Św. Jan Bosko życiorys

Biografia i życiorys św. Jana Bosko

Jan Bosko urodził się 16 sierpnia 1815 roku w Becchi, niewielkiej miejscowości we Włoszech. Zmarł 31 stycznia w Turynie. Jan Bosko był włoskim księdzem, założył zgromadzenia salezjanów i salezjanek. W 1934 roku został uznany za świętego kościoła katolickiego. 

Patron

Św. Jan Bosko jest patronem uczniów, studentów i młodzieży. Patronuje także redaktorom i wydawcom. W Polsce jest także patronem Rumi i Oświęcimia (od sierpnia 2013 roku). 

Fakty z życia - dzieciństwo i młodość

Syn Małgorzaty Occhieny, nazywanej również Matusią Małgorzatą i Franciszka. Kiedy był jeszcze dzieckiem, stracił ojca. Tym samym od drugiego roku życia wychowywała go jedynie mama. Miał jednego brata rodzonego i jednego przyrodniego.

Jan od dziecka słynął z wyjątkowo dobrej pamięci. Nauki pobierał u księdza Lacqua w Capriglio. Uczył się od roku 1824, niestety już trzy lata po jej rozpoczęciu zmuszony był wyprowadzić się z domu rodzinnego. Wszystko z powodu zawistnego brata Antoniego, który uważał, że jego nauki są mu zbędne. 

Jan Bosko od tego momentu stał się samodzielny. Znalazł pracę jako stajenny. Do domu wrócił dopiero po dwóch latach. Nie posłuchał starszego brata i nadal kontynuował naukę. Po śmierci księdza Calosso, który go uczył, Jan Bosko rozpoczął edukację w szkole księcia Emanuela Virano w Castelnuovo, potem przeniósł się do szkoły w Chieri. 

W 1834 roku rozważał wstąpienie do zakonu franciszkańskiego. Jednak w ostatniej chwili zmienił zdanie, ponoć pod wpływem snu. Wstąpił do seminarium i został klerykiem. Święcenia otrzymał w czerwcu 1841 roku. 

Fakty z życia - posługa kapłańska

Początkowo szczególnie chętnie przebywał wśród więźniów i chorych, później mocno zaangażował się w posługę wśród młodzieży. Swoje pierwsze oratorium założył 12 października 1844 r. na Valdocco w Turynie. Tam pracował z trudną i biedną młodzieżą, pomagał w znalezieniu pracy, uczył i pomagał odzyskać równowagę duchową. Jan Bosko z roku na rok rozwijał swoją działalność na rzecz ubogiej młodzieży, otwierał nowe oratoria, wybudował dla swoich wychowanków kościół oraz kilka zakładów pracy. W tej posłudze pomagała mu matka, a także jego przyjaciel Józef Cafasso (również święty kościoła katolickiego). 

Ciekawostką jest, że Jan Bosko napisał autobiografię, którą zatytułował: Wspomnienia Oratrium. 

Jan Bosko i jego zgromadzenie

Jan Bosko w roku 1859 założył Towarzystwo Świętego Franciszka Salezego, które miało być przedłużeniem jego posługi na rzecz dzieci i młodzieży oraz rozwoju misyjnego. Po śmierci księdza Bosko, zastąpił go Michał Rua (pierwszy salezjanin). W Polsce obecnie istnieją dwa salezjańskie wyższe seminaria duchowne. 

Ksiądz Jan już w 1872 roku razem z Marią Dominiką Mazzarello założył zgromadzenie Salezjanek, czyli Zgromadzenie Córek Maryi Wspomożycielki Wiernych. Do Polski Salezjanki dotarły w 1922 roku. 

Jan Bosko zmarł 31 stycznia 1888 roku. Jego zakon, działał wtedy bardzo prężnie, posiadał ponad 65 domów. 

Kult

Papież Pius XI beatyfikował go 2 czerwca 1929 roku, a kanonizował 1 kwietnia 1934 roku. Często przedstawiany jest w towarzystwie dwóch chłopców lub przy łóżku chorego. W kościele wspomina się go 31 stycznia.