Bohdan Chmielnicki życiorys

Życiorys i biografia Bohdana Chmielnickiego

Hetman, stał na czele powstania kozackiego, nazwanego jego imieniem, skierowanym przeciwko Rzeczypospolitej. Uznawany za bohatera narodowego na Ukrainie.
Pochodzi z Czehrynia, położonego na terenie dzisiejszej Ukrainy. Kształcił się w Lwowie, w 1620 roku brał udział w bitwie pod Cecorą, po której dostał się do niewoli tureckiej.

Po powrocie z niewoli zamieszkał w Subotowie nad Taśminą. W 1637 roku został pisarzem wojska zaporoskiego. W późniejszych latach na Chmielnicki angażował się w się wraz z królem Władysławem IV w plan wypowiedzenia wojny z Imperium Osmańskim. Plan wojny z Turcją ostatecznie upadł.

Powstanie Chmielnickiego

Chmielnicki przez lata zdołał zapewnić sobie poparcie Kozaków. Po umocnieniu swojej pozycji, w 1648 roku zdecydował się wzniecić powstanie przeciwko Rzeczypospolitej, nazwane później jego nazwiskiem. Jednocześnie został przy tym ogłoszony hetmanem zaporoskim.
W maju zdołał poprowadzić wojska do zwycięstwa w bitwach nad Żółtymi Wodami oraz pod Korsuniem. We wrześniu zwyciężył pod Piławcami. Niedługo potem powstańcy okrążyli Lwów. Zwycięstwa Kozaków doprowadziły do zmiany podejścia polskiej szlachty, która opowiedziała się za polityką ugody wobec Kozaków. W tym czasie również przez Rzeczpospolitą Chmielnicki został uznany za hetmana. Niedługo potem jednak powstanie kozackie zwiększyło swój zasięg, stając się zrywem narodowym, mającym na celu wyzwolenie ludu rosyjskiego oraz obronę prawosławia.

17 sierpnia 1649 roku doszło do podpisania ugody Zborowskiej, na mocy której zwiększono rejestr kozacki oraz przyznano szlachcie prawosławnej urzędy w trzech województwach. Dwa lata później doszło do bitwy pod Beresteczkiem, w wyniku której doszło do podpisania we Białej Cerkwi kolejnej ugody. Na jej mocy uszczuplono rejestr wojsk zaporoskich do 20 tysięcy. W 1652 roku Chmielnicki w zamian za pomoc ze strony rosyjskiej, zdecydował się na gotowość poddania Ukrainy pod władzę carską.

18 stycznie 1654 roku doszło do podpisania ugody perejasławskiej, na mocy której, Ukraina została poddana władzy cara Rosji.

W wyniku układu, coraz więcej swobód kozackich było ograniczanych przez Moskwę. Kozacy zaczęli szukać sojusznika w innych państwach, m.in. w Szwecji. 3 listopada doszło do zawarcia rozejmu polsko-rosyjskiego w Niemieży. Rozejm ten stanowił zagrożenie dla niezależności Kozaków. 6 grudnia 1656 roku zawarł układ w Radnot, który zakładał rozbiór Rzeczypospolitej.  Chmielnicki nie zerwał przez to kontaktów z Rosją. Pomimo walk oraz zabiegów dyplomatycznych, jego cel zapewnienia Ukrainie niezależności państwowej, nie udał się. Chmielnicki zmarł 6 sierpnia 1657 roku.