Św. Anastazja z Dalmacji życiorys

Życiorys i biografia św. Anastazji z Dalmacji

Św. Anastazja z Dalmacji żyła w III wieku w Rzymie. Męczennica za wiarę. Święta kościoła katolickiego i prawosławnego. 

Patronka

Św. Anastazja patronuje wdowom i męczennikom. 

Fakty z życia 

Ojciec św. Anastazji był poganinem, matka z kolei była chrześcijanką. Do dzisiaj zachowało się niewiele informacji dotyczących życia świętej. Wbrew swojej woli wzięła ślub z poganinem, udało jej się jednak zachować czystość nawet w małżeństwie.

Św. Anastazja była nieszczęśliwa w swoim małżeństwie, bardzo cierpiała przez okrutnego męża. Po jego śmierci szybko zaangażowała się w pomoc prześladowanym i więzionym chrześcijanom. Często musiała przekupywać strażników, aby móc nieść pomoc więźniom. 

Kiedy uwięziono jej przyjaciela i duchowego nauczyciela św. Chryzogona, Anastazja towarzyszyła mu aż do śmierci męczeńskiej w 303 r. w Akwilei. Wtedy ona również została aresztowana. Uwięziono ją w mieście Sirmium, tam przebywała do śmierci. Początkowo chciano, aby zatonęła w morzu. Umieszczono ją na dziurawym statku i wypuszczono go na pełne morze. Statek jednak nie zatonął. Dlatego też postanowiono zabić ją w inny sposób. Najpierw poddano ją torturom, a następnie spalono na stosie. Działo się to rok po śmierci św. Chryzogona. 

Kult

Wspomina się ją 25 grudnia w kościele katolickim i 4 stycznia w kościele prawosławnym (według kalendarza gregoriańskiego). 

Relikwie świętej w V wieku spoczęły w Konstantynopolu. Następnie część z nich (głowę i rękę) zabrano do wybudowanego nieopodal Świętej Góry Atos klasztoru jej imienia. Aktualnie jej szczątki są umieszczone w zadarskiej katedrze. 

Święta przedstawiana jest jako męczennica, w dłoni trzyma palmę, miecz lub nożyce. Przedstawia się ją również na stosie przymocowaną do pala.