Estera życiorys

Biografia i życiorys Estery

Postać biblijna, jej właściwe imię brzmiało Hadassa. Osierocona Żydówka z plemienia Beniamina.

Przekaz biblijny

Estera wywodziła się z rodziny uprowadzonej z Jerozolimy. Była córką Abichaila, stryja Mardocheusza. Ten starszy od niej kuzyn i zarazem opiekun należał do „sług królewskich, którzy byli w bramie królewskiej” pałacu w Suzie za panowania króla perskiego Aswerusa (Kserksesa I, V w. p.n.e.).
Historia Estery zaczyna się, gdy król, rozgniewany na swoją dotychczasową małżonkę Waszti, oddalił ją od siebie. Za radą swoich doradców podjął decyzję o poszukiwaniach nowej żony. Na jego rozkaz w siedzibie w Suzie zjawiły się najpiękniejsze kobiety w królestwie. Wśród nich była Estera. To właśnie ona najbardziej spodobała się królowi i to ona została jego żoną i królową.
Jakiś czas później doszło do konfliktu. Wówczas Haman (najwyższy urzędnik Persji) , postanowił zemścić się nie tylko na Mardocheuszu, ale i na wszystkich Żydach zamieszkujących kraj. Ulegając presji, król wydał dekret dający mu prawo do wymordowania całego narodu. Estera nie mogła do tego dopuścić, wobec czego zabiegała o pomoc u swojego męża. Na uczcie zorganizowanej dla Estery wyszła na jaw intryga Hamana i dzięki działaniom Estery Hamana powieszono, a naród został ocalony.

Księgi Estery

Księgi zostały spisane w dwóch wersjach językowych - hebrajskiej oraz greckiej, przy czym ta druga została włączona do Starego Testamentu.
Marcin Luter z kolei postulował o usunięcie ich z kanonu biblii.
Toczy się dyskusja o to, czy księga ma charakter świecki, czy religijny. Księga Estery w wersji hebrajskiej nie zawiera imienia Jahwe ani jego imion opisowych (Pan, Najwyższy itd.), dlatego przez niektórych badaczy uważana była za dzieło świeckie. Fragmenty znane jedynie z tekstu greckiego zawierają natomiast nie tylko słowa Pan
i Bóg, ale obszerne teksty modlitw Mardocheusza i Estery. W wersji greckiej też księga weszła do kanonu chrześcijańskiego.
Co ciekawe i istotne w kontekście wartości księgi, Księga Estery wyróżnia się na tle innych ksiąg swoimi walorami artystycznymi. Uważana jest przez egzegetów za midrasz na tle historycznym, powieść na rdzeniu historycznym lub też legendę dworską.

Symbolika

W tradycji katolickiej Estera jawi się, jako typ Maryi Królowej. Bibliści zwracają uwagę, że Estera „odznacza się cechami, które charakteryzują godność kobiety, jako królowej: pięknem wewnętrznym i zewnętrznym, wybraniem i szczególną misją dziejową, macierzyńską troską o lud, godnością, głębią i mądrością, odwagą, wielkim zaufaniem Bogu”.