Św. Wawrzyniec życiorys

Życiorys i biografia św. Wawrzyńca

Nieznana jest data urodzenia św. Wawrzyńca, wiadomo natomiast, że zmarł w sierpniu 258 r. w Rzymie. Święty kościoła katolickiego, męczennik za wiarę. 

Patron

Św. Wawrzyniec jest patronem ludzi ubogich, kucharzy i bibliotekarzy. Opiekuje się również lekarzami, chroni od pożarów i poparzeń. Opieką otacza również GOPR-owców. W Polsce jest patronem Wodzisławia Śląskiego, Słupcy, Karpacza i Sępólna Krajeńskiego. Jest też  patronem Hiszpanii i Norymbergi. 

Fakty z życia

Do czasów współczesnych zachowało się niewiele informacji dotyczących życia św. Wawrzyńca. Najprawdopodobniej urodził się on w Hiszpanii. Był jednym z siedmiu diakonów kościoła za panowania papieża Sykstusa II. Wszystkie informacje, które posiadamy o świętym zapisane są w Księdze Papieży.

Jego śmierć jest związana ze straceniem papieża (6 sierpnia 258 r.). Papież Sykstus II zginął w towarzystwie czterech diakonów. Historycy spierają się, czy św. Wawrzyniec zginął tego samego dnia, czy też kilka dni później (10 sierpnia). Według opisu jego męczeństwa zapisanego w Passio oraz zgodnie z tradycją skonał on kilka dni po Sykstusie II.  

Zmarł śmiercią męczeńską w Rzymie, a dokładniej na via Tiburtina. Był biczowany i przypalany na ruszcie. Powodem zadanych mu katuszy miała być odmowa przekazania namiestnikowi Rzymu dóbr kościoła. Tradycja głosi, że św. Wawrzyniec strzegł wielu skarbów przechowywanych w rzymskich kościołach. Kiedy próbowano zmusić go do ich wydania, starał się ocalić ich jak najwięcej. Przed pogańskimi rękami miał ukryć między innymi św. Graala, którego w ostatnich dniach życia wysłał do rodziny w Hiszpanii. Namiestnikowi zaś pokazał ubogich mieszkańców Rzymu i powiedział, że to oni są prawdziwym skarbem Kościoła. 

Ciało św. Wawrzyńca odnalazł i pochował św. Justyn. W 330 roku powstała w miejscu jego grobu bazylika wybudowana na rozkaz cesarza Konstantyna Wielkiego. 

Kult

Postać szczególnie popularna w średniowieczu. Czczony już od IV w. W kościele wspomina się go 10 sierpnia, wymieniany jest w kanonie mszalnym oraz w Litanii do Wszystkich Świętych. 

Ludowe legendy głoszą, że miał litościwe serce i po śmierci cieszy się szczególnymi względami Boga. W każdy piątek udaje się do czyśćca i wybawia przebywające tam dusze. Za każdym razem minimum jedną.

Często przedstawiany jest w szacie liturgicznej diakona, w pobliżu rusztu z palmą męczeństwa lub krzyżem.