chicago.
Po początkowych trudnościach w odnalezieniu się w nowym miejscu zdecydował się na profesjonalne uprawianie boksu.

Kariera zawodowa Andrzeja Gołoty

Zawodowy boks rozpoczął 7 lutego 1992 roku, walką z Rooseveltem Schulerem, którego pokonał. Do końca roku stoczył jeszcze siedem zwycięskich walk. Przez kolejne lata odbył szereg zwycięskich walk, a do roku 1995 miał ich na koncie 26.

11 lipca 1996 roku miała miejsce walka z Riddick’em Bowe. Podczas walki Gołota mimo przewagi na ringu, kilkukrotnie dopuścił się nieprzepisowego uderzenia, bijąc przeciwnika poniżej pasa. W konsekwencji sędziowie go zdyskwalifikowali, a wokół ringu doszło do bijatyk i zamieszek. Sytuacja powtórzyła się 14 grudnia, gdy podczas walki rewanżowej, Polak znowu dopuścił się nieczystych zagrań, przez co ponownie został zdyskwalifikowany.
4 lipca Gołota miał szansę na zdobycie tytułu mistrza świata w wadze ciężkiej. Walczył z Lennoxem Lewisem, który jednak znokautował Polaka już w pierwszej rundzie. Pierwsza zawodowa walka Gołoty w Polsce odbyła się 2 października 1998 roku.

Dwa lata później, 20 października, Gołota wyszedł na ring naprzeciwko Mike’a Tysona. Polak po pierwszej rundzie mówił swojej ekipie, żeby zakończyć walkę, jednak ostatecznie wyszedł na drugą rundę. Między drugą a trzecią rundą zdecydował się na zejście z ringu, co spotkało się
z dezaprobatą publiczności. Po walce, u Tysona wykryto obecność narkotyków.

Andrzej Gołota na trzy lata wycofał się z zawodowego boksu. Wrócił w 2003 roku. Rok później, 13 listopada stanął do walki o pas mistrzowski WBA, jednak przegrał na punkty z Johnem Ruizem. W swojej kolejnej szansie na tytuł, w 2005 roku, został pokonany w pierwszej rundzie przez Lamona Brewstera. Po tych porażkach ponownie zdecydował się na przerwę od boksowania. Wrócił 9 czerwca 2007 roku. Rok później nabawił się kontuzji, która wyłączyła go na kolejny rok.

24 października 2009 roku miała miejsce walka Andrzeja Gołoty z Tomaszem Adamkiem, którą wygrał Adamek przez nokaut w piątej rundzie. Ostatnią walką Gołoty była walka z Przemysławem Saletą, którą również przegrał, tym razem w szóstej rundzie.

Problemy z prawem

Andrzej Gołota utrzymywał kontakty z gangami w Polsce. Miał osobiste relacje z szefem grupy przestępczej, Andrzejem Kolikowskim, PS. „Pershing”. W 2002 roku Polak był ścigany listem gończym w Stanach Zjednoczonych za udawanie policjanta. Rok później został zatrzymany w Polsce w związku z bijatyką w hotelu w Sopocie. Ostatecznie wyszedł z aresztu za kaucją, a sprawę umorzono.