Zofia Nałkowska życiorys

Zofia Nałkowska - biografia i życiorys

Zofia Nałkowska to polska pisarka, poetka i publicystka. Urodziła się 10 listopada 1884 roku w Warszawie. Należała do Polskiego Komitetu Obrońców Pokoju, Polskiej Akademii Literatury, Związku Zawodowego Literatów Polskich, czy też PEN Clubu. Debiutowała w „Przeglądzie Tygodniowym”. 

Lata młodości

Zofia Nałkowska pochodziła z rodziny inteligenckiej. Jej ojciec był pedagogiem i geografem, matka zaś nauczycielką. Wykształcenie zdobyła na warszawskiej pensji, a następnie na tajnym Uniwersytecie Latającym. Angażowała się w działania licznych organizacji kobiecych.

Życie prywatne

W wieku 20 lat Zofia Nałkowska poślubiła Leona Rygiera, z którym zamieszkała w Kielcach, a następnie w Krakowie, Warszawie oraz pod Wołominem. Małżeństwo jednak nie przetrwało, a Zofia wyszła kolejny raz za mąż. Jej wybrankiem był członek Organizacji Bojowej Polskiej Partii Socjalistycznej – Jan Jur-Gorzechowski. To małżeństwo również zakończyło się rozwodem.

Twórczość Zofii Nałkowskiej

Pierwszy etap twórczości Zofii Nałkowskiej charakteryzują motywy społeczne – sytuacja społeczeństwa i żyjących w nim kobiet. Pisarka porusza tematy związane z emancypacją kobiet. Są to utwory psychologiczno-obyczajowe utrzymane w konwencji młodopolskiej poetyki. Do tego okresu twórczości zaliczamy Lodowe Pola, Książę, Rówieśnice, czy też Węże i Róże.

Kolejny okres twórczości przypada na lata po I wojnie światowej. U Nałkowskiej pojawiają się motywy społeczno-polityczne. Utwór, który wpisuje się w ten czas to Romans Teresy Hennert. Pisarka przedstawia portret elity II RP, wątki społeczne mieszają się z intryga miłosną.

W dorobku Zofii Nałkowskiej nie zabrakło również dramatów, które zdobyły uznanie odbiorców. Utwory jakie możemy tu zaliczyć to Dom Kobiet oraz Dzień jego powrotu.

Najsłynniejsze działo pisarki z okresu międzywojennego to Granica. Bohaterowie zostali umieszczeni w określonej społeczności, w której nie brakuje sporów i napiętych stosunków. Nałkowska porusza problem obiektywnego i subiektywnego patrzenia na rzeczywistość.

Okres po II wojnie światowej przynosi zbiór opowiadań o zbrodniach hitlerowskich – Medaliony. Jest to cykl niezwykle poruszający, przedstawiający ogrom ludzkiego cierpienia w czasie wojny. Ukazuje los ofiar i ocalałych. Praca w Głównej Komisji Badania Zbrodni Niemieckich była impulsem do powstania Medalionów.

Śmierć

Zofia Nałkowska zmarła 17 grudnia 1954 roku w Warszawie. Została pochowana na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach. Po jej śmierci otworzono w Grodnie Muzeum Zofii Nałkowskiej, a trzy lata później  w Wołominie powstało Muzeum im. Zofii i Wacława Nałkowskich.

Wybrane dzieła

• Kobiety (1906)
• Rówieśnice (1909)
• Koteczka czyli białe tulipany (1909)
• Narcyza (1910)
• Węże i róże (1915)
• Charaktery (1922)
• Romans Teresy Hennert (1924)
• Księga o przyjaciołach (1927)
• Dom Kobiet (1930)
• Dzień jego powrotu (1931)
• Granica (1935)
• Niecierpliwi (1939)
• Medaliony (1946)
• Widzenie bliskie i dalekie (1957)