Św. Barbara z Nikomedii życiorys

Życiorys i biografia św. Barbary z Nikomedii

Nieznana jest data urodzin i śmierci św. Barbary z Nikomedii. Wiadomo jedynie, że żyła na przełomie III i IV w. Święta kościoła katolickiego i prawosławnego. Zaliczana jest do grona Czternastu Świętych Wspomożycieli. Zmarła śmiercią męczeńską.

Patronka

Święta jest patronką dobrej śmierci i trudnej pracy. Modlą się do niej górnicy, marynarze, hutnicy, flisacy, marynarze, rybacy, żołnierze, kamieniarze, kowale, tkacze, a także więźniowie. Można zwraca się do niej z prośbą o wsparcie w czasie burzy i pożaru. Wybrano ją również na patronkę Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. 

W Polsce jest szczególnie ważna dla górników. 4 grudnia, czyli w dzień jej wspomnienia liturgicznego górnicy obchodzą swoje święto, zwane barbórką. 

Informacje z życia 

Urodziła się w pogańskiej rodzinie Dioskura w Azji Mniejszej (Heliopolis w Bitynii). To ojciec zdecydował, żeby odesłać córkę na nauki do Nikomedii. Bez wiedzy ojca Barbara przystąpiła tam do grupy chrześcijan oraz przyjęła ich wiarę. Duży wpływ na jej rozwój duchowy miał wywrzeć filozof Orygenes z Aleksandrii. 

Ojciec, kiedy tylko dotarły do niego pogłoski o decyzji córki, próbował przekonać ją do porzucenia chrześcijaństwa. Wywierał presję na córce poprzez więzienie i głodzenie. Kiedy ta oparła się jego woli, zdecydował, że doniesie na nią władzom. W tym czasie chrześcijanie byli poddawani prześladowaniom i zmuszani do zmiany wiary. 

Barbara została aresztowana i zamknięta w wieży. Zgodnie z legendą miała w więzieniu widzenie anioła, który trzymał kielich i hostię.

Śmierć

Zginęła od ścięcia mieczem ok. 305 r.  Możliwe są dwa miejsca jej egzekucji: Nikomedia i Heliopolis. Przed śmiercią poddano ją licznym torturom, miała być raniona hakami, przypalana, wystawiona na pośmiewisko i poddawana innym karom cielesnym (w tym obcięciu piersi). Według niektórych podań Barbara została ścięta przez swojego ojca, którego zaraz potem poraził piorun.

Wiadomo, że w tym czasie jej śmierci panował cesarz Maksymian Galeriusz. 

Kult

Relikwie Świętej znajdują się m.in. w Ukrainie i Polsce. 

Jest wspominana 4 grudnia w kościele katolickim oraz 17 grudnia według kalendarza gregoriańskiego w kościele prawosławnym. Św. Barbara jest przedstawiana w tunice i płaszczu z koroną na głowie lub w czepku. Często maluje się ją w wieży. Jej atrybuty to m.in. anioł z gałązką palmową, miecze, kielich, wieża, księga. 

Kult Świętej jest szczególnie żywy w Polsce, Czechach, Saksonii, Lotaryngii. Przykładowo w Nadrenii uważa się ją za towarzyszkę św. Mikołaja.