codziennie nowe aktualizacje
Czesław Miłosz życiorys
Życiorys i biografia Czesława Miłosza
Jeden z najwybitniejszych polskich poetów XX wieku, laureat nagrody Nobla w roku 1980.
Profesor uniwersytetu w Kalifornii. Jego dzieła zostały przetłumaczone łącznie na 44 języki.
Młodość i wykształcenie
Miłosz przyszedł na świat 30 czerwca 1911 roku na Litwie. Wychowywał się w dworku w Szetejniach. Miał młodszego brata, Andrzeja. W 1917 roku był świadkiem rewolucji październikowej, a w trakcie I wojny jego ojciec walczył w armii rosyjskiej.
W 1921 roku rozpoczął naukę w gimnazjum im. Zygmunta Augusta w Wilnie, a po zdaniu matury, w 1929 rozpoczął studia na Uniwersytecie Stefana Batorego. Początkowo studiował na wydziale humanistycznym, później przeniósł się na prawo. W czasie studiach poznał Oskara Miłosza, dalekiego krewnego, którego twórczość miała duży wpływ na późniejsze dzieła Czesława Miłosza. W czasie studiów zaangażował się również w działalność grupy Żagary.
Twórczość
Czesław Miłosz zadebiutował w 1933 roku zbiorem Poemat o czasie zastygłym. Otrzymał za nią nagrodę Filomatów. Trzy lata później ukazał się tomik Trzy zimy, który zebrał pozytywne recenzje. Po wybuchu II wojny zgłosił się na ochotnika do wojska. Na front jednak dotrzeć nie zdołał i przedostał się do Rumunii. Stamtąd wrócił do Wilna, a po zajęciu miasta przez wojska rosyjskie, wrócił do Warszawy.
Zaczął tworzyć w podziemiu. Tomik Wiersze wydał pod pseudonimem Jan Syruć. Była to pierwsza publikacja poetycka okupowanej Warszawy.
Walczył w powstaniu warszawskim. Po jego upadku przedostał się do Goszyc pod Krakowem, a później do Krakowa. Tomik Ocalenie, wydany w 1945 roku, pozostaje jednym z najważniejszych w historii polskiej poezji.
Po zakończeniu wojny, pomimo początkowej neutralności do nowych władz, wkrótce Miłosz znalazł się na cenzurowanym. Wobec narastającego konfliktu z władzą, zdecydował się wyjechać do Francji. Swą decyzję wyjaśnił w artykule Nie, wydanym w 1951 roku.
We Francji powstały również jedne z najbardziej znaczących dzieł pisarza, jak Zniewolony umysł oraz powieść Zdobycie władzy.
W 1960 roku Miłosz wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie pracował jako profesor na Wydziale Języków i Literatur Słowiańskich na Uniwersytecie Kalifornijskim. W międzyczasie cały czas pisał, a w roku1973 został wydany anglojęzyczny zbiór jego wierszy, Selected Poems. Pięć lat później został uhonorowany Międzynarodową Nagrodą Literacką Neustadt.
W 1980 Miłosz został nagrodzony nagrodą Nobla, za "bezkompromisową wnikliwość w ujawnianiu zagrożenia człowieka w świecie pełnym gwałtownych konfliktów".
Po otrzymaniu nagrody jego książki zaczęły być wydawane w Polsce w pierwszym obiegu.
Nagroda została mu przyznana w momencie, w którym w Polsce trwał tzw. festiwal Solidarności, co nadaje jej jeszcze większego znaczenia. Dzięki niej mógł również przyjechać do kraju. Uczynił to w 1981 roku i spotkał się wtedy z Lechem Wałęsą.
W latach dziewięćdziesiątych wrócił do Polski na stałe i nadal tworzył.
W 1997 roku za książkę Piesek przydrożny został nagrodzony nagrodą Nike.
Jak powiedział polski filozof Leszek Kołakowski, Czesław Miłosz "nie był autorem igraszek słownych, był poetą myśli trudnej, potykającej się nieustannie o sprawy dla życia naszego główne: sprawę Boga i wiary, sprawę rozumu i miłości, sprawę narodu, o pytania nierozstrzygalne prawie".
Czesław Miłosz zmarł 14 sierpnia 2004 roku w Krakowie.
Wybrane dzieła
Poemat o czasie zastygłym (1933), Trzy zimy (1936), Ocalenie (1945), Zniewolony umysł (1953). Traktat poetycki (1957), Miasto bez imienia (1969), Prywatne obowiązki (1974), Hymn o perle (1982), Dalsze okolice (1991), Życie na wyspach (1997), Spiżarnia literacka (2004).
Podobne biografie i życiorysy
Źródła
Zdjęcie - Poland_Krakow_1999 n/z Czeslaw Milosz. fot. Artur Pawlowski, https://commons.wikimedia.org/, licencja Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 International
Komentarze