Krzysztof Kamil Baczyński życiorys

Życiorys i biografia Krzysztofa Kamila Baczyńskiego

Poeta, podczas wojny zaangażowany w działalność konspiracyjną, żołnierz Armii Krajowej. Przedstawiciel pokolenia Kolumbów.

Młodość i edukacja

Baczyński urodził się w Warszawie 22 stycznia 1921 roku. Jego ojciec działał w Polskiej Partii Socjalistycznej oraz był żołnierzem Legionów Polskich. Matka była nauczycielką.
W 1931 roku rozpoczął naukę w Państwowym Gimnazjum im. Stefana Batorego. W tym okresie zaczął tworzyć swoje pierwsze wiersze oraz interesować się literaturą – głównie francuską. Z  tego okresu pochodzi jego pierwszy znany wiersz Wypadek przy pracy (1936).

Chodził do jednej klasy z Tadeuszem Zawadzkim, Janem Bytnarem Maciejem Dawidowskim, znanymi jako Zośka, Rudy i Alek. W latach 1934-1935 działał w harcerstwie.
Działał w Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej „Spartakus”, która była organizacją półlegalną. W 1937 roku rozpoczął naukę w dwuletnim liceum ogólnokształcącym. Uczęszczał do klasy humanistycznej i zamierzał po szkole zdawać na Akademię Sztyk Pięknych.

II wojna światowa i konspiracja

Rozpoczęcie studiów wstrzymał wybuch II wojny światowej. Pomimo okupacji pozostał w Warszawie. Pomimo żydowskich korzeni, po wybudowaniu getta pozostał wraz matką po aryjskiej stronie.
Podczas wojny uczęszczał na tajne wykłady Uniwersytetu Warszawskiego z polonistyki. Jeszcze na początku okupacji, publikował swoje teksty w lewicowym piśmie literacko-społecznym „Droga”. 
W czerwcu 1942 roku Baczyński ożenił się z Barbarą Drapczyńską.

Oprócz działalności literackiej, Baczyński zaangażował się w konspirację. Ukończył podziemną Szkołę Podchorążych Rezerwy „Agricola” i zaczął uczestniczyć w akcjach sabotażowych.
Od lipca 1943 Baczyński należał do II plutonu "Alek" 2. kompanii "Rudy" batalionu Zośka AK w stopniu starszego strzelca pod ps. Krzysztof. 1 lipca 1944 został z kompanii usunięty, jednak szybko przeszedł do harcerskiego batalionu "Parasol" na stanowisko zastępcy dowódcy III plutonu 3. Kompanii, w której przyjął pseudonim "Krzyś.

Krzysztof Kamil Baczyński walczył w powstaniu warszawskim. Wobec niemożności dotarcia do swojego oddziału, walczył w naprędce zorganizowanym oddziale.
Zginął 4 sierpnia, trafiony kulą niemieckiego snajpera. Wraz z żoną, która poległa 1 września pochowani są na cmentarzu powązkowskim.

Poezja

Baczyński już podczas wojny był cenionym poetą. Ogłosił cztery tomiki: Zamknięty echem (lato 1940), Dwie miłości (jesień 1940), Wiersze wybrane (maj 1942) i Arkusz poetycki nr 1 (1944).
Talent Baczyńskiego sprawiał, że dowódcy starali się odsunąć go od walk i działań sabotażowych. Widziano w nim poetę, którego życie było zbyt cenne na walkę z bronią w ręku.

Jego poezja jest odbiciem losów oraz emocji pokolenia Kolumbów, które wobec wybuchu wojny musiało całkowicie zmienić swoje plany i marzenia życiowe i podporządkować je wojnie. W wierszach opisuje wojnę jako siłę, która w miejsce dawnego systemu wprowadza nowe, okrutne prawa.

Wybrane dzieła

Co ważne, do dzisiaj zachowały się wszystkie dzieła Baczyńskiego, na które składa się ponad 500 wierszy i około 20 opowiadań. Oto niektóre z nich, uchodzące za najważniejsze w jego twórczości: Elegia o... [chłopcu polskim], Mazowsze, Historia, Spojrzenie, Pragnienia, 
Ten czas, Pokolenie, Biała magia, Gdy broń dymiącą z dłoni wyjmę..., Polacy.
Jego wiersze były śpiewane przez czołówkę polskiej sceny muzycznej.