codziennie nowe aktualizacje
Stanisław Bareja życiorys
Spis treści
Życiorys i biografia Stanisława Barei
Stanisław Bareja przyszedł na świat 5 grudnia 1929 r. w Warszawie, zmarł 14 czerwca 1987 r. w Essen (Niemcy). Jeden z najbardziej znanych reżyserów i scenarzystów filmowych w Polsce.
Dzieciństwo i młodość
Najstarszy spośród trójki dzieci Stanisławy Chmielarz i Sylwestra Kazimierza. Jego ojciec był właścicielem firmy wędliniarskiej w Warszawie. Dzieciństwo spędził w stolicy, kiedy skończyła się II wojna światowa rodzina przeniosła się do Jeleniej Góry. Tam Bareja ukończył liceum.
Następnie przeniósł się do Łodzi, by uczyć się w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej. Wybrał Wydział Reżyserii. Ukończył go w 1956 r., jednak nie udało mu się złożyć egzaminu kończącego studia. Dopiero po dwóch latach zaprezentował swój film dyplomowy pt.: Gorejące czapki. W trakcie studiów nakręcił jeszcze jedną etiudę Drugie sumienie (1953 r.).
Treść i przekaz filmu nie spodobały się w szkole i Bareja nie zdobył dyplomu. Tytuł naukowy uzyskał dopiero w 1974 r. komedią Mąż swojej żony. Film przygotował w 1961 r.
Jego pierwszą pracą była asystentura u reżysera Jana Rybkowskiego.
Praca reżysera
Najbardziej znane filmy Barei to komedie, to one przyniosły mu sławę i dzięki nim został zapamiętany. Bareja tworzył też kryminały i seriale telewizyjne. Pisał scenariusze między innymi do seriali Basia i Jan oraz Kapitan Sowa na tropie.
W 1972 r. pracował nad jednym ze swoich najpopularniejszych filmów pt. Poszukiwany, poszukiwana. Miał on premierę 22 kwietnia 1973 r. i był jednym z najchętniej oglądanych filmów przez Polaków. Został nagrodzony w Nowym Jorku na festiwalu Queens Council of the Arts.
Kolejnym przebojem Barei był Miś, który do kin trafił w 1980 r. (był reżyserem i współautorem scenariusza).
Tworzył między innymi z Jackiem Fedorowiczem, Jerzym Dobrowolskim, Stanisławem Tymem. Często występował w swoich filmach.
Śmierć
Zmarł 14 czerwca 1987 r. z powodu udaru mózgu. W tym czasie przebywał w Niemczech w Essen na stypendium. Pochowano go na cmentarzu Czerniakowskim w Warszawie.
Życie prywatne
Żonaty z Hanną Kotkowską, która była absolwentką historii sztuki. Opowiadane przez nią historie miały inspirować Bareję. Na podstawie jednej z nich stworzył on film Poszukiwany, poszukiwana.
Był zaangażowany w działalność opozycyjną, działał w KOR-ze. Wiózł do Polski między innymi powielacz, który przekazał Niezależnej Oficynie Wydawniczej NOWA.
Wybrana filmografia
- Mąż swojej żony (1960) - reżyser, scenarzysta (z Jerzym Jurandotem)
- Dotknięcie nocy (1961) - reżyser
- Żona dla Australijczyka (1963) - reżyser
- Kapitan Sowa na tropie (1965) - reżyser
- Małżeństwo z rozsądku (1966) - reżyser
- Przygoda z piosenką (1968) - reżyser, scenarzysta (z Jerzym Jurandotem)
- Poszukiwany, poszukiwana (1972) - reżyser, scenarzysta (z Jackiem Fedorowiczem)
- Nie ma róży bez ognia (1974) - reżyser, scenarzysta (z Jackiem Fedorowiczem)
- Niespotykanie spokojny człowiek (1975) - reżyser
- Brunet wieczorową porą (1976) - reżyser, scenarzysta (ze Stanisławem Tymem)
- Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz (1978) - reżyser, scenarzysta (ze Stanisławem Tymem)
- Miś (1980) - reżyser
- Alternatywy 4 (1983) - reżyser, scenarzysta z (z Januszem Płońskim, Maciejem Rybińskim)
- Zmiennicy (1986) - reżyser, scenarzysta (z Jackiem Janczarskim)
Komentarze