codziennie nowe aktualizacje
Giuseppe Verdi życiorys
Spis treści
Życiorys i biografia Giuseppe Verdiego
Włoski kompozytor żyjący w XIX wieku. Jeden z ważniejszych twórców operowych w historii muzyki.
Pochodzenie
Giuseppe urodził się 10 listopada 1813 r. w Le Roncole k. Busseto w biednej rodzinie kupieckiej. Rodzina była bardzo muzykalna, mimo braku wykształcenia w tej dziedzinie. Gdy chłopiec miał kilka lat przeniósł się wraz z najbliższymi do Busseto. Ojciec, widząc jego talent muzyczny zaprowadził go do miejscowego organisty, gdzie pobierał pierwsze lekcje muzyki.
Edukacja
Ogromny wpływ na rozwój muzyczny Verdiego miał Antonio Berezzi – przyjaciel rodziny i prezes towarzystwa Filharmonicznego w Busseto, a także przyszły teść Giuseppe. Mając 18 lat Verdi starał dostać się do konserwatorium muzycznego w Mediolanie, jednak jego kandydatura została odrzucona ze względu na wiek i nieodpowiednią technikę gry. Berezzi pomógł wówczas Verdiemu i finansował jego prywatne lekcje kompozycji i kontrapunktu u muzyków La Scali, dawał mu również bilety na przedstawienia w mediolańskim teatrze.
Pierwsze kompozycje
Po powrocie z Mediolanu do Busseto w 1836 r. Giuseppe Verdi podjął pracę nauczyciela. Ze względów finansowych wraz z rodziną przeniósł się do Mediolanu i tam też został kierownikiem orkiestry. Otrzymał również pierwsze zlecenia na napisanie opery dla teatru La Scala – Oberto cieszyła się pewną popularnością, jednak kolejna Un Giorno di regno była porażką. Jej premiera zbiegła się również z osobistym dramatem Verdiego, jakim była śmierć w krótkim czasie jego dzieci i żony. Kompozytor załamał się wtedy i myślał o porzuceniu kariery muzycznej.
Przełom i popularność
Za namową przyjaciela podjął jeszcze jedną próbę i w 1842 r. napisał Nabucco. Jej premiera okazała się ogromnym sukcesem, a Verdi zyskał popularność. Utwór Va, pensiero wykonywany przez chór w III akcie opery stał się nawet nieoficjalnym hymnem zjednoczonych Włoch.
W kolejnych ośmiu latach Verdi skomponował muzykę do 14 oper, co było ogromną pracą. Sam kompozytor wspominał tamten okres jako „pracę na galerach”. Powstały wtedy m.in. Lombardczycy, Joanna d`Arc, Ernani oraz Macbet.
W 1845 r. wyjechał do Paryża, gdzie tworzył kompozycje dla tamtejszej opery. Wpływ i fascynację muzyką francuską widać w takich utworach jak Nieszpory Sycylijskie czy Don Carlos. Jednak prawdziwą popularność przyniosły mu powstałe w latach 50. Rigoletto (na podstawie Król się bawi Victora Hugo), Trubadur, czy Traviata (według Damy kameliowej Aleksandra Dumasa).
W swojej karierze kompozytorskiej Verdi utworzył swój autorski styl, będący połączeniem wpływów włoskich wraz z ludową melodyjnością i monumentalnością opery francuskiej. Giuseppe zatarł podziały na różne elementy przedstawienia sprawiając, że akcja była płynniejsza, wprowadził recytatywy z akompaniamentem orkiestry (zamiast popisowych arii), a także zwiększył jej znaczenie w całości utworu.
Jest to widoczne zwłaszcza w dziełach z późnego okresu twórczości – Aida, Otello czy Falstaff. Aida jest operą szczególną, gdyż została napisana na zamówienie Kedywa Egiptu z okazji otwarcia Kanału Sueskiego w 1871 r.
Polityka
Był kompozytorem zaangażowanym w życie polityczne Włoch w okresie jednoczenia państwa. Wczesne kompozycje Verdiego (zwłaszcza opera Lombardczycy) miały wręcz charakter rebeliancki i wolnościowy, przez co były cenzurowane. W 1861 r. został wybrany do parlamentu włoskiego, niemniej zrezygnował z mandatu poselskiego już cztery lata później. W 1874 r. został utytułowany honorowym Senatorem Królestwa Włoch przez króla Wiktora Emanuela II.
Inne kompozycje
Mimo tworzenia głównie dzieł operowych Verdi napisał jeszcze m.in. Kwartet smyczkowy em-moll, Requiem po śmierci przyjaciela i poety Alessandro Manzoniego, czy powstały po śmierci drugiej żony Quattro pezzi sacri: Ave Maria, Stabat Mater, Laudi alla Vergine oraz Te Deum.
Życie prywatne
Giuseppe Verdi był dwukrotnie żonaty. W 1836 r. ożenił się ze swoją pierwszą miłością, Margheritą Berezzi. Mieli dwójkę dzieci: Virginię i Icilio. Szczęście rodzinne zostało jednak bardzo szybko zburzone, gdyż obydwoje zmarli mając około rok, w 1837 i 1838 r. Dwa lata po dzieciach zmarła również ich matka, co było prawdziwym dramatem dla Verdiego.
W ponowny związek wszedł dopiero w 1846 r. z byłą śpiewaczką operową Giuseppiną Strepponi, z którą pozostał do końca jej życia. Pobrali się w 1859 r. po dwunastu latach konkubinatu, który nie zawsze był dobrze widziany w środowisku i otoczeniu kompozytora. Nie mieli wspólnie dzieci. Wychowywali dwoje z poprzedniego związku Giuseppiny, a w 1866 r. adoptowali krewną Verdiego, Filomenę. Byli udanym związkiem, a druga żona kompozytora okazała się być prawdziwą dyplomatką, gdyż często łagodziła skutki wybuchowego charakteru męża. Zmarła w 1897 r. w wieku 82 lat. Również ta śmierć była dla Giuseppe dramatem, z którego nie podniósł się do końca życia.
Śmierć i upamiętnienie
21 stycznia 1901 r. w trakcie pobytu w mediolańskim Grant Hotelu (gdzie przebywał zimą) doznał wylewu krwi do mózgu i przez kolejne dni był w ciężkim stanie. Zmarł 27 stycznia. Zgodnie z jego wolą pierwotnie pochowano go w skromnej ceremonii bez muzyki, zaś miesiąc później ciała Verdiego i Giuseppiny przeniesiono do Casa di Riposo per Musicisti. W trakcie drugiej uroczystości pogrzebowej, chór złożony z kilkuset śpiewaków wykonał arię Va, pensiero, a tysiące rodaków oddało zmarłemu hołd.
Giuseppe Verdi jest jednym z ważniejszych kompozytorów operowych w historii muzyki. Został odznaczony licznymi orderami państwowymi i cieszył się szacunkiem i sławą już za życia.
Podobne biografie i życiorysy
Źródła
Zdjęcie pochodzi z portalu https://pl.wikipedia.org/ wykorzystane na podstawie domeny publicznej; autor zdjęcia Giacomo Brogi
Komentarze