Jerzy Pilch życiorys

Biografia i życiorys Jerzego Pilcha

Jerzy Pilch to polski pisarz, felietonista, krytyk literacki i scenarzysta filmowy. Uhonorowany Nagrodą Fundacji im. Kościelskich oraz Nagrodą Literacką „Nike”. Urodził się 10 sierpnia 1952 roku w Wiśle. Zmarł 29 maja 2020 roku w Kielcach.

Wykształcenie i praca

Jerzy Pilch studiował filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim. Rozpoczął również studia doktoranckie, ale ich nie ukończył. W latach 1975 – 1985 pełnił funkcję adiunkta w Instytucie Filologii Polskiej. Współpracował z czasopismem „Student” oraz kulturalno-literackim czasopismem „NaGłos”. Następnie pracował w „Tygodniku Powszechnym”, w którym został jednym z popularniejszych autorów. Po 1999 roku był felietonistą w „Hustlerze”, „Polityce”, „Dzienniku” oraz „Przekroju”. W 2012 roku ponownie nawiązał współpracę z „Tygodnikiem Powszechnym”.

Twórczość

W połowie lat 70-tych debiutował jako krytyk literacki. W 1988 roku ukazał się jego pierwszy tom Wyznania twórcy pokątnej literatury erotycznej, za który otrzymał Nagrodę Fundacji im. Kościelskich. W latach późniejszych spod jego pióra wyszły utwory, takie jak: Spis cudzołożnic. Proza podróżna, Tysiąc spokojnych miast, Bezpowrotnie utracona leworęczność, Pod Mocnym Aniołem, Upadek człowieka pod Dworcem Centralnym, Moje pierwsze samobójstwo, Zuza albo czas oddalenia, Żywego ducha i wiele innych.

W 2001 roku za powieść Pod Mocnym Aniołem otrzymał Nagrodę Literacką „Nike”. Utwór ten przedstawia życie alkoholika, który nie radzi sobie z nałogiem. Jest to poruszająca opowieść o uzależnieniu i samotności człowieka zepchniętego na margines społeczny. Kilka lat później powieść została wyreżyserowana przez Wojciecha Smarzowskiego.

Jerzy Pilch jest również autorem autobiograficznych Dzienników, w których znajdziemy przemyślenia pisarza, zapiski ze spotkań z czytelnikami, historie z czasu spędzonego z przyjaciółmi czy wspomnienia z lat młodości. Narracja prowadzona jest w sposób odważny, niekiedy kontrowersyjny. Nie brakuje również charakterystycznej dla autora ironii. Dzienniki zachwycają różnorodnością tematów, szczerością oraz dystansem do opisywanej rzeczywistości. Od 2012 roku wydane zostały 3 tomy dzienników.

W 2016 roku pisarz spotkał się z Eweliną Pietrowiak w celu udzielenia wywiadu. Jerzy Pilch szczerze opowiedział o swoim życiu, pasjach i poglądach. W wywiadzie poruszane były błahe kwestie, ale nie zabrakło również trudnych tematów. Wywiad został opublikowany w książce Zawsze nie ma nigdy. Jerzy Pilch w rozmowach z Eweliną Pietrowiak. Rok później Jerzy Pilch i Ewelina Pietrowiak spotkali się ponownie, by stworzyć Inne ochoty. Jerzy Pilch w rozmowach z Eweliną Pietrowiak.

W 2019 roku ukazał się zbiór felietonów, Widok z mojego boksu, napisanych w latach 1991 – 2007. Rok później wydany został kolejny zbiór 60 felietonów najjadowitszych.

Życie prywatne

Dwukrotnie był w związku małżeńskim. Z pierwszego małżeństwa ma córkę – Magdalenę. W czasie życia zmagał się z problemem alkoholowym. W 2012 zdiagnozowano u niego Parkinsona. Jerzy Pilch interesował się piłką nożną. Był kibicem Cracovi.

Śmierć

Jerzy Pilch zmarł 29 maja 2020 roku w Kielcach. Przyczyna śmierci nie jest dokładnie znana. Wiadomo, że przed śmiercią miał problemy z ciśnieniem. Pisarz został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Kielcach.

Wybrane dzieła

• Wyznania twórcy pokątnej literatury erotycznej
• Spis cudzołożnic. Proza podróżna
• Rozpacz z powodu utraty furmanki
• Tezy o głupocie, piciu i umieraniu
• Tysiąc spokojnych miast
• Bezpowrotnie utracona leworęczność
• Pod Mocnym Aniołem
• Upadek człowieka pod Dworcem Centralnym
• Moje pierwsze samobójstwo
• Zuza albo czas oddalenia
• Portret młodej wenecjanki
• Żywego ducha
• Żółte światło
• Widok z mojego boksu
• 60 felietonów najjadowitszych