Św. Benedykt z Nursji życiorys

Życiorys i biografia św. Benedykta z Nursji

Św. Benedykt z Nursji żył na przełomie V i VI wieku. Przyszedł na świat w Nursji (Włochy) ok 480 r., zmarł 21 marca 547 r. w Monte Cassino. Jest świętym kościoła katolickiego i prawosławnego, a także anglikańskiego, luterańskiego oraz ormiańskiego. Uznaje się go za twórcę reguły zakonu benedyktyńskiego. Jest ojcem Kościoła. 

Patron

Od 1964 r. jest patronem Europy. Dodatkowo patronuje wielu zakonom na całym świecie. Ponadto o jego wstawiennictwo proszą inżynierowie, górnicy i nauczyciele, a także uczniowie oraz wydawcy. Papież Pius XII ustanowił go również patronem architektów włoskich i speleologów. 

Fakty z życia 

Do dzisiaj zachowało się niewiele informacji dotyczących życia św. Benedykta. Wiadomo, że był bratem bliźniakiem św. Scholastyki. Urodzili się oni w rodzinie właściciela ziemi we Włoszech. Benedykt odebrał solidne wykształcenie. W Rzymie studiował prawo i literaturę. 

Już w wieku 20 lat zdecydował, że będzie wiódł życie ascety. Jego pierwsza pustelnia była we włoskiej miejscowości Subiaco (wcześniej przez krótki czas przebywał w Enfide). Zamieszkał w grocie, żywił się tym, co dostał od miejscowych górali. Z czasem zyskał wielu naśladowców i uczniów. 

Po trzech latach spędzonych w pustelni, dostał propozycję od miejscowych zakonników, aby został przełożonym ich klasztoru. Był niezwykle surowy wobec współbraci, dlatego też szybko zaczęto na niego narzekać. Po kilku konfliktach zdecydował się opuścić klasztor i udać na Monte Cassino. Wyjechał tam razem ze swoimi najgorliwszymi wyznawcami. W ruinach fortecy rzymskiej w 529 r. założył swój klasztor (zakon benedyktynów). Kiedy budynek klasztoru był już gotowy, św. Benedykt postanowił spisać regułę. Była ona oparta o lata doświadczeń świętego. 

Św. Benedykt od swoich zakonników wymagał posłuszeństwa, stałości i życia według reguły zakonu. Był bardzo surowy, ale równocześnie każdego darzył dużym szacunkiem. Podstawą jego reguły był umiar. Twierdził on, że powinno się stosować go wszędzie, zarówno w jedzeniu, jak i w modlitwie. Św. Benedykt pragnął, aby jego zakonnicy wiernie służyli Bogu, głosili jego chwałę, czytali Pismo Święte. Z czasem jego reguła stała się bardzo popularna, szczególnie na zachodzie Europy.

Do czasów współczesnych nie przetrwał dokument, w którym św. Benedykt spisał zasady funkcjonowania swojego zakonu, spłonął on w 896 r. Zachowało się jednak wiele jego odpisów. 

Św. Benedykt zmarł w swoim zakonie 21 marca 547 r. Miał przepowiedzieć swoją śmierć, a także najazd Longobardów na Monte Cassino. Za życia miał on czynić cuda, przepowiadać przyszłość i uzdrawiać wiernych. 

Został pochowany razem ze swoją siostrą św. Scholastyką, która założyła żeńską gałąź zakonu, w oratorium św. Jana Chrzciciela. Siostra zmarła kilka tygodni przed nim. Jego relikwie z Monte Cassino do opactwa Fleury przeniesiono 11 lipca 673 r. Obecnie znajdują się zarówno w opactwie Fleury, jak i na Monte Cassino. 

Kult

Kościół katolicki, anglikański i ewangeliczny wspomina go 11 lipca (święto ustanowione przez papieża Pawła VI). Z kolei kościół prawosławny wspomina go 27 marca według kalendarza gregoriańskiego, a kościoły ormiańskie 3 kwietnia (również według kalendarza gregoriańskiego). 

Św. Benedykt bardzo często przedstawiany jest w habicie swojego zakonu, w kukulii, w ręce trzyma krzyż lub zwój.  Często obok niego można zauważyć anioła, bicz, hostię, księgę, kielich, roztrzaskany puchar, kruka, który trzyma w dziobie chleb, psa, czy pastorał. W ikonografii często u jego stóp można zauważyć infułę z napisem: Synu, bądź posłuszny.

Informacje dodatkowe

Jest jedną z najdonioślejszych postaci kościoła. Ponad 5500 osób wyniesionych na ołtarze, żyło w zakonach opartych na jego regule. Mimo że św. Benedykt jest ważną postacią w historii kościoła, do dzisiaj zachowało się niewiele informacji na jego temat. Podstawowym dokumentem stanowiącym o jego życiu są zapiski papieża Grzegorza I Wielkiego. Stworzone przez papieża Dialogi nie są jednak typową biografią, zawierają jedynie opis życia św. Benedykta.